Park Jurajski. Filmy, które naginały kategorię wiekową

Park Jurajski

Jurassic Park, reż. Steven Spielberg, Universal Pictures, Amblin Entertainment, 1993

Ten film wybrałem na koniec nie dlatego, że jest najstraszniejszy, ale z powodu sceny, która po którymś z telewizyjnych seansów wryła mi się głęboko w pamięć. Oto bowiem przestraszona utratą kontroli nad parkiem bohaterka szuka pomocy w jednym z obiektów. Niezmiernie cieszy się, kiedy widzi potężną dłoń. Łapie ją i przez chwilę chyba próbuje wyprzeć ze świadomości fakt, że okazuje się ona już zimna i że jest tylko częścią prawdopodobnie martwego człowieka. W końcu ją wyrzuca.

A ja do dziś zastanawiam się, do kogo mogła należeć. Podobnych scen w Parku Jurajskim jest znacznie więcej. Spielberg, mając już doświadczenie w negocjacjach dotyczących przyznania pożądanej kategorii wiekowej, wiedział, że może sobie pozwolić na więcej niż inni twórcy. Dlatego nie przebierał w środkach, a jego dinozaury, choć czasem sprawiające wrażenie co nieco gumowych, rozprawiały się z widzami i pracownikami z nadzwyczajną brutalnością.