Testujemy Duel of Champions, karciankę z uniwersum Might & Magic - Strona 2

Od czasu kiedy Ubisoft wykupił prawa autorskie do uniwersum Might and Magic, powstały już dwie części strategicznych Heroesów oraz kilka pobocznych gier ze zręcznościowym Dark Messiah i logicznym Clash of Heroes na czele. Teraz do tej kolekcji dołącza nowy tytuł: karcianka Might & Magic: Duel of Champions i to właśnie ją mieliśmy okazję solidnie przetestować w ostatnich dniach.

Po założeniu konta w Uplay i po pierwszym zalogowaniu się do gry dostajemy do wyboru jedną z trzech talii kart: Nekropolia, Przystań lub Inferno. Z przyzwyczajenia na początku sięgnąłem po deck nieumarłych, a następnie stoczyłem pierwszą bitwę przeciwko sztucznej inteligencji, będącą jednocześnie samouczkiem.

Ekran rozgrywki podzielono na trzy obszary. U samej góry znajduje się pasek informujący o poziomie mocy, magii i przeznaczenia naszego bohatera oraz o aktualnych i maksymalnych zasobach. Największą część zajmuje pole bitwy walki składające się z 16 prostokątów (4 rzędy po 4 kolumny), przy czym każdy z graczy ma dostęp tylko do ośmiu z nich. To tutaj przywołujemy różnego rodzaju wojska, przeprowadzamy ataki i rzucamy zaklęcia oddziałujące na jednostki. Dolna część ekranu pokazuje trzymane przez nas oraz naszego oponenta karty (oczywiście u przeciwnika widać tylko rewers) oraz gotowe do zagrania karty wydarzeń. Sam przebieg zmagań nie odbiega zbytnio od tego, co znamy z innych tego typu produkcji: celem zabawy jest zredukowanie punktów życia wrogiego czempiona do zera, czego dokonujemy poprzez rzucanie czarów, przywoływanie wojsk, a następnie atakowanie rywali z pomocą tych ostatnich. Zagrywając kartę, oprócz wystarczającej ilości zasobów musimy posiadać też odpowiednio wysoki poziom mocy, magii bądź przeznaczenia, który zwiększamy, używając raz na turę odpowiedniej zdolności specjalnej bohatera lub wykorzystując kartę wzmacniającą daną statystykę.

W tym miejscu warto wspomnieć o dostępnych oddziałach. Zasadniczo dzielą się one na trzy typy: znajdujące się na pierwszej linii wojska walczące w zwarciu, strzelców mogących razić dowolny cel w swoim rzędzie oraz jednostki latające, które potrafią ranić tylko pierwszego osiągalnego oponenta, jednocześnie atakując z obu kolumn. Oprócz tego większość kart posiada specjalne zdolności, takie jak: magiczny atak, infekcja, niewrażliwość na odwet, leczenie czy regeneracja. Oczywiście są to tylko najczęściej występujące umiejętności – silniejsze, a zarazem rzadsze, jednostki często mają własne zasady, wyróżniające je na polu walki spośród typowego mięsa armatniego.

Część kolekcjonerska przywodzi na myśl typowe karcianki, takie jak Magic: The Gathering. Za zdobyte w walkach złoto możemy kupić pakiety zawierające od 2 do 12 losowych kart bądź też nowego bohatera i kilka dodatkowych kart z nim powiązanych. Oprócz tego, jeśli nasza startowa talia nam nie odpowiada, to po kilkudziesięciu starciach zdobędziemy wystarczająco złota, aby wyposażyć się w zupełnie nową. Ostatnim aktualnie oferowanym produktem jest zestaw zawierający 10 pakietów po 12 kart, które da się nabyć jedynie za pieczęcie dostępne jako nagroda za zdobycie kolejnego poziomu doświadczenia naszej postaci lub za złotówki. Jako że jest to wersja beta, to ceny pieczęci oraz złota w rzeczywistej walucie nie zostały jeszcze ustalone. Warto też wspomnieć, że nie ma możliwości wymiany kart między graczami, więc jeśli nie trafiliśmy na tę, której szukaliśmy, musimy kupować kolejne zestawy.

Pozyskane karty wykorzystujemy do wzmocnienia naszej istniejącej już talii albo do złożenia nowej. Najważniejszy jest wybór bohatera, gdyż to od niego zależy, jakie zaklęcia oraz jednostki staną się dla nas dostępne. Każdy czempion zna tylko kilka szkół magii i może rzucać zaklęcia tylko do nich należące. Wachlarz proponowanych jednostek jest ciut szerszy, gdyż limitowany jest jedynie frakcją naszego herosa, stąd wojska można wykorzystywać w kilku taliach. Tutaj jednak pojawia się kolejny problem: karty użyte w jednej z nich nie mogą zostać użyte w innej – chcąc zagrać nowym zestawem, trzeba go za każdym razem edytować i ręcznie przekładać karty.