Pid

Pid to na początku zwykła platformówka, całkiem estetycznie wykonana. Z każdym etapem coraz więcej elementów co wychodzi dobrze - nic co by znawców gatunku zaskoczyło. Same sekrety niestety nie dają frajdy, bo np. trzeba wyskoczyć poza obszar widziany w kadrze by cały obraz się przesunął odsłaniając platformę lub spaść w tą jedną przepaść przyciskając się przeciwnej ściany by trafić na występ lub zauważyć pojedynczy blok obok którego jest skryta i ciągle zasłonięta wyskocznia - rozczarowanko. Z czasem gra staje się męcząca, łączy mnóstwo mniejszych elementów i niby pozostając w obrębie ciągle tego samego wyczerpuje. Ma kilka bardzo ciekawych pomysłów, plansze są super-różnorodne, ale jednocześnie nie zawsze dają frajdę (np. prowadzenie światełka w ogarniętym mrokiem labiryncie najeżonym kolcami). Bezduszne Osobniki Stawiające Się są git, czytelne i dobrze wkomponowane. Całość jest prosta gdy patrzysz tylko gdzie jest wyjście, ale jak masz ochotę poeksplorować, to staje się bardzo wymagająca. Pojedyncza rozgrywka powinna zająć do ok. 8 godzin ( grałem dwukrotnie i za każdym razem finał osiągnąłem w 8 godz. +- 15 min. ). Odradzam przede wszystkim Łowcom osiągnięć, a fanom łamigłówek środowiskowych zalecam zażywanie w porcjach i po dużej dawce melisy ;) Chciałbym móc to ocenić wyżej, ale ile się tu na wk!@#$%^em przez sztywne etapy, brak pewności w pozycjonowaniu Kurta i to nawet po 10 godzinach z grą czy "luzy" w reakcji na Nasze działanie, to moje!