Cyberpunk 2077 wygląda rewelacyjnie! Widzieliśmy gameplay na E3 - Strona 3

CD Projekt RED przyjechał do Los Angeles i pozamiatał swoją prezentacją na konferencji Xboksa. Jedni powiedzą, że to zasługa gry, inni z kolei, że to wszystko dzięki Keanu. A ja uważam, że jest to zupełnie nieważne, bo wczoraj miałem okazję zobaczyć drugą, po zeszłorocznym E3, prezentację Cyberpunka 2077 i przekonałem się, że „Redzi” mierzą bardzo wysoko... i wygląda na to, iż ponownie uda im się podnieść sobie (i innym) poprzeczkę.

O co chodzi w Night City?

Jeśli czytasz ten tekst, najprawdopodobniej doskonale wiesz, o co chodzi w Cyberpunku, ale pozwolę sobie na krótkie wprowadzenie. Akcja tej produkcji toczy się w Night City, fikcyjnym mieście na terenie Kalifornii. W XXI wieku wszystkim rządzi siła, pieniądz i przewaga, jaką daje nowoczesna technologia zintegrowana z ludzkimi ciałami. Gra opowie historię V, aspirującego najemnika (lub najemniczki), który próbuje ułożyć sobie życie w dystopicznej metropolii.

W zeszłym roku poznaliśmy początki działań V. Bohater(ka) wraz ze swoim przyjacielem Jackiem wykonywał(a) wtedy misję dla Dexa DeShawna. Zadanie miało być sposobem na wejście do wyższej ligi. I tutaj „Redzi” pokusili się o ruch, który na mnie zrobił ogromne wrażenie. Od zeszłego roku we wzmiankach o Cyberpunku pojawiał(a) się V, Jackie oraz ich wspólna podróż na szczyt. Jednak trailer, który został zaprezentowany przed kilkoma dniami, wszystko to wrzucił do sedesu i bezceremonialnie spuścił wodę. W trailerze Jackie ginie, Dex chce się nas pozbyć, a V zabija nawet T-Bug, czyli osobę, która służyła pomocą w komunikacji we wspomnianej misji. Wszystko staje na głowie i wtedy cały na biało (choć ze srebrną ręką) wchodzi on – Johnny Silverhand, kultowa postać w świecie Cyberpunka, a prywatnie Keanu Reeves, czyli bożyszcze fanów filmów akcji.

Problem w tym, że w świecie Cyberpunka Johnny Silverhand uznawany jest za zmarłego. Jakim więc cudem John Wick odgrywa swoją dystopiczną rolę? V ma zainstalowany specjalny chip, który podobno kryje w sobie sekret nieśmiertelności, a przy okazji powoduje, że nasz protagonista widzi Silverhanda i wchodzi z nim w jakąś formę interakcji. W trakcie zaprezentowanego dema kilkakrotnie mogliśmy zobaczyć długowłosego rockmana, który komentował bieżące wydarzenia i był aktywnie wyrażającym opinię towarzyszem podróży. Można więc założyć, że przez jakiś czas – przynajmniej dopóki mamy wspomniany chip – Neo będziemy słyszeć dość często. My mamy jednak swoją teorię na temat Silverhanda.

Przed pokazem dema udało nam się trochę porozmawiać z Mikiem Pondsmithem, czyli twórcą papierowego systemu RPG Cyberpunk 2020. Zapytaliśmy go oczywiście o udział Keanu Reevesa i jak to jest możliwe, że odgrywa on postać, która przecież nie żyje. Pondsmith nie odpowiedział wprost, ale zwrócił naszą uwagę na fakt, że w jego historii Silverhand jest wprawdzie uznawany za zmarłego, ale nigdy nie zostało to potwierdzone, sugerując tym samym, że być może już-nie-tak-młody-rockman wcale nie zginął. Choć mogą być to tylko pobożne życzenia i niepoparta niczym teoria, my jednak mamy nadzieję, że Silverhand będzie towarzyszyć V nie tylko w formie hologramu.

