David Lynch, mistrz kina i surrealista, nie żyje, ale spojrzenie na świat, którego nas nauczył, zostanie z nami na zawsze. Hollywood i fani składają hołd legendzie
David Lynch, niezwykły artysta i twórca takich dzieł jak Blue Velvet, Diuna czy Miasteczko Twin Peaks, odszedł, ale to, co zostawił fanom i kinu, już zapisało się w historii. Hollywood i fani żegnają legendę.
W czwartek, 16 stycznia, dowiedzieliśmy się o śmierci legendy kina – Davida Lyncha. O odejściu kultowego reżysera i wyjątkowego, niepowtarzalnego artysty poinformowała rodzina. Twórca umarł po chorobie płuc związanej z wieloletnim paleniem papierosów.
Choć mistrz odszedł, to jego dzieła i spojrzenie na rzeczywistość, jakiego nas nauczył, pozostaną z nami na zawsze. David Lynch ma szczególne miejsce w sercu nie tylko każdego kinomana, ale i osób jakkolwiek zainteresowanych duchowością, psychologią głębi czy nieświadomością. W dziełach reżysera pod fasadą znanego świata znajduje się bowiem ten inny, tajemniczy i – paradoksalnie – prawdziwszy.
David Lynch dzięki swoim onirycznym filmom zabierał nas w miejsca, w których jego sny łączyły się z naszymi. Wieloznaczne, surrealistyczne produkcje jak Inland Empire, Króliki, Blue Vevet czy Mulholland Drive fascynowały i inspirowały widzów, by zajrzeć do własnego wnętrza.
Ale David Lynch pozwalał nam nie tylko poznawać inne fantastyczne, tajemnicze światy, jak w Diunie – która, choć jej nie znosił, stała się kultowa w kręgach fanów. Jak nikt inny uwrażliwiał i uczył tolerancji także w tym świecie – a to za sprawą takich tytułów jak Człowiek słoń czy Prosta historia. Także promując medytację transcendentalną mistrz chciał sprawić, by Ziemia była dla wszystkich lepszym miejscem.
Widzowie pokochali go jednak za jego charakterystyczny, ekscentryczny i niepodrabialny styl, w którym z właściwym tylko sobie wyczuciem kina łączył gatunki. U Lyncha groteska splata się z melodramatem czy czarnym humorem, jak w nagrodzonej Złotą Palmą Dzikości serca, pastisz z operą mydlaną, jak w Miasteczku Twin Peaks (które na zawsze zmieniło i zapisało się w historii telewizji), a thriller z filmem psychologicznym i horrorem w Zagubionej autostradzie.
U mistrza surrealizmu wszystkie kawałki doskonale do siebie jednak pasują, a jego dzieła nie potrzebują intelektualnego wyjaśnienia. To właśnie dzięki temu, że kino Lyncha przemawia przez symbol, wydaje się ono dla nas tak istotne, i zapisze się na zawsze zarówno w historii kina, jak i w prywatnej historii widzów.
Hollywood składa hołd Davidowi Lynchowi
David Lynch był – i będzie – ważny nie tylko dla fanów, ale i dla wszystkich, którzy z nim współpracowali, a Hollywood już za nim tęskni. Steven Spielberg zauważył, że światowi będzie brakować jego oryginalnego i unikalnego głosu, a James Gunn przyznał, iż zmarły reżyser zainspirował wielu filmowców.
Hołd mistrzowi kina złożył także Sting, który nazwał Lyncha „współczesnym gigantem awangardy” i docenił niezwykłość tego, iż mógł pracować z nim na planie Diuny. Joe Russo przyznał zaś, że nikt nie widział świata tak jak David Lynch, oraz przyznał, że straciliśmy mistrza kina.
Kyle MacLachlan, który pracował z reżyserem na planie takich produkcji jak Diuna, Miasteczko Twin Peaks czy Blue Velvet, nazwał reżysera „enigmatycznym i intuicyjnym człowiekiem, z którego tryskał ocean kreatywności” i przyznał, że zawdzięcza Lynchowi całą swoją karierę. On też wyjawił, że Lynch był najbardziej autentyczną osobą, jaką kiedykolwiek spotkał.
Davida Lyncha wspominają także fani, komentujący wpis rodziny o śmierci artysty, oraz gracze i przemysł growy, przypominając chociażby reklamę PS2, którą zrobił słynny filmowiec.
Dla polskich fanów wspominających Davida Lyncha z pewnością szczególnie ważne jest to, że reżyser cenił nasz kraj i wielokrotnie go odwiedzał. Uwielbiał Łódź, której fabryczny klimat był dla niego niezwykle inspirujący. To częściowo w tym mieście mistrz nakręcił wyjątkowe Inland Empire. Być może to właśnie ten film – chcąc uhonorować Davida Lyncha – obejrzycie dziś wieczorem.
