Yakuza 6: The Song of Life

Yakuza 6: The Song of Life to następna odsłona cyklu przygodowych gier akcji, przedstawiających kulisy działania japońskiego półświatka. Seria narodziła się w 2005 roku, na konsoli PlayStation 2, a od premiery swej pierwszej części doczekała się zarówno kilku głównych części, jak i rozmaitych spin-offów. Warto również dodać, że w opisywanej produkcji (opracowanej przez firmę Sega) wystąpił Takeshi Kitano – japoński reżyser i aktor odpowiadający za stworzenie filmowej adaptacji pierwszej odsłony cyklu, która zadebiutowała na srebrnym ekranie w 2005 roku.

Fabuła

Wydarzenia przedstawione w grze Yakuza 6: The Song of Life są ostatnim rozdziałem opowieści o Kazumie Kiryu. Na historię składa się trzynaście rozdziałów, a koncentruje się ona w całości na jego postaci.

Akcja rozpoczyna się trzy lata po finale piątej części; główny bohater, nazywany „Smokiem Dojimy”, wychodzi z więzienia i udaje się do założonego przez siebie sierocińca w Okinawie, by spotkać się z Haruką – swą przybraną córką. Na miejscu dowiaduje się, że nastolatka przepadła bez wieści, toteż chcąc ją odnaleźć, wyrusza do tokijskiej dzielnicy Kamurocho (wzorowanej na prawdziwym Kabukicho). Tam z kolei odkrywa, że Haruka padła ofiarą wypadku i obecnie jest w śpiączce; jakby tego było mało, na świat przyszedł jej syn – Haruto. Chcąc dowiedzieć się, co się wydarzyło podczas jego nieobecności, protagonista odbywa następną podróż – tym razem do Onomichi w prefekturze Hiroszima. Sprawy zaczynają dodatkowo się komplikować, kiedy wbrew swemu wcześniejszemu postanowieniu heros wplątuje się wojnę toczoną przez chińskie triady i jego były klan – Tojo.

Mechanika

W grze Yakuza 6: The Song of Life akcję obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Twórcy oddają do naszej dyspozycji dwie fikcyjne dzielnice, czyli tokijskie Kamurocho i hiroszimskie Onomichi, które dzięki zastosowaniu nowej technologii nie składają się z dziesiątek mniejszych lokacji wczytywanych osobno, lecz mają otwartą strukturę. Motorem opowieści są zadania fabularne. W przeciwieństwie do bohaterów większości gier z otwartym światem Kazuma nie może korzystać z pojazdów, toteż do poszczególnych punktów dociera na piechotę lub taksówką. Choć solą rozgrywki są starcia z przeciwnikami, nie uświadczymy tu broni palnej; eliminujemy ich bowiem w walce na pięści. W trakcie takich pojedynków kluczem do sukcesu jest łączenie poszczególnych ciosów w widowiskowe kombinacje, robienie użytku z elementów otoczenia oraz umiejętne korzystanie z tak zwanego Heat Gauge – specjalnego wskaźnika, po którego napełnieniu możemy wyprowadzić jeden cios specjalny lub wejść w tryb furii i okładać przeciwnika mocarnymi ciosami.

Poza tym na realizację czeka kilkadziesiąt zadań pobocznych (tak zwanych Substories); są to zarówno proste misje polegające na przykład na udawaniu maskotki sklepu, jak i bardziej rozbudowane questy pokroju poszukiwania bezdomnych kotów i oddawania ich do tak zwanego Nyan Nyan Teahouse, dostarczania lekarstw potrzebującym czy obrony kobiet przed napastnikami. Na osobną wzmiankę zasługuje Clan Creator, czyli bitwy o kontrolę nad poszczególnymi terytoriami, które przedstawiono w formie prostego RTS-a. Dopełnieniem tego wszystkiego są rozmaite aktywności prezentowane w formie minigier (jak baseball, rzutki, madżong czy prowadzenie rozmów z modelkami). Uwagę zwraca też salon gier Segi, w którym możemy pobawić się okrojoną wersją gry Virtua Fighter 5: Final Showdown; oprócz tego autorzy pozwalają nam zagrać między innymi w takie klasyki, jak OutRun lub Space Harrier.

Za podejmowanie się wyżej wymienionych aktywności zdobywamy punkty doświadczenia, które możemy przeznaczyć na zakup nowych umiejętności oraz rozwój statystyk bohatera.

Kwestie techniczne

Dzięki zastosowaniu nowego silnika graficznego Yakuza 6: The Song of Life jest najlepiej prezentującą się częścią serii. Modele postaci okraszono znacznie większą liczbą detali, z kolei pełne szczegółów lokacje mienią się feerią neonowych barw i z każdej strony atakują reklamami; poza tym po ulicach wałęsają się tłumy postaci neutralnych.

Ostatnia modyfikacja 21 stycznia 2021