Gra Tyranny | PC

Gra jest niestety przereklamowana.Tak jak z przyjemnoscia gralem w POE tak w Tyranny zmuszam sie do gry.Takie okrojone POE max 5/10

Dawno nie ogrywałem RPGa z izometrycznym widokiem, od czasów Fallouta 2 nic mnie zbytnio nie wciągnęło, nawet Pillarsy z zeszłego roku.
Gra mi się podoba, ale jest dosyć krótka, nie wiem jak z iluzorycznością wyborów, bo w sumie ograłem ją tylko raz, ale kilka razy restartowałem grę żeby podjąć inną decyzję i nie wydaje mi się żeby było aż tak źle jak ludzie piszą.
Dużo przyjemniej i ciekawiej gra się skur... niż bohaterem i odczułem to w grze, ale nie znaczy to że nie można podejmować tych dobrych wyborów.

Walka jest nieco chaotyczna, mimo pauzy miescami i tak ciężko było się zorientować co się kroi, w PoE było mimo wszystko lepiej.
Grafika ładna, ale efekty niektórych zaklęć mogły by wyglądać lepiej. Widać też że sporo elementów otoczenia się powtarza. Mimo wszystko technicznie bardzo dobrze.
Sam dźwięk poprawnie zrobiony, choć tak jak w przypadku PoE nie mogłem się oprzeć wrażeniu że już gdzieś słyszałem tę muzykę. Strasznie generyczna...

System z wieżami fajny, ale faktycznie trochę zbędny, o tyle dobrze że nie jest wymagane aby z nich skorzystać.

Tak jak do PoE nie mogłem się przekonać tak Tyranny ograłem z miłą chęcią i w sumie dalej mam niedosyt. Może to czas żeby wrócić do Pillarsów?

Powiem tak: grałem, przeszedłem i stwierdzam że gra nie jest warta takiej kasy. Tekstu jest b. dużo i tak naprawdę ich przeczytanie to ponad 50% czasu jaki zajmie Ci granie w tę pozycję. Niektóre postacie takie jak Bladen Mark czy Archont pieśni są tak słabe i nieciekawe że równie dobrze mogło by ich nie być i gra by nic nie straciła. Generalnie jest to opowieść wojenna i wszystko toczy się w okół konfliktu wojny domowej między dwiema armiami. Nic nie wychodzi po za te ramy (nawet side questy których jest b. mało) jak było w PoE. Świat mocno zamknięty i ograniczony co jest sporym minusem jak dla mnie. Contentu brak a kradzieże sprowadzają się do tego że jak wchodzisz komuś na chatę i widzisz pojemniki czy cokolwiek co się błyszczy na niebiesko to otwierasz i zabierasz i nie ma problemu - co jest po prostu głupie.

Bardzo podobał mi się system magii aczkolwiek zbyt duże wymagania na wiedzę żeby można było się nią swobodnie pobawić.

Twórcy mówili że gra jest tak skonstruowana żeby chcieć ją przechodzić po kilka razy - dla mnie gówno prawda. Bo gra owszem ma kilka ścieżek ale wszystkie zmierzają do tych samych punktów kulminacyjnych - ostatecznie nie zobaczycie przechodząc drugi raz niczego rewolucyjnego. Gra skończy się tak samo tylko będziecie albo mieć sojuszników, albo nie.

Bardzo zawiedziony jestem soundtrackiem - ta sama w kółko powtarzająca się banalna JEDNA JEDYNA muzyka doprowadzała mnie już do szału.

Generalnie świat mały i nie bardzo jest co zwiedzać...

ogólnie miało być fajnie a jednak temat zbyt wąski.

Ukończyłem. Zajęło mi to 59 godzin (szczerze, to nie wiem, jak musiałbym się spieszyć i ile pominąć, by ukończyć w 20). Co prawda podpisuję się pod większością GOLowej recenzji, ale i tak opiszę własne wrażenia.

Ogólnie - gra jest wciągająca i ciekawa na początku (wliczając tworzenie postaci, zwłaszcza jego fabularyzowaną część - fajny patent) i przy końcu. Środek to, niestety, żmudne "grindowanie" wśród wielu walk i mnóstwa mało interesującego tekstu. W tej części gry fabuła nie jest wciągająca i autentycznie musiałem się bez cienia przyjemności z rozgrywki przymuszać, by jednak brnąć dalej, a imersja szła się... przejść (nadal pozostając ciut lepszą, niż w PoE, gdzie w moim przypadku imersja po prostu nie istniała). Czy prolog i akty końcowe to rekompensują? Częściowo, jednak ta nudna część to dobrze ponad połowa czasu gry. I położy się cieniem na ocenę.

