Przygodowy "Raj" według ojca serii Syberia

Lost Paradise nie jest już tytułem nowej przygodówki Benoita Sokala – ojca cyklu Syberia. Bowiem grę firmy White Birds Productions, mającą zadebiutować komercyjnie w lutym 2006 roku, znamy teraz jako Paradise. Miejscem akcji będzie kontynent afrykański, a konkretnie fikcyjny kraj o nazwie Maurania. Właśnie do tego państwa uda się pierwszoplanowa bohaterka, czyli młoda kobieta imieniem Ann Smith.

Niewiasta owa trafi na Czarny Ląd ze Szwajcarii, aby spotkać się z dawno niewidzianym ojcem, który sprawuje funkcję maurańskiego dyktatora, pływając na ogromnym parowcu wojennym wzdłuż głównej rzeki. Straszliwa machina nie utrzyma w ryzach sił odśrodkowych, więc miejscowi rebelianci poczynać sobie mają coraz śmielej - buntownikom uda się nawet zestrzelić samolot, przewożący Ann. Wprawdzie bohaterka przeżyje katastrofę, ale ceną ocalenia będzie głęboka amnezja. Córka afrykańskiego kacyka straci wszelkie wspomnienia, a jedynych i cokolwiek szczątkowych informacji na temat własnej tożsamości dostarczy jej paszport i trochę rzeczy osobistych. Nieświadoma swoich wcześniejszych zamiarów kobieta postanowi zatem czym prędzej powrócić do Szwajcarii.

Jednakże w trakcie zabawy z Paradise pokierujemy nie tylko poczynaniami Ann, ale także towarzyszącego jej leoparda, posiadającego szereg przydatnych umiejętności (m.in. widzenie w ciemnościach i wspinanie się w pozornie niedostępne miejsca). Osobliwy duet podczas przygody odwiedzi cztery główne lokacje – atakowane przez siły rebelianckie miasto Madargane, Wioskę Baobabów, kopalnię szmaragdów oraz Czarny Statek. Na tym ostatnim rezydować ma oczywiście ojciec panny Smith, czyli okrutny Rodon, wraz ze świtą.

Omawiany produkt pod względem techniki wykonania oprawy wizualnej będzie bardzo przypominać serię Syberia. Tła zostaną więc wygenerowane uprzednio, a developerzy umieszczą w nich renderowane w czasie rzeczywistym obiekty trójwymiarowe (np. postaci). Interfejs użytkownika ma być zaprojektowany według zasad systemu point & click, co uczyni go przede wszystkim intuicyjnym. Ponadto warto zauważyć, że ścieżkę dźwiękową skomponuje Dimitri Bodiansky – autor muzyki do Still Life i sequela Little Big Adventure.