Voodoo: do trzech razy sztuka?. Epoka Voodoo – historia firmy 3dfx

Voodoo: do trzech razy sztuka?

Voodoo 3 technicznie rzecz biorąc stanowił model Voodoo Banshee, uzupełniony o usunięte wcześniej dodatkowe jednostki teksturowania. Cierpiał więc na podobne ograniczenia, jednakże wyższe częstotliwości taktowania zegara znacznie zwiększały wydajność w porównaniu z Voodoo 2. Szczególnie duże wrażenie robiły możliwości szybszego modelu Voodoo 3 3000.

Specyfikacja techniczna karty Voodoo 3 sprawiła że zrzuty ekranu były gorszej jakości niż rzeczywisty obraz. Dlatego porównania jakości obrazu z konkurencją od ATI czy Nvidii często okazywały się być niesprawiedliwe względem 3dfx.

W grach takich jak Quake 3 czy Unreal Tournament, karta Voodoo 3 początkowo była nie do pokonania, jedynie konkurencyjna RIVA TNT 2 od Nvidii oferowała porównywalną wydajność (górując nawet w niektórych testach). 3dfx nadal korzystał z API Glide, które w tamtym czasie było dojrzalsze niż biblioteka Direct3D.

Kolejną próbą zdobycia dominacji na rynku przez 3dfx było połączenie telewizji z kartą graficzną, która była sprzedawana jako Voodoo 3 3500 TV. Karta z zegarem taktowanym na 183 MHz, była również najszybszym modelem serii Voodoo 3.

Voodoo 3 3000 pojawił się wiosną 1999 roku, miał zegar o taktowaniu 166 MHz i 16 MB pamięci wideo.

3Dfx przekształca się w 3dfx

W 1999 roku firma 3dfx wdrożyła nową strategię, zapoczątkowaną przejęciem firmy STB Technologies. Zmienione zostało również logo oraz pisownia nazwy firmy – odtąd 3Dfx został przemianowany na 3dfx. Oczekiwano, że kampania reklamowa o wartości 20 milionów dolarów zapewni dobry start fuzji firmy 3dfx z STB pod kierownictwem Richarda Burnsa, weterana branży z 25-letnim doświadczeniem. W rzeczywistości jednak, obrany przez firmę nowy kierunek był zapowiedzią początku końca udanego przedsiębiorstwa. Współpraca między 3dfx a STB okazała się być bardzo problematyczna ze względu na zupełnie różne struktury. Ponadto, zakłady produkcyjne STB w Juarez nie mogły konkurować pod względem kosztów i jakości z producentami kontraktowymi z Azji.

Niektórzy klienci OEM firmy 3dfx ostrzegali przed fuzją, ponieważ produkty STB dość często nie spełniały ich wymagań jakościowych. W związku z tym wielu partnerów postanowiło nawiązać współpracę z konkurencyjną Nvidią, która wcześniej sama była krótko zainteresowana przejęciem firmy STB.

Nowa czcionka oraz logo firmy 3dfx wprowadzone w 1999 roku.

Napalm jako odpowiedź na TNT2 oraz GeForce 256

Oprócz problemów z STB, opóźniał się rozwój karty Napalm, następcy Voodoo 3, który miał być odpowiedzią na model RIVA TNT 2. Jakby tego było mało, Nvidia wprowadziła na rynek model GeForce 256. Dzięki możliwościom modułu Transform & Lighting, układ ten był w stanie zaoferować znacznie lepszą wydajność wyświetlania grafiki 3D, korzystał z nowego interfejsu biblioteki Direct3D 7 firmy Microsoft oraz mógł prężyć muskuły w grze Quake 3 – tytule zdominowanym do tej pory przez Voodoo.

Firma 3dfx uznała, że Napalm w swojej obecnej formie jest gorszy od nowego układu Nvidii, więc zmieniła projekt tak, aby umożliwić stosowanie kart wieloukładowych (VSA, Voodoo Scrabble Architecture). Powstały układ graficzny został nazwany VSA 100 i miał być w stanie przewyższyć model GeForce 256.

Firma 3dfx w tamtym okresie nie sprzedawała układów graficznych innym producentom, co zmuszało ich do zapukania do drzwi konkurencji. W nadziei na zwiększenie możliwości produkcyjnych i dostęp do nowych rynków, w marcu 2000 roku 3dfx wykupił firmę Gigapixel (tracąc przez to kapitał, którego później nagle zabrakło).