Sally Face

Sally Face to epizodyczna gra przygodowa utrzymana w klimacie horroru, w której rozgrywka prowadzona jest z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Za produkcję i wydanie tytułu odpowiada niezależny twórca Steve Gabry, tworzący jednoosobowe studio Portable Moose. Autor wcześniej pracował m. in. jako dyrektor kreatywny przy Crowman & Wolfboy od Wither Studios. Pracę nad Sally Face rozpoczął na początku 2015, samodzielnie tworząc każdy aspekt rozgrywki (od mechaniki po efekty dźwiękowe). Początkowo było to dodatkowe zajęcie, któremu oddawał się w czasie wolnym, jednak pod koniec 2016 roku poświęcił się w pełni projektowi.

Fabuła

Główny bohater, Sal Fisher, budzi się w sali szpitalnej. Jego twarz jest okryta zakrwawionymi bandażami, wokół panuje półmrok, dzwoni też telefon. Chłopiec podnosi słuchawkę. Osoba po drugiej stronie zapewnia, że wszystko będzie w porządku. Po zakończeniu rozmowy Sal znajduje sposób, by wydostać się z pomieszczenia. Pokonując kolejne korytarze, protagonista trafia w końcu na wolną przestrzeń. W jednym z miejsc kłębi się tłum ubranych na ciemno osób, pod znajdującym się dalej drzewem leży natomiast pies, z którym chłopiec chwilę rozmawia. Nagle pies i ludzie rozpływają się w powietrzu, pozostaje jedynie grób, do którego bohater decyduje się wejść. Przemierzając wnętrze grobowca, chłopiec dociera w końcu do pokoju skrywającego straszny widok – jego martwą matkę.

Okazuje się, że był to jedynie sen, który Sal relacjonował psychiatrze. Po wysłuchaniu historii mężczyzna zaczyna dopytywać go o pewne zdarzenie. Bohater wraca wspomnieniami do momentu, w którym przeprowadził się wraz z ojcem do nowego miejsca – tajemniczego apartamentowca pełnego podejrzanych indywiduów.

Mechanika

Gra Sally Face składa się z pięciu epizodów, w których gracz poznaje kolejne wydarzenia z różnych okresów życia głównego bohatera. Rozgrywka prowadzona jest z perspektywy trzeciej osoby (TPP), a gracz najczęściej wciela się w postać Sal Fishera, przez niektórych nazywanego Sally Face z racji noszonej przez niego protezy twarzy. W pierwszych rozdziałach większość historii przedstawiona jest w formie retrospekcji relacjonowanych przez protagonistę czy to psychiatrze, czy innym zainteresowanym. Ostatni epizod ukazuje jednak wydarzenia rozgrywane w czasie rzeczywistym.

Głównym zadaniem gracza jest przeszukiwanie lokacji i podejmowanie dialogów z przebywającymi w nich postaciami. Aby uzyskać pewne informacje lub zdobyć konkretny przedmiot, protagonista musi też czasem pomóc innym bohaterom w osiągnięciu ich celów – doradzić w kwestii wyboru muzyki, motywu przewodniego imprezy itp. Podczas eksploracji pomieszczeń gracz może również wejść w interakcję z niektórymi obiektami, a czasem aby przejść do kolejnego etapu rozgrywki niezbędne okazuje się także rozwiązanie jednej z zagadek logicznych.

Przedstawiony w grze świat składa się z dwóch rzeczywistości – tej, w której przebywają ludzie oraz tej okupowanej przez dusze zmarłych. Aby nawiązać kontakt z drugą stroną, gracz musi skorzystać z jednego ze specjalnych urządzeń. Na początku rozgrywki jest to Gear Boy – po użyciu go we właściwym pomieszczeniu grający ma możliwość rozmowy z uwięzioną w danym miejscu duszą.

Do gry wprowadzone zostały również elementy zręcznościowe, m. in. gra platformowa, którą gracz musi przejść, aby odkryć informacje pomocne w lepszym zrozumieniu historii apartamentowca. W późniejszych epizodach grający ma też za zadanie pokonać określoną liczbę przeciwników lub jednego z bossów. Nieraz w tym celu wykorzystuje gitarę – kolejny przedmiot ułatwiający kontakt ze światem paranormalnym.

Kwestie techniczne

Choć Sally Face stanowi zlepek różnych stylów artystycznych, w dużej mierze posiada prostą dwuwymiarową grafikę. Główny i najbardziej charakterystyczny dla gry styl wzorowany był m. in. na kreskówkach nadawanych na kanale telewizyjnym Nickelodeon (obecnie Nicktoons) w latach 90. Lokacje są obskurne, a niektóre z prezentowanych postaci wprost odrażające. Poza tym w grze pojawiają się również sekwencje pixelartowe czy trójwymiarowe. Szczególnie ostatni epizod uznać można za artystyczny popis autora. Steve Gabry odpowiada również za oprawę dźwiękową.

Ostatnia modyfikacja 22 kwietnia 2021