Warhammer 40,000: Regicide

Minirecenzja Warhammer 40,000: Regicide – orkowie grają w szachy

Marka Warhammer 40,000 obecnie znajduje się w ofensywie. Świadczą o tym nie tylko liczne zapowiedzi nowych, dużych gier, osadzonych w stworzonym przez Games Workshop uniwersum, lecz także wysyp mniejszych tytułów, przeznaczonych na urządzenia mobilne. Warhammer 40,000: Regicide reprezentuje tę drugą grupę, udowadniając, że szachy i walka ku chwale Imperatora mogą iść ze sobą w parze.

W wielkim skrócie, Warhammer 40,000: Regicide to mieszanka szachów i gry taktycznej. Właściwą rozgrywkę podzielono na dwie fazy: ruchu i tak zwanej inicjatywy. Tej pierwszej nie trzeba specjalnie opisywać — poruszamy się po kwadratowej planszy, starając się zbijać rozstawione przez oponenta jednostki. W przeciwieństwie do klasycznej formy szachów, w omawianej grze pionki zostały zastąpione przez Kosmicznych Marines i żołnierzy Orków, którzy od tysiącleci toczą krwawe, niekończące się wojny.

Znacznie bardziej interesująco robi się, kiedy gracz przechodzi do tak zwanej inicjatywy — w tym przypadku możemy ostrzelać wroga, zaatakować go bronią białą, rzucić w jego kierunku granatem, czy skorzystać ze specjalnych zdolności, które odblokowujemy w miarę postępów w rozgrywce. Niestety nie możemy swobodnie decydować o tym, z jakich umiejętności zrobimy użytek w kolejnych potyczkach, gdyż te przydzielane są automatycznie przed rozpoczęciem misji.

Warto nadmienić, że twórcy zdecydowali się na zawarcie w pojedynkach pewnej dozy losowości — odbywające się w tle rzuty kostką determinują szanse na powodzenie konkretnej akcji, co wprowadza niepotrzebne zamieszanie. Inna sprawa, że gracz na bieżąco informowany jest o potencjalnej skuteczności kolejnych ataków, dzięki czemu możliwe jest skrupulatne zaplanowanie kolejnych aktywności — pomocna okazuje się również opcja zachowania punktów inicjatywy na później.

Trzon omawianej produkcji stanowi fabularna kampania, która opowiada o jednym z wielu konfliktów pomiędzy ludźmi i orkami. Cieszy zróżnicowanie stawianych przed nami zadań — raz jest to objęcie kontroli nad konkretnym fragmentem szachownicy, kiedy indziej zabicie określonej jednostki. Ponadto, możemy wziąć udział w niezobowiązujących potyczkach ze sztuczną inteligencją — w tym przypadku na plus należy zaliczyć mnogość ustawień dotyczących zasad, jakimi mają się one rządzić. Oczywiście nie mogło tu zabraknąć opartego na rywalizacji trybu multiplayer, gdzie mogą się zmierzyć posiadacze wersji na różne platformy — szkoda jedynie, że chętnych do walki jest jak na lekarstwo.

Warhammer 40,000: Regicide to wyjątkowo ładna i dobrze udźwiękowiona produkcja — oszczędna kolorystyka buduje sugestywny klimat, a podobać się mogą zarówno efektowne, krwawe animacje zabójstw, jak i odgłosy broni oraz okrzyki bojowe poszczególnych jednostek. Niestety gra nie ustrzegła się bolączek — najpoważniejszą wadą jest powtarzalność, przez co dosyć szybko do rozgrywki wkrada się uczucie znużenia. Jeśli jednak jesteście w stanie przymknąć na to oko i zachować umiar w dawkowaniu zabawy (jedna, dwie misje dziennie), powinniście być zadowoleni. Wszak każda okazja jest dobra, by oddać życie za Imperatora.