Kingdoms of Amalur: Reckoning - Teeth of Naros

Teeth of Naros to drugi, fabularny dodatek DLC do gry Kingdoms of Amalur: Reckoning stworzonej przez 38 Studios oraz Big Huge Games. Jest to jedno z bardziej obszernych rozszerzeń, jakie otrzymali po premierze fani tej produkcji. Jej podstawowa wersja zebrała bardzo dobre recenzje, twórcy całkiem słusznie postanowili więc rozwinąć tę markę o kolejną zawartość. DLC jest dostępne wyłącznie za pośrednictwem cyfrowej dystrybucji w usługach PlayStation Network, Xbox Live, Steam oraz Origin.

Fabuła dodatku kręci się wokół rasy potężnych i tajemniczych Kolosów, którzy zamieszkują tytułową krainę Teeth of Naros. To tutaj niejaka Secandra wraz z grupą wojowników prosi głównego bohatera o pomoc w rozwiązaniu zagadki stojącej za wspomnianymi tytanami. Tajemnicza moc zmusza ich do wybrania drogi, którą niekoniecznie chcą podążać. Nad Teeth of Naros unosi się podniebna metropolia Idylla, która również okazuje się ważnym miejscem akcji.

Poza głównym wątkiem fabularnym, deweloper przygotował dwadzieścia zadań pobocznych, zupełnie nową rasę i pięć rozbudowanych dungeonów kryjących w sobie wiele sekretów. Otrzymaliśmy również trzy nowe karty Twists of Fate, dziewięć typów zbroi, sześć tarcz i osiemnaście unikalnych broni. Postarano się też o implementacje dotychczas nieznanych rodzajów wrogów. Sama mechanika rozgrywki nie zmieniła się od czasu bazowej gry, dzięki czemu bez problemu odnajdą się w niej fani. Nadal sporo przyjemności sprawia dynamiczny system walki, w którym liczy się nie tylko poziom bohatera, ale także refleks i zręczność gracza.

Ze względu na to, że mamy do czynienia ze zwykłym dodatkiem DLC, autorzy nie mogli poczynić rewolucyjnych zmian w kwestii oprawy graficznej. Produkcja nadal prezentuje pod tym względem całkiem wysoki poziom, w pewnych momentach zaskakując różnorodnością odwiedzanych terenów i ładnymi widokami. Jednocześnie zachowano stosunkowo liniową strukturę wirtualnego świata z pewnymi odstępstwami od tej reguły w postaci rozwidleń i nieco większych lokacji.

Ostatnia modyfikacja 21 listopada 2014