Od zera do bohatera - Kadra C (cz.1) | Skoki narciarskie 2005 poradnik Skoki narciarskie 2005

Ostatnia aktualizacja: 8 października 2019

Pora na właściwą część poradnika. W poprzednich działach mieliście teorię. Czas, żeby pokazać, jak to się sprawdza w rzeczywistości. Na początku decydujemy o parametrach zawodnika:

Ustalamy wzrost 174 cm. Myślę, że jest to najlepsza z możliwych wartości. Zawodnik nie jest za wysoki, ale nie jest za niski, co wpływa na jego aerodynamikę. Wiek - 14 lat. Nie ma tutaj innego wyjścia. Na początku skaczemy w Pucharze Młodzików, więc jest to logiczne, że musimy być młodzi. Awans do Kadry A w wieku 29 lat nie jest niczym przyjemnym, bo utrzymanie wysokich umiejętności jest wtedy bardzo trudne. Kolejne parametry ustawiamy na 5 pkt. Mamy w sumie 20 punktów do dyspozycji. Rozdanie ich w taki sposób to doskonały kompromis.

Zaczynamy sezon w kadrze C. Naszym zadaniem jest zakończenie sezonu w pierwszej 10 klasyfikacji Pucharu Młodzików, co automatycznie przesuwa nas do Kadry B. Na naszym koncie mamy marne 1000 EUR. Od razu mówię, że lepiej nie szarżować z kasą. Na trenera nas nie stać, a bez niego nawet nie ma co trenować. Na początku musimy znaleźć sponsora. Ofert nie będzie za wiele, ale te, które się pojawiły, powinny nam wystarczyć. Pierwsze konkursy nie będą wyglądać zbyt dobrze. Jest jednak sposób, aby od samego początku zdobywać w miarę regularnie punkty. Przed samym wejściem do Kariery wybierzcie Praktykę i potrenujcie na skoczniach K-90. Oddajcie około 20-30 skoków na każdej z nich. Ja tak zrobiłem i dało to świetne rezultaty. Pierwsze wyniki powinny nadejść po 3-4 konkursach. Jak dobrze nam pójdzie, to powinniśmy zająć miejsce od 20 do 25 w każdym konkursie. Zakładamy, że nam się udało. Co dalej? Czas nareszcie potrenować:

Na koncie udało mi się zebrać ponad 2000 EUR. Wybierzmy więc trenera. Nie ma co liczyć, że uda się nam wynająć Kojonkoskiego, więc przebieramy w ofertach, jakie mamy. Cena pierwszego trenera nie powinna przekraczać 2000, bo później może nam zabraknąć na treningowe skoki. Nie zważajcie na opisy trenerów. Po zakontraktowaniu danego coacha pora na trening. Obowiązkowo wybieramy skocznie K-90 i wybieramy maksymalną ilość prób. Jeśli brakuje wam pieniędzy na tego typu obiekt, wybierzcie tańszy K-120. Jednak róbcie to w ostateczności. W czasie treningu nie możecie mieć upadków. Wzrasta wam wtedy współczynnik kontuzji, co ma wpływ na wasz rozwój. Nie martwcie się odległościami, gdyż w konkursach pójdzie wam o wiele lepiej. Podczas kolejnych zawodów musicie zdobywać non-stop kasę.