NFT - co to jest i dlaczego twórcy chcą dodawać NFT do gier

„Peter Molyneux zrobi grę z NFT”; „S.T.A.L.K.E.R. 2 z możliwością kupienia NFT pozwalającego zostać NPC”; „Ubisoft robi pierwszy krok w kierunku wprowadzenia NFT w swoich grach”. Oto kilka przykładów wiadomości zamieszczonych na portalu GRYOnline.pl, w których pojawia się skrót NFT. Akronim ten – utworzony od angielskiego wyrażenia „non-fungible token” (po polsku: „niewymienialny token”) – prawdopodobnie zobaczycie jeszcze nieraz na łamach naszego serwisu, gdyż twórcy gier coraz częściej implementują stojące za nim rozwiązanie w swoich produkcjach. Dlatego też warto doprecyzować to pojęcie, abyśmy wszyscy dokładnie wiedzieli, o czym mowa.

NFT to:

• niewymienialny token;
• niewymienialny oznacza tu to samo co „wyjątkowy”, „niezmienny technicznie”, „niemożliwy do zhakowania (podrobienia)”;
• token to zaś pewien znak bądź symbol uwierzytelniający (identyfikujący), czyli potwierdzający autentyczność (oryginalność);
• co za tym idzie, NFT można opisać jako niepodrabialny certyfikat autentyczności;
• zwykle jest on przypisany do pliku (lub plików) – graficznego, tekstowego, klipu wideo itd. – i oznacza, że dane, które ów zawiera, są oryginalne, niepowtarzalne;
• treść oznaczoną NFT można, oczywiście, skopiować, ale duplikat nie będzie posiadał certyfikatu autentyczności, gdyż ten jest tylko jeden;
• w NFT może również zostać wyposażony przedmiot fizyczny – daje to nam pewność, że nie mamy do czynienia z „chińską podróbką”;
• najczęściej przywoływanymi analogiami są dzieła wielkich malarzy, które doczekały się licznych reprodukcji, lecz ich oryginał jest tylko jeden, lub limitowane karty kolekcjonerskie, sprzedawane w bardzo ograniczonym nakładzie;
• tak jak w przypadku obrazów, przedmiotami i plikami posiadającymi NFT można legalnie handlować.

• Kryptowaluty i tokeny NFT to przyszłość gier?

Jeśli więc czytamy o Ubisofcie wprowadzającym do Ghost Recon: Breakpoint limitowane przedmioty kosmetyczne z NFT, oznacza to, że ich posiadacze będą mieli pewność, iż należące do nich cyfrowe dobro jest oryginalne i unikatowe. Co więcej, w momencie, gdy postanowią je sprzedać, nowi nabywcy zyskają wgląd w historię dotychczasowych właścicieli owego przedmiotu.

Podobnie rzecz się ma z tytanowym zegarkiem z Cyberpunka 2077 – za 2 tysiące złotych kupujemy inspirowany grą, w pełni funkcjonalny gadżet, którego na całym świecie będzie jedynie 700 sztuk. Za jakiś czas ktoś może jednak zechcieć odkupić od nas ów zegarek, a dzięki NFT – którego własność przeniesiemy na drugą osobę dzięki odpowiedniej aplikacji (w tym wypadku o nazwie Arianne) – będzie miał pewność, że rzeczywiście nabywa jeden z tych 700 egzemplarzy, a nie wierną imitację cyberpunkowego czasomierza.

Jak widzicie, jako NFT może być sprzedawane wszystko, co jest w jakiś sposób unikatowe. Może to prowadzić do dziwnych sytuacji – producenci z Boss Protocol i Park Avenue Entertainment chcieli np. rozprowadzić w tej formie zawartość DLC Hellraiser Chapter do gry Dead by Daylight. Negatywny odzew społeczności nie może dziwić, jednak nie wszystkie firmy uginają się pod nim. Zrobili to twórcy S.T.A.L.K.E.R.-a 2, ale już CEO Ubisoftu idzie w zaparte, mimo że jego pomysł krytykują nie tylko gracze, ale i pracujący dla niego deweloperzy. NFT to w końcu wielki biznes – w 2021 roku na tokeny wydano 27 miliardów dolarów.

Przy licznych głosach krytyki NFT niektórzy członkowie internetowej społeczności zwracają uwagę na dwie kwestie (patrz cytaty powyżej). Po pierwsze, że nie jest to nic nowego w porównaniu do tego, z czym – na swój sposób – od lat mają do czynienia osoby grające w Team Fortress 2 czy CS:GO. Po drugie zaś, iż jednym z plusów popularyzacji niewymienialnych tokenów będzie możliwość odsprzedaży cyfrowych dóbr.