Najciekawsze materiały do: Thief

Dobra gra! Dość długa i ciekawa. Może nie ma szału w fabule ale jest poprawna. Gra ma niezły klimat ale misja 5 w zakładzie dla obłąkanych to obłęd! To była jedna z najlepszych i najbardziej klimatycznych misji w grach! Denerwowało mnie tylko otwieranie okien przez ciągłe napieprzanie klawisza "e" i to że każde przejście między dzielnicami wyglądało tak samo czyli wąskie przejście z belką na środku którą trzeba oczywiście przepchnąć stukając "e"...
Podsumowując krótko dobra muzyka, ładna grafika, przyjemne strzelanie z łuku, ciekawe misji (szczególnie w szpitalu psychiatrycznym to kosmos), klimat.
Polecam

Uwielbiam tę grę! Jej ponury nastrój, depresyjność...ale brakowało mi w pewnym momencie chwili oddechu od tego. Chciałem wrócić do sielanki z wprowadzenia, a tu coraz gorzej, smutniej i deszczowo. No i na najtrudniejszym poziomie trudności wrogowie wykrywali mnie przez zamknięte drzwi :/ Mimo to chętnie wracam do Thiefa, bo nigdy dość dołowania siebie :>

Mi osobiście gra się podoba na plus zasługuje mroczny ciężki klimat , fabuła nie taka tragiczna , rozwój postaci - wyposażenie i umiejętności , misje główne jak i zlecenia poboczne które można wykonywać na różne sposoby , po cichu jak i w otwartej walce . Znajdzki , sekrety i sama wieża zegarowa gdzie możemy oglądać swoje trofea. Niektóre misje i lokacje całkiem spoko . Ale fakt gra ma zmarnowany potencjał można było wycisnąć więcej . Tak czy inaczej zapraszam na serie z całej gry https://www.youtube.com/watch?v=NiDpFggoAxQ&feature=youtu.be

Gra jest bardzo słaba. O wiele słabsza o 3 części, a na tle 1 i 2 części zwyczajnie kompletne badziewie.
Jedynie może się podobać tym, którzy nie znają tej serii jak kiedyś była dobra lub osobom z niskimi oczekiwaniami.

Gra 5/10 to jak 2.5/5. Mierny plus. Dla mnie solidne śrebiaki to gry na 7/10. Z przeblyskami to "+". Dla mnie wydaje sie to miarodajne z tym co sam napisałem o grze.

Ciszej nad tą trumną...

Moira Asylum. Jedna z lepszych lokacji w grach ever. :)

Gra zupełnie zbędna, odkąd pojawił się darkmod ze świetnymi misjami tworzonymi przez fanów. In fact, to do tej gry pasuje tytuł Czwartego Thiefa.

