Najciekawsze materiały do: Batman: Arkham City

Tak samo, jak Origins. Ideał.

Ile osób na olx .pl chce sprzedać wersję na platformę games for windows live tak samo jak empik nawet nie jest napisane że na tą platformę a sprzedawają grę z wadliwymi kluczami ,Wersja tej gry z gfwl będzie nie do grania chyba że cenga albo warner bros coś poradzi na to . i Wszystkie sklepy tak samo sprzedają w necie tą wersję gry . A potem będą mieli w dupie jak bedziesz chciał wzrot kasy bo użyłeś już klucza i pozamiatane.

Juz sobie nie pogram pewnie w to a juz wysłałem wiadomość i do cenegi i warner bros żeby rozwiązać ten problem z kluczem ale czy się uda :(

No cenega skierowała do warner brosu wysłać widomość w sprawie klucza ale milczą i pewnie empik tez nie będzie chciał odawać kasy klient najbardziej poszkodowany :)

trzeba sobie utworzyć emaila na gmail.com żeby otrzymać wiadomość od warner bros .w przypadku gdy jest nie prawidłowy klucz z games for windows live.Na poprzedniej skrzynce wiadomości nie otrzymywałem bo blokowały wiadomości z warner bros

Muszę przyznać, że Arkham City jest dla mnie niejakim zawodem. Zabrałem się za nią bezpośrednio po ukończeniu pierwszej części i widać, że sporo usprawniono - choćby warstwę fabularną. Już w pierwszej części wystąpiła cała plejada szwarccharakterów (i nie tylko) z kart komiksów, a w "dwójce" barwnych postaci jest jeszcze więcej. Również główny wątek doprawiono nieco większą nieprzewidywalnością i jest bardziej angażujący.
Elementy rozgrywki pozostały na bardzo wysokim poziomie, dodano więcej gadżetów, a do całej tej sterty miodności dorzucono jeszcze sekwencje z Kobietą-Kot, którą gra się zupełnie inaczej niż Gackiem.
Co więc poszło nie tak? Otwarty świat. Zaimplementowano go z pozoru wzorowo, ale moim zdaniem zupełnie rozwodnił rozgrywkę. W poprzedniej części liczba ok 100 sekretów Człowieka-Zagadki powodowała, że każda znajdźka coś znaczyła, coś odblokowywała, chciało się je zbierać.
W Arkham City jest nich niemal pół tysiąca. Spowodowało to, że stały się one takimi znajdźkami, jakich niezliczone ilości wrzucono do wszelakich asasynów, łoczdogsów czy innych taśmowo produkowanych sandboksów.
Pierwsza część była bardziej skupiona, miała wyrazisty smak, drugą część rozcieńczono, i mimo, że to nadal wyborna polewka, to w pamięci pozostaje jaka była pyszna poprzednia porcja.

Gra świetna. Niesamowity klimat i świetna fabuła. Misje poboczne też ekstra. Dla mnie 10/10

Gra dostępna teraz za darmo w sklepie Epic Games w paczce "Batman Arkham - Trilogy" edycja GOTY. Gra dostępna do 26 września.

Najlepszy Batman z serii Arkham. Tu jest wszystko. Nie przesadnie duża mapa(dla mnie plus), fabuła, świetne misje poboczne i długo by jeszcze wymieniać. Arkham City jest u mnie number one.

Na wstępie muszę przyznać, że jestem fanem Batmana. Mój stosunek do gier jest więc osobisty. Poza tym posiadam wersję Game of the year. To tak dla wyjaśnienia. Grę przyrównam do poprzedniej części, czyli Arkham Asylum. Od razu powiem, że moim zdaniem druga część jest lepsza i już tłumaczę dlaczego. W moim odbiorze przeważa doświadczenie batmanowego świata, a więc mocno doceniam obecność Batrodziny oraz sławnych antagonistów Gacka. Dla mnie przednia frajda. Główna linia fabularna jest ciekawa, ale też rozmyta i może sprawić wrażenie, jakby Arkham City było o niczym. Zwłaszcza, że w Asylum mamy znacznie spójniejszą historię i układ fabularny. No właśnie, bo druga część ma bardziej sandboxowy charakter i oprócz tego, że są poboczne zadania, to one zostały stworzone jako faktycznie poboczna zabawa (w pierwszej części wiele rzeczy dodatkowych robiło się mimochodem). Z mechaniki pozostaje system rozwoju postaci, które w gruncie rzeczy opiera się o odblokowywanie specjalnych uderzeń lub narzędzi. Być może nowością w porównaniu z Asylum jest sposób poruszania się, ponieważ można wiele drogi nadrobić w lotnych podróżach, chwytając się budynków za pomocą haka. Lecz w gruncie rzeczy druga odsłona jest ulepszoną jedynką, a na pewno nie odstaje od poziomu poprzedniczki. Bardzo dobra gra w superbohaterskim wydaniu. Batmanowa seria to przykład udanego przejścia z komiksowo-filmowego medium do świata gier.

moze ktos mi pomoc zaczynam grac i potrzebuje widzenia detektywistycznego zeby widziec przez sciany a tu srut na widzeniu detektywa nie widac przeciwnikow znikaja po prostu przez co nie da sie ukonczyc gry

Nie wiem o co chodzi, ale ta gra kompletnie mnie nie rusza. Grając w ASYLUM byłem pochłonięty w 100%, a tutaj jest po prostu dramat.
Gra jest chaotyczna, cały czas pojawia się nowy bodziec, cały czas jest akcja, cały czas ktoś coś mówi, cały czas jakieś nowe misje. Nie wiadomo gdzie się udać, z kim rozmawiać, co robić teraz, a co później.
Orientacja w mapie jest dziwaczna, a sama mapa rodzi więcej pytań, aniżeli udziela odpowiedzi.

Krótko mówiąc: lipa. Na plus grafika.

Świetna kontynuacja Arkham Asylum. Nieco bardziej otwarta mapa, ale wciąż nie jakaś gigantyczna i to się chwali, bo mam dość ogromnych map takich jak z trzech ostatnich odsłon Assassin's Creed. W ogóle świetny feeling poruszania się po mapie, wyrzutnia haków i peleryna robią robotę. Fabuła tak samo ciekawa jak w Arkham Asylum, fajna intryga, dużo kolorowych postaci. Jedyne do czego mogę się przyczepić to przytłaczająca ilość znajdziek (440 wyzwań człowieka zagadki) a trzeba zebrać je wszystkie żeby odblokować misję fabularną. No i bardzo chamskie wymuszanie backtrackingu, często potrzeba jakiegoś gadżetu żeby dostać się do trofeum i jeszcze rozumiem jeśli jest to jakiś fajny gadżet dodający nowe mechaniki, ale nie znoszę czegoś takiego jak czekanie na to żeby dostać jakiś zakłócacz żebym mógł wyłączyć minę zagradzającą mi drogę do zagadki jednym kliknięciem i dopiero wtedy ją zebrać. Ogólnie wymaksowanie gry (główna fabuła + wszystkie zagadki + Zemsta Harley Quinn, bez wyzwań) zajmuje jakieś dwa razy tyle co Arkham Asylum czyli około 40 godzin.

Ogromnym plusem tej produkcji jest system walki, który mimo wielu spędzonych godzin praktycznie w ogóle się nie nudzi. Dodatkowym pozytywem jest perfekcyjnie wytworzony mroczny i brudny klimat, będący świetnym podbiciem dla fabuły.

Minusem może być liniowość prowadzonej historii, aczkolwiek i tak nie przeszkadza to w powtórnych przejściach gry i czerpaniu z niej przyjemności