Fabuła w swym ogólnym zarysie to chyba największa zaleta gry. Niesztampowa (wreszcie!) i nawiązująca do mojego ulubionego uniwersum fantasy - Czarnej Kompanii. Nie jest jednak całkiem różowo. Czytania jest dużo, ale nie jest to niestety zbyt porywająca proza. Człowiek bardziej przez to brnie niż pochłania. Tak napisanej książki nie chciałoby mi się czytać. Dialogi często drętwe, straszliwie przegadane, a przez to mało wiarygodne - ludzie nie porozumiewają się ze sobą za pomocą długich akapitów.

Gra rzeczywiście sprawia wrażenie czegoś z potencjałem, którego w pełni nie wydobyto (sposób, w jaki się kończy, stwarza zresztą silne podejrzenie, że będzie, a na pewno być mógłby ciąg dalszy). Zwłaszcza w środkowej części gry sprawia wrażenie iście prowizorycznego, niedokoncypowanego i niedopracowanego interludium między odsłonami PoE i chaotycznego poligonu doświadczalnych mechanizmów rozgrywki, pomysłów itp.

Zdarzają się glicze i parę irytujących drobiazgów w GUI. Pewne sprawy są nie zbalansowane. Na przykład w grze mamy testy umiejętności, takie uproszczone odpowiedniki tego, co było w PoE. Otóż tylko w dwu przypadkach na samym początku prologu zdarzyło mi się nie mieć w drużynie odpowiednio dopakowanego skilla. Potem to już była czysta formalność. Ba. Z czasem wszyscy członkowie drużyny zdawali wszystkie testy, trudno pod tym względem mówić o specjalizacji. System rozwoju postaci ogólnie działa, ale jakiejś szalonej motywacji do levelowania nie generuje.

Nowinek jest sporo, ale nie tworzą spójnej całości, nie zachodzi tu synergia. To raczej nie przemyślany za dobrze zlepek pomysłów. W dodatku gra jest faktycznie za krótka, by się nimi nacieszyć i kończy się właśnie wtedy, gdy sprawy nabierają rumieńców.

Znajdziek jest też sporo, większość do szmelc, ale i tak w końcu drużyna ugina się pod ciężarem elitarnej broni, artefaktów itp. To, w połączeniu z faktem, że parametry żelastwa są standaryzowane, a efekty specjalne raczej bez polotu, sprawia, że gromadzenie dóbr nie jest specjalnie satysfakcjonujące i motywujące. Co prawda można to sprzedać, a kasę jest na co przeznaczać dzięki wieżom.

Widać ambitny zamysł wokół konwersacji, reputacji, wyborów i ich konsekwencji, ale widać też, że ambicja cokolwiek przerosła możliwości i ewidentnie nie ogarnięto tego zbyt dobrze. Trafiają się konwersacje bełkotliwe (syndrom "ale że ke?"). Czasem dochodzi do absurdów, gdy po przyjacielsku rozpoczęta rozmowa wbrew wszelkiemu rozsądkowi opcjami dialogowymi ciąży ku starciu, które mimo wszelkich starań okazuje się nieuniknione, choć na zdrowy rozum bezsensowne zwłaszcza, że grałem typowym, teoretycznie złotoustym dyplomatą. Z drugiej trony czasem użyte argumenty okazują się o wiele bardziej przekonujące, niż powinny. Realizm tu kuleje. Sposobów rozwiązania sytuacji bywa sporo, ale czasem brakowało tego najrozsądniejszego, czy najbardziej zgodnego z tym, jak chciałem poprowadzić grę. W wielu sytuacjach za pozorami elastyczności kryły się ściany koniec końców prowadzące mnie do jednego z paru lub wręcz jedynego wyniku rozmowy, jaki uznano za właściwy.

