She Dreams Elsewhere

She Dreams Elsewhere jest surrealistyczną grą RPG, w której kierujemy bohaterką starając się wybudzić ją ze śpiączki – wymaga to skonfrontowania się z lękami i wewnętrznymi demonami kobiety. Produkcja jest debiutanckim dziełem deweloperów z firmy Studio Zevere.

Fabuła

Protagonistką She Dreams Elsewhere jest niejaka Thalia – pełna lęków kobieta znajdująca się w stanie śpiączki. Akcja gry toczy się w umyśle bohaterki – staramy się przezwyciężyć nękające ją problemy, a przy okazji odkryć, jak znalazła się w obecnej sytuacji.

Mechanika

W She Dreams Elsewhere przebieg akcji obserwujemy z tzw. perspektywy top-down. Głównym zadaniem gracza jest odkrycie wątku fabularnego przygotowanego przez twórców. By to zrobić, musimy eksplorować lokacje, rozmawiać z postaciami i wykonywać różnego rodzaju zadania.

Warto odnotować, że niektóre napotkane osoby dołączają do nas – stopniowo poznajemy je i budujemy z nimi pewną relację (odpowiada za to specjalna mechanika zwana Connection).

W produkcji nie brakuje także walki, przy czym przeciwnikami są głównie różnego rodzaju potwory z koszmarów, będące produktem lęków Thalii. System starć jest oparty o tury i przypomina to, co znamy z klasycznych gier jRPG – po kolei wydajemy polecenia poszczególnym postaciom i staramy się zgrać ich umiejętności i zdolności specjalne.

W toku rozgrywki stopniowo rozwijamy swoich bohaterów i dostosowujemy ich możliwości dzięki specjalnemu systemowi Charm (ang. amulet). Pozwala to na dopasowanie poszczególnych postaci do swojego stylu gry.

Tryby gry

W She Dreams Elsewhere możemy grać wyłącznie samotnie. Podstawą zabawy jest kampania fabularna. Produkcja oferuje też tryb New Game Plus (ponowne przejście gry po zakończeniu zabawy, z odblokowanymi zdolnościami i rozwiniętymi postaciami) oraz Developer Commentary (rozgrywce towarzyszy komentarz twórców).

Kwestie techniczne

She Dreams Elsewhere posiada bardzo charakterystyczną dwuwymiarową oprawę graficzną. Grafika przypomina nieco to, co znamy z klasycznych gier jRPG, choć zastosowany przez twórców styl artystyczny nie ma nic wspólnego z japońskim komiksem. W oczy rzuca się także nietypowa kolorystyka – plansze są czarno-białe i tylko niektóre ich elementy, postacie oraz fragmenty tła wyróżniają się innymi kolorami (na ogół są dość to pastelowe barwy). Uwagę zwraca też klimatyczna ścieżka dźwiękowa autorstwa m.in. Mimi Page.

Ostatnia modyfikacja 25 września 2024