Pac-Man World 3

Kolejna gra z sympatycznym Pac-Manem w roli głównej, wydana z okazji dwudziestej piątej rocznicy obecności tej postaci na rynku elektroniczno-rozrywkowym. Podobnie jak pozostałe tytuły z serii Pac-Man World, „trójka” jest rozbudowaną grą platformowo-zręcznościową z elementami przygodowymi.

Tym razem, postawione przez graczami zadanie polega na powstrzymaniu złowrogiego geniusza o imieniu Erwin, któremu udało się stworzyć urządzenie otwierające przejście do świata największych przeciwników Pac-Mana - duchów. Przy pomocy tych ostatnich Erwin stara się opanować cały Pac-land. W bliżej nieznanych okolicznościach, nasz żółty bohater trafia z Pac-wioski do uniwersum duchów i za wszelką cenę musi znaleźć sposób na pokonanie złego naukowca.

Pac-Man potrafi wykonywać praktycznie wszystkie, standardowe ruchy znane z innych platformówek (biega, skacze, chwyta się krawędzi, wspina, przemieszcza się na linach, boksuje przeciwników, etc.). W czasie pokonywania kolejnych poziomów gracz może również zbierać rozmaite power-upy, które tymczasowo nadają prowadzonej postaci dodatkowe moce (spowalnianie czasu, strzelanie energetyczną wiązką, itd.) czy też znacznie zwiększają siłę jej ciosów. Co ciekawe, osoby siedzące przed telewizorami dostały także możliwość poprowadzenia podczas rozgrywki dwóch duchów: Pinky'ego oraz Clyde'a (duchy z oryginalnej gry Pac-Man), które okazują się być nieocenionymi kompanami tytułowego bohatera. Ponadto, w niektórych momentach prowadzony Pac-Man zostaje teleportowany do labiryntów wzorowanych na wcześniejszych, klasycznych produkcjach z napisem Pac-Man w tytule (zamknięte plansze 2D czy 3D).

Zmagania rozgrywają się w pełni trójwymiarowym, ciekawym i ładnie wymodelowanym środowisku. Wszystkie modele postaci czy obiektów wykonano z dużą dbałością o szczegóły, animacja trzyma zaś stały, równy poziom. W tle zmagań słychać nastrojowe, klimatyczne kompozycje. W formie podziękowania (jako bonus do odblokowania), programiści umieścili w Pac-Man World 3 oryginalną grę z żółtym stworkiem w roli głównej z 1980 roku.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007