Reputacja jest wybiórcza i niespójna - nie wpływa na niektóre rozmowy i sytuacje, na które powinna (bywa, że w ramach jednej lokacji z niektórymi członkami danej frakcji rozmawiamy życzliwie, a do innych lepiej się nie odzywać, bo to się na bank kończy rzezią). Niektóre zmiany reputacji przeczą rozsądkowi. Nie wiem, czy na dłuższą metę reputacja, jaką wypracowaliśmy w przypadku części frakcji ma jakiekolwiek znaczenie.

Walki - specjalnych uwag do mechaniki nie mam (grałem na poziomie trudnym który wydaje mi się w sam raz), choć obawiam się, że starcia nie są zbyt ekscytujące, system jest raczej matematyczno-beznamiętny. Podrasowane PoE. Tak, jak i w PoE sam wygląd bitew jest ciut komiczny z uwagi na sztuczne pauzy, kiedy to walczący zamierają w bezczynności czekając, aż im się naładuje gotowość do kolejnej akcji. Spora tu umowność, ale po prawdzie podobnie to wygląda w wielu innych erpegach. Nie przeszkadzało mi to, że walczy się głównie z ludźmi (nawet mi się to podoba, dość mam z czapy wziętych dziwacznych i/lub sztampowych monstrów, bestii, nieludzi). Z akcji zespołowych korzystałem w sumie rzadko, spokojnie można się bez nich obyć ale fajny to ornament. Głównym źródłem jakiejkolwiek głębi taktycznej są czary. Poza tym starcia dopiero pod koniec stają się nieco satysfakcjonujące. Przez większość gry to nudnawa siekanina (szmery-bajery typu akcje zespołowe czy istne multum zdolności specjalnych nie stanowią tu remedium).

Magia - to jeden z bardziej udanych systemów w Tyranny. Kreator czarów to całkiem interesujące, wbrew początkowym wrażeniom, narzędzie, choć ja i tak poszedłbym tu dalej, a wynikowa paleta czarów nie powala różnorodnością.

Mapy dość małe, skrojone na potrzeby fabuły, co zaliczam do plusów (mniej jałowego biegania, a eksploracja i tak prawie nie istnieje).

Grafika dość przyjemna, ogólnie oprawa artystyczna jest OK, stwarza pewien klimat, niekoniecznie mnie przekonujący, ale zawsze. Muzyka bywa niezła (walki) ale ogólnie jest kiepawa, ot, nudnawe smyczki itp. Podobnie z voice actingiem - nawet, jeśli ma przebłyski, to ogólnie jest płaski i nie wzbudza emocji, ani też nie poprawia imersji.

Gra jest przeznaczona do wielokrotnego przechodzenia. Czy mam ochotę zagrać jeszcze raz? Nie. Może kiedyś, ale nieprędko, o ile w ogóle.

Ocena? Hm.

Byłoby 6 (z czego pół za nawiązania do Czarnej Kompanii). Ale dzięki temu, że gra nabiera nieśmiałego rumieńca na koniec jest 6.5 (wahałem się nad 7, jednak nie, nuda gry środkowej zbyt mi dopiekła). Zagorzali fani PoE mogą dodać jeszcze z pół oczka. Gdyby nie to, że najsłabsza, środkowa część gry dominuje czasowo nad resztą, sam dodałbym kolejne pół.

Wycena? Skoro 6.5, to jak dla mnie gra jest warta zgodnie z samorobnym wzorem (6.5^2) * 2, czyli jakieś 85 złotych. Choć nie wiem, czy za dowolnie mała kwotę bym kupował wiedząc to, co opisałem. Trochę jakby szkoda kasy i czasu.

Nadmiernych oczekiwań nie miałem. Są tu spore plusy i jeden ogromny (oś fabuły), ale horda mniejszych i większych minusów zbyt liczna. Tak zatem nie tylko nie ma miłego zaskoczenia, ale nawet mimo wszystko pewne rozczarowanie. Słowem - interesujący, ale niedowarzony eksperyment.

Gry na PC w wersji PL, wejdź a chomika kerdia922 :)

RYdygier szacun za komentarz, bardziej przydatny niz recenzja..

Dla mnie bomba mogliby nawet 10 naraz takich gier wydawać.

Da sie przenieść save bo na początku chwilę pogralem i usunąłem i teraz myślę pograć dalej?

Ciekawy bug mnie spotkał po którymś zapisie gry zobaczymy czy zniknie jak ja włączę ponownie.