Ile RPG w RPG? Dużo!

Przejdźmy do zawartości samego dema, bo jest o czym opowiadać. Choć deweloperzy nazywają teraz swoją produkcję przygodową grą akcji z otwartym światem, nadal jest to pełnoprawne RPG. Na początku pokazany został więc kreator postaci, który wygląda już trochę inaczej niż rok temu, ale nadal oferuje mnogość opcji w określaniu prezencji naszego bohatera lub bohaterki. Pojawiają się również punkty atrybutów, które przeszły pewną zmianę w stosunku do zeszłego roku. W niektórych przypadkach pozwolę sobie operować angielskimi nazwami, bo czas dopiero pokaże, jak będą one brzmieć w języku polskim, ale są to: body (co zastąpiło najprawdopodobniej siłę i wytrzymałość), inteligencja, refleks, technical (co odnosi się do umiejętności hakowania) oraz cool, co według Mike’a Pondsmitha nie jest wyłącznie odpowiednikiem charyzmy, a raczej statystyką określającą, jak inni postrzegają daną postać, w rezultacie zmieniając do niej nastawienie.

Cyberpunk 2077 chce postawić nie tylko na dowolność w działaniach fabularnych, ale również na ogromną elastyczność gameplayu. To dlatego w grze nie będzie sztywnego systemu klasowego, a raczej płynna forma budowania postaci w kierunku preferowanego typu rozgrywki. Do tego zaimplementowano system perków, które będziemy rozwijać za punkty otrzymywane przy zdobywaniu poziomów. W trakcie prezentacji udało nam się wynotować je wszystkie, co nie było wcale łatwym zadaniem, więc pozwolę je sobie tutaj wszystkie wymienić: pistolety, karabiny, ostrza, hakowanie, shotguny, broń dwuręczna, zabójstwa (ang. assassinations), zimna krew (ang. cold blood), snajperki, inżynieria, walka wręcz oraz atletyka. Dużo tych kategorii i mogą one na pierwszy rzut oka przytłoczyć, ale wydaje mi się, że po jednokrotnym przyjrzeniu się całości z bliska powinniśmy bez problemu określić kierunek zabawy, który będzie nas interesować. Warto jeszcze dodać, iż CD Projekt na każdym kroku zaznacza, że to wciąż nie jest skończony produkt i pewne elementy mogą w dniu premiery wyglądać inaczej niż dziś, co może – choć nie musi – dotyczyć również systemu perków.

W trakcie tworzenia postaci czeka nas jeszcze wybór przeszłości bohatera. W obecnym na targach demie można było zdecydować się na jedną z trzech opcji jego pochodzenia: Nomad, Street Kid oraz Corporate. Co ciekawe, wszystkie te elementy – atrybuty, perki, a nawet nasz rodowód – mogą wpływać na dialogi i w zależności od sytuacji będzie można skorzystać ze specjalnej opcji dialogowej udostępnianej przez jeden z wymaganych czynników. Warto jednak zaznaczyć, że nie oznacza to z automatu, iż każda taka opcja jest tą słuszną – wciąż musimy uważnie dobierać odpowiedzi, bo reakcja wynikająca, przykładowo, z naszego zaplecza fabularnego może spowodować, że NPC zachowa się zupełnie inaczej, niż byśmy sobie tego życzyli.

Jak więc widzicie, dużą rolę w Cyberpunku 2077 mają odgrywać dialogi. Co więcej, okaże się ona tak istotna, że całą grę będziemy mogli ukończyć bez zabicia choćby jednej osoby. Jasne, czasem będzie to wymagać przekradania się i okazjonalnego ogłuszenia kogoś uderzeniem w łeb, ale wielokrotnie będziemy mogli wyjść z różnych sytuacji obronną ręką poprzez odpowiednie poprowadzenie rozmowy.