Problemy wirtualnej rzeczywistości. Half-Life: Alyx to ostatnia szansa dla VR?

Problemy wirtualnej rzeczywistości

Są pewne wyraźne podobieństwa pomiędzy wirtualną rzeczywistością i stereoskopowym 3D. Po pierwsze: VR jest na razie zwyczajnie za drogie. Musimy nie tylko zainwestować w gogle – które same z siebie potrafią zrobić solidną dziurę w kieszeni przeciętnego Polaka (a do tego w przeciwieństwie do telewizora w gruncie rzeczy nadają się tylko do jednego), ale też sprzęt, który będzie z nimi współpracował.

Najtańszą opcją w przypadku gamingowego VR jest komplet PS4 i PlayStation VR, za który trzeba obecnie zapłacić ok. 2000 złotych. To absolutne minimum, bez dodatkowych kontrolerów i innych bajerów. Oczywiście, w przypadku VR na PS4 musimy też pogodzić się z grafiką w jakości zdecydowanie gorszej od tego, co można zobaczyć na pecetach. Komputerowa wirtualna rzeczywistość to jednak jeszcze większy wydatek – ceny samego hełmu (i to jednego z tańszych, np. z linii Windows Mixed Reality) potrafią oscylować wokół 1500 złotych.

Problemem VR jest też komfort użytkowania – mamy tu sytuację podobną do nieszczęsnych okularów 3D, tyle że… jeszcze poważniejszą. Większość hardcorowych graczy lubi oddawać się swojemu hobby przez dłużej niż godzinę (niekoniecznie codziennie, ale jak już zanurzamy się w wirtualnym świecie, to często nie lubimy z niego wyłazić przez dłuższą chwilę, prawda?). Nie do końca współgra to z noszeniem na głowie ciężkiego hełmu, w którym człowiek się poci, a do tego trudno jest mu się czegoś napić. Dochodzi tutaj też kwestia zupełnie prozaiczna – w produkcje VR często gramy stojąc i wymachując rękoma, co na dłuższą metę dla niektórych osób może być zwyczajnie męczące.