Tim Burton's The Nightmare Before Christmas: The Pumpkin King GBA

Tim Burton's The Nightmare Before Christmas: The Pumpkin King należy do popularnego na GBA gatunku gier platformowych, wykorzystujących dwuwymiarową, scrollowaną grafikę i klasyczny widok z boku. Gra jest dosyć charakterystyczna, nie tylko ze względu na słusznej długości tytuł (jeden z najdłuższych akronimów: TBTNBCTPK), ale i również z powodu wykorzystania filmowej licencji (polski tytuł Miasteczko Halloween, premiera 1993) i nazwiska sławnego amerykańskiego reżysera, Tima Burtona, który pracował przy takich produkcjach, jak Sok z Żuka, Batman, Edward Nożycoręki czy Charlie i fabryka czekolady. Sama gra jest prequelem filmu – opowiada o pierwszym starciu Pumpkin Kinga z nikczemnym osobnikiem o imieniu Oogie Boogie, a więc przedstawia wydarzenia poprzedzające fabułę Miasteczka Halloween.

W Nightmare Before Christmas wcielamy się w Jacka Skellingtona, jednego z mieszkańców groteskowej mieściny Halloween Town. Pewnego dnia błogi spokój naszego bohatera zostaje zmącony, poniekąd z powodu pojawienia się w miasteczku dziwnych robali, nie mających bynajmniej pokojowych zamiarów. Dzięki pomocy starych dobrych znajomych (Zero, Sally, Major i dr Finklestein) Jack odkrywa, iż za całym tym harmidrem stoi złowrogi Oogie Boogie, który chce przejąć kontrolę nad miastem. Oczywiście, Skellington musi zlokalizować źródło robaków i skutecznie pokrzyżować plany odwiecznego wroga – w tym właśnie celu wszelkimi możliwymi sposobami nakłania potencjalnego młodego człowieka do zakupienia gry w sklepie i zainstalowania nośnika w konsolce. Miłośnicy gier akcji mogą spokojnie ulec namowom Dyniowego Króla – koncepcja Nightmare Before Christmas jest bowiem zbliżona do takich produkcji, jak Castlevania: Dawn of Sorrow czy Metroid: Zero Mission. Pumpkin King dysponuje właściwym dla siebie zestawem uzbrojenia, w którym odnajdziemy nietoperze-bumerangi, dyniowe granaty czy ropuchę wydzielającą toksyczne gazy.

Program daje graczowi wiele swobody w poruszaniu się po mieścinie, umożliwiając swobodne odwiedzanie wielu miejsc (m.in. laboratorium Finklesteina, stary rynek), o ile spełniamy określone dla każdego obiektu kryteria (czyt. dysponujemy należytymi umiejętnościami, przeszliśmy odpowiednie poziomy etc.). Co ciekawe, na naszej drodze napotkamy mnóstwo miejsc, do których wcale nie musimy wchodzić, żeby ukończyć grę – innymi słowy, znaczna część poziomów jest całkowicie opcjonalna i tylko od nas zależy, czy podejmiemy ryzyko i zawitamy do dodatkowych etapów. Jeśli nam się powiedzie, możemy liczyć na interesujące bonusy, w postaci np. grafik koncepcyjnych czy dodatkowych zdolności. Do dyspozycji gracza oddano również szereg mini-gier, w których rywalizujemy z przyjaciółmi.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007