Wargame: AirLand Battle PC

Sukces wydanej na początku 2012 roku gry Wargame: Zimna Wojna sprawił, że przed ekipą deweloperską studia Eugen Systems pojawiła się możliwość przygotowania kontynuacji. Twórcy wzięli sobie do serca uwagi fanów, starając się stworzyć produkt bardziej dopracowany zarówno pod kątem mechaniki rozgrywki, jak i warstwy wizualnej.

Akcja Wargame: AirLand Battle osadzona została w latach 1975-1985, a więc szczytowym okresie Zimnej Wojny. Gracze mają okazję wziąć udział w fikcyjnych operacjach militarnych NATO i Układu Warszawskiego prowadzonych na terenie Europy Północnej (głównie Skandynawia).

Dla pojedynczego gracza przygotowano szereg dynamicznych kampanii, przedstawiających przebieg hipotetycznych konfliktów zbrojnych. Gracz przejmuje dowodzenie nad predefiniowanymi wojskami wybranej strony, a następnie próbuje zrealizować konkretne zadania na danym teatrze działań. Poza zabawą w trybie solowym przewidziano również kilka wariantów starć multiplayer, a także szereg funkcji społecznościowych związanych z serwisem EugenNet. Walki w sieci może prowadzić nawet 20 graczy na serwerach dedykowanych, do mniejszych starć możemy postawić własny serwer lokalny.

W porównaniu z pierwszą odsłoną cyklu, twórcy Wargame: AirLand Battle postawili na jeszcze większy wachlarz dostępnych jednostek. Łącznie w grze występuje ponad 750 rodzajów pojazdów i jednostek bojowych, przedstawiając siły wojskowe 12 nacji. Nowością są samoloty, których wprowadzono 150 modeli – począwszy od myśliwców aż po bombowce.

Rola lotnictwa w Wargame: AirLand Battle została znacznie zwiększona w stosunku do poprzedniej części, gdzie obecne były jedynie śmigłowce. Innym nowym usprawnieniem jest możliwość lepszej kontroli walki w obszarach zurbanizowanych, dzięki specjalnemu modułowi - Urban Combat Interface.

Wiele wysiłku deweloperzy z Eugen Systems włożyli w udoskonalenie silnika IRISZOOM. Wykorzystanie jego potencjału pozwoliło na wyświetlanie znacznie większe uszczegółowienie zarówno modeli jednostek, jak i otoczenia odwzorowanego na podstawie autentycznych map satelitarnych, które uzupełniono m.in. o dane topograficzne.

Ostatnia modyfikacja 21 listopada 2014