Sacred Legends

Minirecenzja Sacred Legends – świętego problemy z tożsamością

Przez dwanaście lat od premiery Sacred na komputerach osobistych, marka przekształciła się w cykl, któremu udało się zdobyć uznanie graczy na całym świecie. Niedawno ich oczy zwróciły się w kierunku Sacred Legends, powstającego z myślą o urządzeniach mobilnych.

Sacred Legends opowiada historię jednej z trzech postaci, wybieranych przed rozpoczęciem właściwej przygody. Różnice pomiędzy wojownikiem, łucznikiem, a także paladynem, jakiego reprezentuje klasa Seraphim, są widoczne gołym okiem i wprowadzają do rozgrywki pewną dozę różnorodności (nawet jeśli zestaw profesji nie wykracza poza utarty schemat). Niestety, opowiastka o herosach stawiających czoła mrocznym siłom jest po prostu nijaka i słyszeliśmy ją już setki razy. Fabuła wzbogacana jest o nowe intrygi, a jej kolejne wątki prezentowane są w formie świetnie zrealizowanych przerywników filmowych, ale nie liczcie na to, że w jakikolwiek sposób was zainteresuje. Ot, stanowi jedynie skromną przystawkę do dania głównego, jakim jest rozgrywka.

Deweloperzy dwoili się i troili, by dostosować znany i lubiany schemat do specyfiki grania na urządzeniach mobilnych. Produkcja podzielona jest zatem na krótkie misje, stworzone z myślą o trwających raptem kilka minut posiedzeniach. Naszym zadaniem jest eksterminacja zróżnicowanych oponentów, zbieranie doświadczenia i awansowanie na kolejne poziomy, dobór odpowiednich umiejętności oraz kolekcjonowanie ekwipunku. W ciekawy sposób zrealizowano proces udoskonalania posiadanego oręża – niepotrzebne, słabe przedmioty możemy łączyć z nowymi, co zwiększa wytrzymałość pancerza i siłę rażenia poszczególnych broni.

Walka z przeciwnikami opiera się na wykorzystaniu kilku rodzajów ataków – od podstawowych, dostępnych w każdym momencie, po ciosy specjalne, wymagające „schłodzenia” po każdorazowym użyciu. Dopełnienie całości stanowi niezwykle potężny atak – jego wskaźnik ładowany jest w miarę eliminowania kolejnych wrogów. Tym, co odróżnia Sacred Legends od innych produkcji tego typu, jest mechanizm poruszania postacią, który tutaj… najzwyczajniej w świecie nie istnieje. Heros podróżuje przez poszczególne lokacje automatycznie, a rola gracza ogranicza się do wybierania ataków i podnoszenia znajdowanych po drodze rzeczy. Ba, istnieje nawet opcja całkowitego zautomatyzowania potyczek (!), zamieniająca nas w biernych obserwatorów. Z jednej strony taka konwencja eliminuje potencjalne problemy wynikające z błędnego wyszukiwania ścieżek i zabawy na wirtualnym analogu, z drugiej jednak sprawia, że rozgrywka szybko staje się powtarzalna. Nie pomaga w tym konieczność grindu, niwelowanego poprzez wyłożenie realnej gotówki. Niemniej, przy odrobinie samozaparcia, możliwa jest zabawa bez dokonywania żadnych mikrotransakcji, co zdecydowanie należy zaliczyć omawianej grze na plus.

Sacred Legends można pochwalić za wysokiej jakości oprawę graficzną – kolorowym i bogatym w detale teksturom towarzyszą bardzo dobrze wykonane animacje i rewelacyjne efekty cząsteczkowe. Ponadto, wybrane etapy można przechodzić w towarzystwie innych graczy – próby ukończenia ich w pojedynkę mogą owocować częstymi i szybkimi zgonami.

W ogólnym rozrachunku, Sacred Legends jest stosunkowo udaną produkcją, która ma pewne problemy z tożsamością. Z jednej strony stara się być satysfakcjonującym hack-and-slashem, z drugiej automatyzuje aspekty rozgrywki kluczowe dla grywalności. Warto jednak sprawdzić ten tytuł, zwłaszcza że jest dostępny za darmo.