2. Postacie zniknęły.

Gra znacznie lepsza od Pillars of Eternity, które to mnie jako fana Baldurów i Fallautów trochę rozczarowało.
W Tyranny lepsze jest prawie wszystko.
-Animacje postaci [w Pilarsach biegają i chodzą przechylone do przodu jak mumie], ciekawsza i mniej sztampowa fabuła, wiele stron konfliktu do których można się przyłączyć i obrać zupełnie odrębną ścieżkę fabularną, no i przede wszystkim ciekawsi towarzysze, bo wtrącają swoje 5 groszy prawie w każdą rozmowę i czasami w głupim zadaniu przybocznym w rozmowie bierze udział 3ech moich towarzyszy, + moja postać i jeszcze dany NPC - tego na taką skale jeszcze nie widziałem w żadnym RPGu, a grałem w wiele.

Owszem Tyranny brakuje drobnego szlifu, bo to taki nieobrobiony diament ale i tak gra jest ZNACZNIE ciekawsza od sztampowych Pillarsw powielających tylko znane schematy.

Dla mnie omawiana gra jest miłym a nawet bardzo miłym zaskoczeniem, znacznie bardziej mnie wkręciła w swój świat niż pokręcony Torment Tides of Numenerea czy na dłuższą metę nudne Pillarsy, których dodatki już grałem na siłę.

Czekam na jakiś dodatek bądź wersje rozszerzoną.

GOL nie podał newsa, ale wychodzi DLC. Dla mnie bomba!

http://www.pcgamer.com/tyranny-dlc-bastards-wound-due-out-this-year/?utm_content=buffer00400&utm_medium=social&utm_source=facebook&utm_campaign=buffer_pcgamerfb

Gra niestety słabsza od pilarsów. Może z 2 rodzaje potworów są zawarte w tej grze. Sporo nudnego grindu. Fabuła też mnie jakoś nie przykuła za bardzo.

po przygodzie z pillarsami chciałam ją od razu skreślić z listy 'do zagrania'. ale jakoś tak wyszło, że nadarzyła się okazja i nie żałuję. pierwsza od dłuższego czasu (zwłaszcza wśród gier reklamowanych jako 'klasyczne crpg') pozycja, która wciągnęła mnie fabułą i koncepcją świata. ofcs, były momenty 'nudnego grindu', były niedociągnięcia (prawie ją porzuciłam kiedy po zaplanowanym spisku i w idealnym momencie na zdradę sojuszu okazało się że... nie ma takiej opcji dialogowej). ale bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły barwne postacie (Lary, Głosy Nerata, KiS), mechanika magii (w tym zmiana nazw czarów <3). Do spolszczenia imion trzeba się było w bólach przyzwyczaić ale już przy tworzeniu drugiej postaci miałam z tym uciechę. w przeciwieństwie do pillarsów, jest jakikolwiek wpływ na świat (sojusze, decyzje podczas tworzenia postaci).
czyli generalnie polecam.

Przez większość gry czułem, że Tyranny przez twórców zostało potraktowane jak gorszy, niedokończony brat Pillarsów co jest przykre ponieważ gra przy stworzonych mechanikach miała gigantyczny potencjał.

Dobra gra z poważnymi wadami jak i dużymi plusami.
Chyba największe minusy to małe lokalizacje, nudny środek, zakończenie w miejscu gdzie powinna gra się rozkręcać.

Z drugiej strony dostajemy rozwój postaci podobny jak w pierwszych częściach Dungeon Siege, ciekawą fabułę(pod tym względem bije POE), wybory z konsekwencjami(tutaj brakowało mi miejscami opcji które aż się prosiły aby być), znacznie ciekawszych towarzyszy niż w POE.

Grałem z przyjemnością mimo iż dane wady często mnie drażniły.

Bardzo dobre cRPG, które mogłoby być jeszcze lepsze. Wg mnie w porównaniu z podstawką Pillars of Eternity wypada lepiej.
PLUSY:
+ Ciekawa, skondensowana fabuła (w II akcie trochę się rozmywa, ale nadal jest dobrze - to jeszcze nie ten poziom nudy, który w pewnym momencie był w PoE)
+ Charakterni towarzysze i ciekawe postacie.
+ Duża ilość wyborów (choć nierzadko brakowało mi całkiem innego wyboru z dostępnych).
+ Wieże (ja nie korzystałem z nich często, ale mnogość dostępnych tam opcji jest in plus)
+ Czytelny interfejs
+ Rozwój postaci
+ Ładna grafika
+ Niezła muzyka (lepsza niż w PoE)
+ Możliwość zagrania wiele razy a tym samym odwiedzenie lokacji, które ze względu na wybory były uprzednio niedostępne.
+ Długość rozgrywki - dla niektórych to jest minus. Ja przeszedłem ją za pierwszym razem w ok 27h. Na długości nie cierpi fabuła, która nie jest rozwleczona i wypełniona zadaniami zapchajdziurami. Jak komuś mało, może grę przejść ponownie.

