W konsolowym wyścigu zbrojeń to Microsoft jest na razie górą

Choć dla wielu fanów gier w Polsce najważniejszym wydarzeniem tygodnia z pewnością jest premiera remake’u Mafii (nasza recenzja tutaj), to jednak prawdziwa bomba, która została w branży odpalona w ostatnich dniach, wiąże się z czymś zupełnie innym – mianowicie przejęciem firmy ZeniMax Media przez Microsoft. Łagodnie rzecz ujmując, gigant z Redmond ograniczył tym ruchem dostęp do części nośnych tytułów z segmentu AAA swojemu największemu konkurentowi, czyli Sony, a sama decyzja pokazuje jedno – „zieloni” wyciągnęli wreszcie wnioski z nieudanej kampanii o nazwie Xbox One i postanowili powalczyć o hegemonię w konsolowym światku tym, czego akurat mają sporo. Pieniędzmi.

Agresywna polityka przejmowania zespołów deweloperskich uskuteczniana jest przez Microsoft od dawna, ale kulminacja nastąpiła dopiero teraz. Wyjęcie takiego gracza jak ZeniMax, posiadającego portfolio całej Bethesdy, jest wydarzeniem, koło którego trudno przejść obojętnie. Owszem, nie jest to ani pierwsza tak duża transakcja w branży, ani z pewnością największa – więcej zapłacił Tencent za fińskie Supercell – jednak mówimy tu nie o deweloperach działających w segmencie gier mobilnych, lecz wydawcy systematycznie dostarczającym duże gry na duże konsole. Firma zaliczająca się do grupy producentów „third party” stała się więc nagle potencjalnym dostarczycielem tytułów ekskluzywnych, a w wachlarzu jej marek znajduje się przecież nie byle co.

Kolekcja marek w posiadaniu Microsoftu uległa gwałtownemu zwiększeniu.

Co istotne, to wszystko wydarzyło się jeszcze przed startem nowej generacji. Microsoft działa więc tu według ściśle sprecyzowanego planu, mającego uświadomić potencjalnym nabywcom nowego Xboksa, że w kolejnych latach nie zobaczą oni jedynie tytułów ze świętej trójcy Gears of War - Forza - Halo, ale również inne produkcje, które już dawno zakorzeniły się w świadomości graczy i są mocno przez nich pożądane, np. Fallout czy The Elder Scrolls. Pokusa, żeby takie hiciory trafiły wyłącznie na „zieloną” konsolę, będzie zapewne ogromna i – co tu dużo mówić – całkowicie zrozumiała.

Jeszcze niedawno ganiliśmy Microsoft za brak reakcji na działania Sony, które systematycznie tworzyło co najmniej dobre lub bardzo dobre gry, dzięki czemu zostawiało rywala w pokonanym polu. Przyszłość rysuje się jednak w nieco innych barwach. „Zieloni” mają w ręku rewelacyjny Game Pass, na którego konkurent do tej pory nie przygotował żadnej POWAŻNEJ odpowiedzi (co jest swoją drogą dziwne), nowych (kilkunastu) producentów tworzących gry wyłącznie dla nich i najmocniejszy sprzęt na rynku. Nie można oczywiście powiedzieć, że Sony „z automatu” wojnę o klienta przegrało, ale w tym specyficznym wyścigu zbrojeń porusza się na razie ospale i zaczyna mnie to niepokoić. Mówi się, że „gra się tak, jak przeciwnik pozwala”, a moim zdaniem Sony pozwala Microsoftowi na zaskakująco wiele.

Mam nadzieję, że stoicki spokój w obozie niebieskich wynika z równie dobrze przemyślanej strategii i japoński koncern zaserwuje już niedługo konkretną odpowiedź, która ten niepokój zniweluje. Tym razem rewelacyjne gry mogą nie wystarczyć.