Trudna do opisania gra, czy to dobry tytuł czy jednak szajs. Teoretycznie nie jest źle. Rozgrywka ma swoje głupoty ale nie przysłaniają one całości. Grafika na rok 2014 prezentowała się nieźle i nie zestarzała się w jakiś paskudny sposób, chociaż nadal udało mi się natrafić na parę błędów (znikające tekstury i błędy związane z oświetleniem). Audio jest żeby być. Ambient jakiś tam przygrywa, a muzyka "do walki" nie jest żenująca na szczeście. Najciekawsze jednak były momenty ciszy, które dodawały sporo do klimatu. Walka jest kompletnie nie intuicyjna niestety i okropnie wykonana ale to nadal skradanka, więc chyba nie jest to aż tak wielki minus. Sterowanie i koordynowanie ruchami Garetta potrafi wyprowadzić z równowagi. Losowe spadanie na pysk z dachów w mieście, bo się nie skoczyło na line albo obrót na belce zakończony widowiskową wywrotką na bruk ulicy, są w tej grze na porządku dziennym i niestety trzeba się do tego przyzwyczaić. Projekt poziomów za to jest zdecydowanie najlepszym aspektem całej gry. Lokacje są ciekawe, spójne i zapadające w pamięć (Wariatkowo Moiry i burdel Xiao Xiao wiądą prym). Miasto jako labirynt dachów ulicy i okien jest najdoskonalszym elementem w całej grze, brud smród i ubóstwo, które otacza ze wszystkich stron oraz wielkie rozwarstwienie społeczne nadają bardzo dobry klimat, dla którego chce się w to grać, fabuła za to jest tym czynnikiem dla którego grać się nie chce. Przepychanki Barona i Oriona oraz co to się stało z Erin są potwornie wręcz nieciekawą i mierną historią. Milion razy lepiej by się grało gdyby całej tej fabuły zwyczajnie nie było. Ciekawiej się prezentują misje od Ectora, Vittoriego oraz malutkie zlecenia od Basso, są one krótkie, treściwe i przybliżają świat przedstawiony, który jest bardzo dobry. Gra jest też stosunkowo trudna, różnice między poziomami trudności są widoczne i nie sprawiają wrażenia dodania ich na siłę jak w większości gier. W ogólnym rozrachunku gra jest dobra ale bardzo osobliwa, skradanek za wiele się nie ukazuje, a jeszcze mniej w tego typu świecie, a to jest czynnik który nie może zostać pominięty i chociaż fabularnie jest to dno, a błędy co jakiś czas się pojawiają, to nadal jest to coś w co warto zagrać choćby dla samych reali gry i genialnie zaprojektowanych poziomów.

wlasnie skonczylem

to moja pierwsza gra tej serii. Na poczatku mocno mnie odrzucila ale z czasem wciagala coraz bardziej ;)
Fajnie bylo ze mozna bylo na pare sposobow przechodzic misje, ja nie lubie sie skradac wiec czesto z nimi walczylem wręcz ta pałką :P

Całość zrobiona w 10 godzin, zapowiadało się ciekawie a wyszło jak wyszło, ale mimo to gra warta ogrania. Nie spodziewałem takiego obrotu fabuły w końcowym etapie gry, jeden motyw nie został wyjaśniony do końca. Dużo ulepszeń głównego bohatera, ale niekoniecznie potrzebnych do ukończenia rozgrywki, jedynie do ułatwienia jej co nie jest w żaden sposób potrzebne. No i serio ciężko ocenić tą grę, czy to szajs czy w porządku tytuł... Momentami grę można było uznać za horror, głównie chodzi mi o poziom w wariatkowie Moiry, misja w burdelu też była spoko, to chyba dwa najlepsze rozdziały z całej gry. Ogólnie skakanie po dachach, linach i belkach było nudne, a i wspinanie po ścianach też. Motywu walki nie komentuję bo to przecież skradanka i szkoda gadać ogólnie na ten temat. Na pewno warto zagrać ze względu na 'poprzedniki' a jakże też genialnie zaprojektowane poziomy i tą oschłą fabułę.

Nawet po upływie 8 lat, gra w rozdzielczości 1440p wygląda baaardzo dobrze.

Gra jest nijaka. Niestety im więcej miałem na liczniku tym mniej byłem skłonny do niej wracać.Nie było w niej nic co by mnie zatrzymało na dłużej niż 21h.

Jestem oddanym fanem serii od lat i długo się broniłem przed tą częścią. Ogólnie jest przeciętnie, momentami nawet dobrze. Mam wrażenie, że twórcy bali się kontynuować wydarzenia z oryginalnej trylogii. Gra stara się stworzyć serię od nowa i jednocześnie mrugać do staruszków. Nie jest to do końca reboot, bo miasto z nowego Thiefa to te stare tylko po setkach? lat. Ludzie dawno zapomnieli o bogach, a obecny Garett to jakaś inkarnacja. Nie będę zdradzał fabuły i wszystkich lokacji, ale tak, to jest to samo uniwersum. Dla przykładu zwiedzamy szpital dla obłąkanych, który kiedyś był domem wdowy Moiry z Deadly Shadows. Niestety gra jest krótka, niektóre etapy są jakby wstawione na siłę. Nie ma tu też tej magii i tajemnicy, które nie pozwalały przestać myśleć o tym uniwersum. No i te loadingi/animacje otwierania okien, przeciskania się między belkami to jakiś koszmar. Za grosze jednak można zagrać i nie uważam, że totalnie straciłem czas.