MINUSY:
- fatalna, nudna, niesatysfakcjonująca eksploracja.
- duża ilość przedmiotów z czego zdecydowanej większości nie użyje się.
- mała różnorodność przeciwników i lokacji.
- optymalizacja (przede wszystkim wczytywania, choć i tak jest dużo lepiej niż w PoE)
- błędy (zdarzyło mi się, że postacie podczas zdolności zespołowej zacinały się, nasze czyny i dialogi niekiedy wykluczały się, niekiedy brakowało konkretniejszej opcji dialogowej).

Ogólnie Tyranny polecam. Ja nie mam jej zbyt wiele do zarzucenia, tym bardziej, że dostałem ją za free od wydawcy (w sumie prawie za darmo, bowiem dostałem ją za zakup w odpowiednim czasie PoE). Na pewno za jakiś czas do niej powrócę, by podjąć inne decyzje i zyskać dostęp do innych lokacji.

Gra ujdzie ale... Nieporywająca bardzo krótka fabuła a do tego praktycznie brak muzyki.
Porównując do serii Baldur's Gate czy Icewind Dale to ta gra nie ma udźwiękowienia. Jakiekolwiek odgłosy zdarzają się sporadycznie i są na tak kiepskim poziomie że brak słów.
Jestem w szoku że tak zaniedbano ten aspekt który jest jednym z czynników budujących klimat w grze.

Dobra gra, jednak Pillarsy i Divinity lepsze imho

Jeszcze gry nie ukończyłem, dopiero w sumie się zaczynam rozkręcać. Na pewno gra mi się o wiele przyjemniej niż w Pillarsy, pod myślę każdym względem przewyższa tę pozycję. Bardzo podoba mi się mechanika tworzenia własnych czarów i łączenia ich ze sobą w solidne kombinacje. Mogę grać cały boży dzień i nie mam dość. Na pewno kupię dodatki.

Bardzo fajny rpg, który jest miła odmianą od wszystkich tytułów, gdzie po raz kolejny ratujemy świat przed złem. Wykreowany świat przedstawiony przez twórców jest bardzo ciekawy, to samo dotyczy się postaci występujących w tej grze. Giera na starcie bardzo wciąga, od połowy gry robi się jednak troszkę gorzej, ale wciąż jest jakaś motywacja by wytrwać do końca. Najgorzej natomiast jest na końcu, chcieliśmy dostać jakiekolwiek odpowiedzi, a dostajemy liścia w twarz... to jest jest już koniec i niczego Ci nie wytłumaczymy. Dostępnę dlc nawet nie skupia się na danie nam tego, czego zabrakło w podstawce, skupia się całkiem na czymś innym a my wciąż zostajemy z naszymi pytaniami. Genialna zagrywka by kupić kolejną odsłonę? No chyba nie bardzo, bo bardzo małe są szanse by sequel kiedyś powstał. Gamepleyowo nie jest źle, ale te walki na najwyższym poziomie nie stoją, jest ok i tyle. Gra na hardzie gdzieś tak do połowy potrafi być jakimś tak wyzwaniem, później to już gra przechodzi się sama. Gra ma wielki potencjał, ale niestety twórcy nie wykorzystali go w pełni. Zaczęli fajne wątki, ciekawie zarysowali niektóre postacie, a później to całkowicie olali, tak jakby w pewnym momencie doszli do wniosku, że im się nie chce i dobry motyw fabularny obrócą w sztampę. Sam system walki z tym tworzeniem własnych kombinacji czarów jest bardzo ciekawy, ale zabrakło ostatnich szlifów by walka była bardziej taktyczna i same encountery ciekawsze. Przy grze świetnie się bawiłem, ale im bliżej końca tym bardziej zacząłem odczuwać, że to niedokończony tytuł. Waham się nad oceną bo to takie 7.5 bądź naciągane 8/10.

