Graliśmy w Total War: Warhammer - krasnoludy pod kontrolą - Strona 3

Studio Creative Assembly dość oszczędnie dawkuje informacje o najnowszej odsłonie swojej flagowej serii – Total War: Warhammer. O istnieniu tytułu wiemy już prawie rok, a jeszcze dwa tygodnie temu najciekawszą rzeczą, jaką mieliśmy okazję zobaczyć, był oskryptowany zapis jednej z bitew. Niby zawsze coś, biorąc pod uwagę, że mamy do czynienia z dziełem debiutującym dopiero w przyszłym roku (i to pewnie nie wcześniej niż jesienią), ale... tak bardzo chcielibyśmy ujrzeć coś więcej! Na szczęście Creative Assembly i SEGA postanowiły trochę umilić nam życie. Deweloper zaprosił nas do swojej brytyjskiej siedziby – uroczego miasteczka Horsham, leżącego kilkadziesiąt kilometrów na południe od Londynu – by zaprezentować swe dzieło w akcji. Nie tylko przekonałem się, jak wygląda „wojna totalna” w sosie fantasy na żywo, ale także zostałem posadzony przed komputerem, by samemu móc zanurzyć się na dłuższą chwilę w Starym Świecie.

Bez młota to nie robota

Tych, którym opatrzyły się już bitwy i chcieliby do kompletu przyjrzeć się mapie strategicznej, musimy, niestety, rozczarować – wprawdzie mamy w związku z tym parę nowych wiadomości, ale na obejrzenie Starego Świata w szerszej skali przyjdzie nam jeszcze poczekać. W Horsham studio Creative Assembly pozwoliło nam wziąć udział w zasadzce przy Grzmiących Wodospadach (a przynajmniej tak mogłoby brzmieć tłumaczenie angielskiego Ambush at the Thundering Falls) – bitwie między krasnoludami a zielonoskórymi toczonej w przepastnym podziemnym tunelu, wykutym gdzieś pomiędzy krasnoludzkimi twierdzami (karakami) pod Górami Krańca Świata. Jest to starcie wchodzące w skład łańcucha zadań dla króla Thorgrima Grudgebearera, analogicznie do cesarza Karla Franza i bitwy na Przełęczy Czarnego Ognia, którą zaprezentowano wcześniej – z tego też względu podczas pokazu jedyną grywalną stroną konfliktu były krasnoludy.

Choć starcie zaczęło się standardowo – z dwiema armiami stojącymi naprzeciw siebie – szybko wyszło na jaw, skąd wzięło się słowo „zasadzka” w nazwie batalii. Zanim przyszło im zmierzyć się z trzonem wrogiej armii po drugiej stronie pieczary, brodacze musieli poradzić sobie z następującymi kolejno trzema atakami mniejszych oddziałów orków, goblinów i trolli z flanek (a także olbrzyma, jeśli ktoś wybrał wyższy poziom trudności pokazowej bitwy). Na szczęście to właśnie defensywa stanowi najmocniejszą stronę krasnoludów. Jak powiedzieli nam deweloperzy, pokazawszy pole bitwy i nietęgą sytuację armii króla Thorgrima we wstępie do prezentacji gry: „Trzymajcie swoje pozycje i nie szarżujcie, a wszystko powinno się dobrze skończyć”.

Po wejściu do siedziby Creative Assembly przywitał mnie widok sporego regału pełnego figurek do Warhammera Fantasy Battle. Deweloperzy wyjaśnili, że to podarunek od firmy Games Workshop, od którego niejako rozpoczęła się produkcja tytułu Total War: Warhammer – w ramach przygotowań pracownicy studia toczyli stołowe boje, nierzadko po godzinach. Co ciekawe, wśród pudełek znalazło się także najnowsze „bitewniakowe” dzieło GW, czyli kontrowersyjne Age of Sigmar. Czyżby również miało to jakiś związek z tworzeniem gier wideo...?

Gros brodatych wojowników to zakuci w ciężkie pancerze posiadacze młotów i toporów, wspierani przez formacje uzbrojone w kusze, rusznice, a nawet miotacze ognia. Nie zabrakło także dział rozmaitego autoramentu (w tym czterolufowych „organków”) oraz pomocy z powietrza ze strony żyrokopterów. Jedynym stricte ofensywnym oddziałem w tej walce byli charakterystyczni zabójcy potworów – półnadzy i wyposażeni w dwa topory. Do tego doszła jeszcze zapowiadana wcześniej nowość w postaci samodzielnych bohaterów, dysponujących potężnymi statystykami i specjalnymi zdolnościami (jak chociażby moc łamiąca wolę walki i siłę ataku wroga, jaką może pochwalić się wojownik Valar Mineward).