The Simpsons: Tapped Out

Minirecenzja The Simpsons: Tapped Out – dobrze wykorzystana licencja w oklepanej formie

Produkcje bazujące na najpopularniejszych markach filmów, kreskówek, komiksów, zabawek itp. są niezwykle wdzięcznym materiałem dla większości deweloperów, wliczając w to potężne koncerny, jak i niewielkie, niezależne studia. Dzieje się tak głównie dlatego, że marka sama w sobie odwala za marketingowców większość czarnej roboty, sprzedając się z powodzeniem u większości jej wiernych fanów. Rozwijający się rynek gier mobilnych pokazał jednak niejednokrotnie, jak można koncertowo zmarnować najlepszą nawet markę, podczas gdy produkcji godnie reprezentujących swoje licencje ukazało się tu stosunkowo niewiele. Czy do której z tych grup zaliczymy najnowszą grę EA Mobile, wykorzystującą licencję jednej z najbardziej kultowych kreskówek w historii?

Zabawa rozpoczyna się od „wielkiego bum”, będącego wynikiem zaniedbania Homera, zajętego grą w bliżej nieokreślonego city buildera z nachalnym systemem mikropłatności (godna uznania autoironia twórców z EA). W praktyce The Simpsons: Taped Out okazuje się być takim właśnie, klasycznym do bólu przedstawicielem tegoż właśnie gatunku. Wspomniany wybuch, zdmuchuje z powierzchni ziemi miasteczko Springfield w postaci, w jakiej znamy je z serialu, a zadaniem graczy jest zbudować je od podstaw i sprawić, by stopniowo wrócili doń wszyscy dotychczasowi mieszkańcy. W miarę zdobywania doświadczenia osiągamy kolejne poziomy, zyskując dostęp do coraz to nowszych budynków, zaś kasę zdobywamy zarówno dzięki nim, jak i przydzielaniu stopniowo powracającym do miasta mieszkańcom ich indywidualnych, charakterystycznych czynności. Przez meandry gry prowadzą nas kolejno wyznaczane zadania, co oznacza, że swoboda działania w grze jest owszem możliwa, ale wysoce niezalecana.

Całość oprawiona jest niestety w typowy dla „Elektroników”, dość nachalny model free-to-play z mikropłatnościami. Wszystkie czynności w grze wymagają odczekania określonej ilości w grze, tak więc albo wykażemy się anielską cierpliwością i zaakceptujemy konieczność powracania do gry kilka, lub nawet kilkanaście razy dziennie, albo czeka nas prawdziwy drenaż portfela. I nie było by w tym może nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że uruchomienie gry trwa często dłużej niż samo jej „oporządzenie” – czyli zebranie kasy i przydzielenie mieszkańcom kolejnych zadań. Dzieje się tak m.in. za sprawą każdorazowego logowania do konta Origin, którego posiadanie jest niezbędne do korzystania z sieciowych funkcji gry np. odwiedzania wirtualnych wersji Springfield, stworzonych przez innych graczy.

Tym, co wyróżnia Tapped Out spośród wielu wtórnych city builderów jest mocne osadzenie gry w realiach serialu. W tej materii widać naprawdę sporą dbałość o szczegóły i pracę, jaką wykonali deweloperzy. Produkcja odznacza się bowiem nie tylko charakterystycznym stylem graficznym oraz poczuciem humoru, znanym z popularnych Simpsonów. Podczas zabawy odblokowujemy i wznosimy szereg charakterystycznych dla serialu obiektów, a kolejni bohaterowie nie tylko wiernie odzwierciedlają swoje filmowe pierwowzory, ale porozumiewają się z nami swoimi oryginalnymi, serialowymi głosami. Jedyną wadą wydaje się być stosunkowo niewielka różnorodność nagrań, która sprawia, że dość szybko stają się powtarzalne i zwyczajnie nudne. Szkoda więc, że twórcy nie przewidzieli możliwości ich wyłączenia.

Jednoznaczna ocena The Simpsons: Tapped Out jest dość trudna. Z jednej strony mamy bowiem klasycznego city buildera, który w zasadzie nie wnosi nic nowego do oklepanych schematów gatunku. Z drugiej jednak, docenić wypada wysoką jakość wykonania i godne wykorzystanie licencji popularnego serialu. Biorąc pod uwagę standardy, panujące na rynku gier mobilnych, trudno uznać też za bardzo poważną wadę gry zastosowany system mikropłatności. Zawsze znajdą się przecież wierni fani, którzy w toku rozgrywki nieraz sypną gotówką, jakiej uzyskanie przy tradycyjnym modelu sprzedaży było by raczej niemożliwe. Jeśli więc lubimy city buildery, a dodatkowo nieobcy jest nam świat Simpsonów, pozostaje tylko brać i grać!