Gra jest bardziej przystępniejsza jeśli chodzi o fabulę i historie świata od pilarsów, szkoda, że mapy są małe jednak grafika jest ładna i gramy tym złym, ale nie do końca, na plus multum wyborów w dialogach które naprawdę mają wpływ na rozgrywkę zapraszam https://www.youtube.com/watch?v=wVw4oybPFpE&list=PLI2HRQC_mAWSUpVFWERMBe3v7G95pGqtt

+ Ciekawy świat i intrygująca fabuła.
+ Dialogi i opisy. Zazwyczaj dość interesujące i porządnie napisane. Połowa czasu gry tak naprawdę przypada na czytanie tekstów. Ta czynność nie męczy.

- System walki. Lepiej by było gdyby ta rozgrywała się w turach. To co dzieje się w czasie rzeczywistym wypada określić jednym słowem - brzmi ono: "Dramat". Mało co działa. Bohaterzy potrafią się zaciąć, nie podejmują automatycznie akcji, a w przypadku większych starć mają problem ze znalezieniem ścieżki do wroga. Biegają w kółko, "szukają" przeciwnika, a w tym czasie giną.
- Po 20h czułem się już tym wszystkim znudzony mniej-więcej w połowie II aktu. Walka jest trochę męcząca, ciągłe czytanie może skłonić do refleksji nad tym czy nie lepiej byłoby sięgnąć po książkę. Eksploracji raczej nie ma, a przemieszczanie się po mapkach trwa dość długo z powodu niemożności przyspieszenia czasu.

Największym plusem są wybory z możliwością przechodzenia gry na kilka sposobów. Prowadzenie dialogów także wymaga wyczucia jeżeli nie chcemy zrazić sobie najważniejszych postaci.

Przyjemne heroic fantasy.
Z plusów można zauważyć system zaklęć, który teoretycznie zawiera bardzo wiele kombinacji. Oprócz obrażeń od żywiołów są zaklęcia sytuacyjne jak iluzja. Same ataki dzielą się na punktowe, obszarowe i kilka innych grup, a jeszcze do tego można ulepszyć je za pomocą znaków, które wnoszą kolejne właściwości typu krwotok, unieruchomienie. Zatem można pobawić się przy tym, ale rozgrywka nie wymaga korzystania z tego mechanizmu.
Minusa doszukiwałbym się w powtarzalności i przewidywalności. W połowie gry, może nawet wcześniej, historia przestaje zaskakiwać i można przewidzieć dalszy bieg wydarzeń. Sama rozgrywka sprowadza się to nieprzeliczonej serii pojedynków, a pod koniec może wystąpić problem taki, że łupy z pokonanych przeciwników przestaną cieszyć, ponieważ nie będą niosły żadnych korzyści lub zwyczajnie jakiejś nowości.
Ogólnie chciałbym docenić jakość polskiej wersji językowej, ponieważ to jest ładnie napisana gra.

Dwa podejścia i gra ani trochę mnie nie wciągnęła. Więcej czytania niż grania, system walki jakiś sztywny, interfejs zawalony czym się da, ciężko to wszystko pogodzić, by cieszyć się rozgrywką.

Świetna gra, po pierwszym podejściu dałbym 9/10, ale po drugim uważam że w pełni zasługuje na 10. Bardzo dobrze napisani towarzysze, długie, interesujące dialogi, mnogość wyborów mających wpływ na świat gry i rozwój fabuły, kilka możliwych zakończeń, interesujące lore. Szkoda tylko, że gra nie jest trochę dłuższa i że nie można odwiedzić wielu lokacji, na przykład Niechcianego Miasta, ale i tak jedna rozgrywka zajmuje kilkadziesiąt godzin i przynajmniej gra nie jest sztucznie rozwleczona oraz zapełniona bzdurnymi zadaniami pobocznymi jak wiele innych.

gdyby nie mała ilość potworków do bicia byłoby 10/10 ale i tak polecam

Trochę gorsza od pillarsów 1 moim zdaniem, zarówno pod względem gameplayu i fabuły, ale sama gra jest świetna, taki poboczny projekt obsidianu w przerwie od pillarsów, a taka perełka powstała, dla fana izometrycznych crpg pozycja obowiązkowa

Ciekawe czy kiedyś doczekamy się dwójki?