Loom PC

Gra przygodowa Loom ukazała się w 1990 roku, jeszcze przed wydaniem pierwszej części Mokey Island. Dwa lata później LucasArts wypuścił na rynek jej ulepszoną wersję na płycie CD. Produkt ten nie wszystkim przypadł do gustu, jednak spora ilość miłośników przygodówek okrzyknęła Loom grą przełomową.

Świat gry jest pełen magii i muzyki, a „pierwsze skrzypce” grają w nim tkacze, którzy posiadają magiczne krosno (Loom – z ang. krosno, warsztat tkacki) pozwalające przekształcać według ich woli tkaninę, z której została utkana rzeczywistość. A jakie daje to możliwości, tłumaczyć chyba nie trzeba. Ludzie żyjący w przedstawionym w grze kraju, podzielili się na plemiona zwane „cechami”. Każdy z „cechów” trudni się innymi zajęciami, a ludzie wchodzący w jego skład wykonują dzięki temu to, co lubią i na czym najlepiej się znają; np. kowale, pasterze i oczywiście tkacze. Cała historia gry opowiada o osieroconym chłopcu o imieniu Bobbin Threadbare, który posiada ogromną moc i talent, a jego przeszłość jest owiana wielką tajemnicą. Kiedy opiekunka chłopca o imieniu Hetchel chce wyjawić swojemu podopiecznemu całą prawdę o jego rodzicach i pochodzeniu, starszyzna rzuca zaklęcie na nieposłuszną nianię. W chwili, gdy mają uczynić to samo z Bobbinem pojawia się tajemniczy łabędź, starszyźnie wymyka się spod kontroli krosno, a cały cech zostaje przemieniony w klucz łabędzi i odlatuje. Cało uchodzi tylko Bobbin, który musi teraz odleźć czarodziejskie ptaki, będąc tym samym skazanym na wielką przygodę.

Grafika w pierwszej, dyskietkowej wersji gry posiadała 16 kolorów i mimo to, dzięki starannemu jej wykonaniu, uboga paleta barw nie przeszkadza w komfortowym prowadzeniu rozgrywki. Wersja CD z 256 kolorami wygląda więc wręcz rewelacyjnie ... oczywiście jak na tamte (zamierzchłe) czasy. Nie gorzej prezentuje się oprawa dźwiękowa gry, której motywy pochodzą ze sławnego „Jeziora Łabędziego” - dzieła Piotra Czajkowskiego. Najciekawszy jest jednak sposób prowadzenia rozgrywki i sam, jakże intuicyjny interfejs gry. W Loom nie zbieramy porozrzucanych po planszach rekwizytów, jak ma to miejsce w innych tego typu grach. Tutaj, naszym jedynym przedmiotem jest zaczarowana laska, za pomocą której możemy rzucać zaklęcia. Samo jednak władanie magią nie jest taką prostą sprawą i można ją zaliczyć do kolejnej innowacji w grze. Aby wywołać jakiś czar, nasz bohater musi ułożyć kombinację nut, które stworzą odpowiedni dźwięk/melodię. Coraz więcej nut, a co za tym idzie coraz więcej czarów, zdobywamy w miarę rozwijania się fabuły gry – na początku mamy do dyspozycji tylko 3 nuty. Ciekawym motywem jest też możliwość zagrania danej melodii wspak, co owocuje odwrotnym w skutku czarem. W zależności od wybranego poziomu trudności, w grze musimy wykazać się nie tylko dobrą pamięcią zapisów muzycznych (Practice, Standard), ale także bardzo dobrym słuchem (Expert).

Ostatnia modyfikacja 21 listopada 2014