Lokacje małe ale za to bardzo szczegółowe oraz dopracowane. Każde z zleconych nam zadań jest unikatowe oraz przemyślane - jest kilka dróg do ukończenia misji. Technicznie Thief to ekstraklasa, gra stabilna ani razu nie wyrzuciło do pulpitu, ani razu się nie zawiesiła. Widać pozytywną pracę włożoną przez autorów. Ode mnie 10/10 bez cienia wątpliwości, dodatkowo dostałem ją za darmo od Epica.

Co do zadań to zawsze okradamy tych złych. Dla kontrastu wykreowano miasto gdzie panuje dziwna plaga (posępność) przez co zwykli mieszkańcy cierpią oraz są wykorzystani przez strażników. Obywatele czyli zwykli mieszkańcy są biedni i ta bieda aż piszczy a my gramy tym neutralnym. Nie jesteśmy źli lub dobrzy, po prostu realizujemy swoje zadania i gramy na siebie - nie ratujemy tutaj świata. Dobrze się czułem w skórze Garetta który nic nie musi a to co robi, to robi tylko dla siebie. Samo miasto jest klimatyczne, uliczki ciasne oddające charakter średniowiecznych miasteczek. Można się wczuć, mi przypadło do gustu.

Poziom w burdelu jeden z lepszych. Gra nie boi się poprawności politycznej i tutaj ogromny plus (sceny +18). Poziom w ośrodku dla psychiczne chorych zapadający w pamięć.

Łatwy poziom trudność jest rzeczywiście bardzo prosty i można grę ukończyć nawet bez zakupu wzmocnień oraz dodatkowych ulepszeń - "artefaktów". Gdy decydujemy się na łatwy poziom oraz jeżeli dokupujemy umiejętności i wzmocnienia to w praktyce grę przechodzimy na speed-run'ie. Jest to jedna z niewielu gier gdzie poziom normalny jest opcją do zastanowienia ponieważ łatwy tutaj to beznadziejnie łatwy. Chyba że gramy po kilku piwkach wtedy robi się interesująco. Zadania dodatkowe jedynie są wyzwaniem ale nie wszystkie. Wyzwanie to będzie polegało na zalezieniu drogi lub kombinacji do sejfu. Ciekawe są misje poboczne, naprawdę warto je ukończyć.

Warto zakupić na początku tylko minimalne ilości sprzętu po jednej lub dwie sztuki ponieważ ekwipunek znajdziemy też na mapach i w zadaniach. Jedynie musimy się wyposażać w narzędzia: śrubokręt lub brzytwę. Jeżeli mamy już wydawać kasę to na ulepszenia które robią nas Uber Garreta - mistrza złodziei. Ulepszeń nie damy rady kopić wszystkich z prostej przyczyny są ogromnym wzmocnieniem oraz nie ma na mapie tylko kasy do zebrania aby je zakupić.

Dlaczego taka niska ocena? Pewnie niektórzy liczyli na nawiązanie do poprzednich części. W tej części jest prościej i przystępniej, gra stawia na uproszczenie rozgrywki tak aby wpasować się w większy krąg odbiorów gry - rozmiem to standary nowo powstałych gier. Gdy mają dawać przyjemność a nie "zamordyzm" no i zarabiać. Ocena gry powinna oscylować około 9 do 9,5. Jeżeli jest to Twój pierwszy Thief to polubisz na sto procent i bardzo przyjemnie spędzisz czas.