Atak na wrogie plemiona | Walka w The Settlers IV poradnik The Settlers IV

Ostatnia aktualizacja: 2 września 2019

Atak na wrogie plemiona

Atak jeśli przeprowadzamy, powinien być zawsze skuteczny i zakończyć się zajęciem wrogiej Wieży lub Zamku. Jeśli budynków tych nie będziemy w stanie długo utrzymać, należy je jak najprędzej zniszczyć. Jeśli zajęcia takiego nie uda nam się przeprowadzić, cała operacja niewiele jest warta, bo przeciwnik ilość żołnierzy w warowni szybko uzupełni. Podstawą powodzenia akcji jest wysyłanie wojsk tak licznych jak i dobrze uzbrojonych, najlepiej żołnierzy trzeciego poziomu (właśnie dla nich potrzeba będzie dużo złota). Możemy wyróżnić kilka istotnych strategii ataku:

pospolite ruszenie - mając naprawdę znaczącą przewagę cała armia idzie w jednym pochodzie śmierci zostawiając jedynie zgliszcza po sobie. Bez oglądania się za siebie, opatrywania ran, przejmowania się śmiercią dziesiątek kolejnych własnych żołnierzy podczas walki w otwartym polu i pod obstrzałem łuczników z gęsto rozsianych Wież. Strategia taka jest zwykle zwieńczeniem długo i mozolnie prowadzonych przygotowań i prowadzona jest głównie przez przedkładających ekonomiczny aspekt gry nad finezyjną sztuką walki
atak rozproszony - również wskazana jest pewna przewaga, choć nie musi być aż tak liczna. Atakujemy kilka celów jednocześnie i staramy się nie pozwolić przeciwnikowi na uzupełnianie strat szybciej od nas. Nawet jeśli w jednym miejscu mu się to uda, to ostateczny rachunek zysków i strat wyjdzie na naszą korzyść. W tym przypadku nie zawsze możemy się nastawić na pełne zwycięstwo, ale na zajęcie większości z obranych celów - w którymś miejscu na pewno natkniemy się na słabe punkty przeciwnika
atak z odwróceniem uwagi - wysyłamy oddział w jedno miejsce, by tam skupić większość działań wojennych i w międzyczasie atakujemy najmniej strzeżony punkt, zwykle po to, by go i tak spalić. Taktyki tej używamy głównie wtedy, gdy nasze wysyłane oddziały nie są zbyt liczne ani mocne i najczęściej też zdajemy sobie sprawę, że zdobytych punktów długo nie utrzymamy. W tym przypadku głównie chodzi o osłabienie przeciwnika i pozostawienie sobie pewnej rezerwy czasu na dozbrojenie się
wykorzystanie machin i okrętów wojennych do niszczenia wrogich budynków - To, czy warto je stosować jest kwestią dyskusyjną - na pewno jest to jakieś urozmaicenie gry, można się jednak bez nich obejść. Ich zaletą jest to, że do ich produkcji zużywamy innych surowców niż do produkcji uzbrojenia, tak więc mogą być wytwarzane równolegle, bez starty dla zwykłego wojska. Ich zaletą jest możliwość szybkiego zniszczenia strategicznych punktów przeciwnika, pod warunkiem, że dysponujemy odpowiednią ilością machin i amunicji. Niestety, machin tych łatwo się pozbyć jeśli nie zapewnimy im odpowiedniej obstawy. Poza tym, mają one większe problemy w poruszaniu się w terenie i trudno im uciec przed pościgiem, tym samym często musimy je traktować jako kamikaze. Sprawdzonym rozwiązaniem jest wykorzystanie ich przy zastosowaniu taktyki ataku z odwróceniem uwagi (przez wojsko), wtedy istnieje duża szansa ich ocalenia.
wykorzystanie jednostek specjalnych poszczególnych ras - Rzymianie mają Medyków - przydatnych, gdy istotne są dla nas małe straty w ludziach, najlepiej wojska leczyć po uprzednim wycofaniu z pola walki, np. przez podmianę dwóch oddziałów. Wikingowie mają Wojowników z toporem - agresywnych i nie dbających o siebie, idealnych do pospolitego ruszenia, Majowie mają Wojowników z dmuchawką, paraliżujących przeciwnika - to jednostka raczej dla zwolenników magii niż walki, ale również może trochę zamieszania w szeregach przeciwnika narobić
wykorzystanie magii - każda z ras ma do dyspozycji czary kapłańskie wpływające na wojsko, atak i obronę - nie można ich traktować jako główny oręż w walce, ale sprawne opanowanie ich użycia z pewnością może wpłynąć na ostateczny wynik prowadzonej bitwy. Z praktyki wiem, że czarów tych się rzadko używa, ale z pewnością warto się z tymi czarami zapoznać i spróbować czy faktycznie są one nam w stanie w sposób znaczący pomóc w walce.