Win That War! PC

Win That War! to opracowana z myślą o platformie PC gra strategiczna łącząca cechy gatunków RTS i MMO, utrzymana w klimacie retrofuturystycznym. Za opracowanie i wydanie gry odpowiada niezależne francuskie studio Insane Unity.

Przed pojawieniem się w sprzedaży gra była prezentowana na wielu festiwalach i wydarzeniach o tematyce gier komputerowych i science fiction (francuskie Stunfest, Art2Play i Utopiales oraz brytyjski EGX Rezzed), a także uczestniczyła w programie Steam Greenlight.

Fabuła

Akcja Win That War! rozgrywa się w 1023 roku Ery Galaktycznej. Zbadane rejony kosmosu kontrolowane są przez trzy potężne megakorporacje: ATLAS, Jet Blum oraz N.A.S.C.A. Gdy misje rozpoznawcze odkrywają nieznane wcześniej planety pełne wartościowych surowców, ekonomiczne potęgi rozpoczynają wyścig o kontrolę nad nimi. Na powierzchnie planet desantowane są robotyczne armie złożone z czołgów, jednostek latających oraz potężnych mobilnych centrów dowodzenia. Zarządzają nimi zwykli pracownicy korporacji, czyli gracze.

Mechanika

Dostępna na platformie PC gra Win That War! łączy model rozgrywki charakterystyczny dla strategii czasu rzeczywistego z sieciowym rozmachem wieloosobowych gier MMO. Sztandarowym trybem gry jest Kampania Galaktyczna, w której setki graczy mogą toczyć imponujących rozmiarów batalie o sektory konkretnej planety. Każdy z walczących reprezentuje jedną z trzech frakcji – galaktycznych potęg ekonomicznych. Same bitwy toczone są na modłę gier RTS: po wybraniu określonego sektora planetarnego z widoku orbitalnego jesteśmy przenoszeni na trójwymiarowe pole bitwy, gdzie możemy do woli budować bazy, wydobywać surowce, produkować jednostki i walczyć z nieprzyjaciółmi.

Sukcesy w walce o interesy naszej frakcji nagradzane są funduszami, które możemy wydawać na powoływanie nowych armii lub też ulepszanie istniejących. Posiadanie licznych oddziałów pozwala nam na rozlokowanie kilku z nich w sektorach planetarnych, w których w danym momencie nie chcemy aktywnie operować. Pozostawione samym sobie dywizje będą zapewniać naszej frakcji kontrolę nad danym obszarem, a także bronić go przed graczami z innych korporacji, jeśli ci zdecydują się zaatakować. W takim przypadku naszą armią pokieruje sztuczna inteligencja.

Alternatywnie, fundusze możemy wydawać na ulepszanie armii. Drzewka technologii pozwalają nam obrać preferowaną ścieżkę rozwoju technicznego. Odblokowanie fabryki pojazdów latających umożliwia nam konstruowanie w bitwach szwadronów bombowców oraz myśliwców, a wykupienie Demolition Lab oddaje nam do dyspozycji jednostki artyleryjskie. Podążenie ścieżką technologii defensywnych pozwala nam zaś otaczać bazy wytrzymałymi strukturami obronnymi o potężnym uzbrojeniu i dalekim zasięgu ostrzału.

W trakcie bitwy o dany sektor planetarny naszym głównym celem są wrogie jednostki dowodzenia. Każdy z graczy posiada taką jednostkę – zapewnia ona podstawową ilość energii oraz umożliwia funkcjonowanie budynków w określonym zasięgu. Utrata jednostki dowodzenia równa się przegranej, ponieważ powoduje samozniszczenie wszystkich wyprodukowanych na mapie sił gracza. Istnieją trzy rodzaje jednostek dowodzenia: Sentinel, Excavator i Outpost. Sentinel ma potężne działo laserowe, które jest w stanie obronić go przed atakami słabszych jednostek, Excavator ma możliwość samodzielnego generowania surowców, a Outpost oferuje lepszy od poprzedników generator energii oraz zwiększoną strefę, w której możemy stawiać budowle.

Wśród budynków, które możemy stawiać na mapie, podstawowymi są obiekty generujące surowce. Nie licząc wytwarzanej przez generatory energii elektrycznej, w grze występują dwa rodzaje surowców: ostre kryształy (Sharp Crystal) oraz świecąca ciecz (Glowing Fluid). Kryształy są materiałem podstawowym, ciecz pozwala zaś na tworzenie zaawansowanych jednostek, takich jak samoloty. W odpowiednich fabrykach możemy produkować jednostki, których przeznaczenie jest jasne na pierwszy rzut oka. W większości przypadków gra nie korzysta z wymyślnych nazw, wehikuły określane są po prostu jako lekkie czołgi, myśliwce czy bombowce. Za odstępstwo od reguły uznać można nazwanie jednostki zwiadowczej Dyplomatą. Za budowę struktur odpowiada jednostka zwana Inżynierem.

Warto dodać, że zarówno w trybie wieloosobowym, jak i tym dla gracza pojedynczego mapy, na których walczymy, są generowane proceduralnie. Aby umożliwić łatwe zorientowanie się w sytuacji taktycznej, twórcy zaimplementowali funkcję znacznego oddalenia widoku, pozwalającą na ogarnięcie wzrokiem ogromnych połaci terenu.

Tryby rozgrywki

Główną atrakcją Win That War! jest tryb Kampanii Galaktycznej, w której gracze walczą między sobą o kontrolę nad sektorami planety. Starcia toczone są według prawideł gatunku RTS, w wybranych lokacjach oblężonego globu. Jeśli na polu bitwy znajdzie się armia należąca do niezalogowanego gracza, kontrolę nad nią przejmuje sztuczna inteligencja.

Dodatkowym trybem gry wieloosobowej jest możliwość rozegrania niezobowiązującej bitwy pomiędzy graczami.

Przeznaczony dla pojedynczego gracza tryb szybkiej gry umożliwia sprawdzenie swoich sił w starciu ze sztuczną inteligencją. Gracz może wybrać biom (typ terenu), na którym rozegrana zostanie bitwa, poziom inteligencji komputerowego przeciwka oraz model naszej jednostki dowodzenia.

Gra zawiera również samouczek, którego zadaniem jest nauczenie nowych użytkowników podstawowych zasad rozgrywki.

Kwestie techniczne

Styl oprawy wizualnej tytułu jest utrzymany w klimacie retrofuturystycznym. Obłe modele pojazdów i budynków zostały zainspirowane wizjami futurologów z okolic lat pięćdziesiątych. Przedstawione na grafikach 2D pojazdy kosmiczne żywo przywodzą na myśl realia, które możemy pamiętać chociażby z popularnego w swoim czasie fantastycznonaukowego serialu animowanego Jetsonowie. Za pasującą do ogólnego stylu gry oprawę muzyczną odpowiada francuski zespół rockowy Bikini Machine.

Ostatnia modyfikacja 20 czerwca 2017