Driven to Destruction

Test Drive: Eve of Destruction (w Europie – Driven to Destruction) to kolejna odsłona kultowej serii ścigałek, zapoczątkowanej w 1987 roku. Gra pod wieloma względami wyróżnia się na tle swoich poprzedników. Przede wszystkim, zabawa nie jest skoncentrowana na samej jeździe, a tytułowej destrukcji. Eve of Destruction pod tym względem przypomina inną słynną serię – Destruction Derby. Co więcej, po raz pierwszy w historii Test Drive’a zastosowano pełnoprawny model uszkodzeń. Gra ukazała się na PS2 oraz Xboxa, przy czym obie wersje prezentują bardzo zbliżony poziom (edycja na Xboxa wygląda minimalnie lepiej).

Kluczowy punkt programu stanowi oczywiście rozbudowany tryb kariery. Co ciekawe, znane z poprzednich odsłon sagi trasy asfaltowe zastąpione zostały odcinkami rozgrywanymi na nierównym podłożu. Wyścigi odbywają się między innymi na terenie kamieniołomu czy złomowiska. Nie zabrakło również ogromnych aren, na których kierowcy mogą wchodzić w bezpośrednie starcia. Gracz na samym początku zabawy dysponuje ograniczonymi funduszami, za które może kupić najsłabszy pojazd. W miarę rozwoju rozgrywki i wygrywania kolejnych imprez można sobie pozwolić na coraz lepsze maszyny. Co ciekawe, nie są to już same sportowe pojazdy. Każdy z wehikułów opisany został kilkoma podstawowymi parametrami, takimi jak zwrotność, wytrzymałość, czy prędkość maksymalna. Gracz musi oczywiście regularnie naprawiać posiadany pojazd, w przeciwnym przypadku zmniejszą się bowiem jego szanse na wygraną.

Oprócz kariery można przystępować do pojedynczych wyścigów (gracz wybiera sobie pojazd oraz trasę) lub pojedynków multiplayerowych. W tym drugim przypadku na jednej planszy może spotkać się maksymalnie czterech zawodników. Autorzy zadbali o spory wachlarz trybów zabawy. Najciekawiej prezentuje się tryb „samobójcy”, w którym dwie drużyny zawodników startują do wyścigu w przeciwnych kierunkach. Oprawa wizualna gry nie zachwyca, na uwagą zasługuje natomiast model jazdy, łączący w sobie elementy arcade i realistycznej symulacji.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007