Order of Battle: Kriegsmarine

Order of Battle: Kriegsmarine to kolejny tytuł z szeregu płatnych dodatków do drugowojennej strategii turowej Order of Battle: World War II, rozprowadzanej w modelu free-to-play. Rozszerzenie powraca do źródeł cyklu, koncentrując się na morskich aspektach drugiej wojny światowej, a zwłaszcza na działaniach niemieckiej marynarki wojennej – Kriegsmarine. Za opracowanie DLC niezmiennie odpowiada studio The Artistocrats, podczas gdy kwestiami wydawniczymi zajęło się Slitherine.

Podobnie jak w przypadku innych płatnych DLC do Order of Battle: World War II, posiadacze darmowej gry bazowej mogą wypróbować ograniczony fragment dodatku.

Mechanika

Order of Battle: Kriegsmarine wzbogaca grę podstawową o 9 nowych scenariuszy, ponad 50 nowych jednostek, a także nowe mechaniki i reguły, nakierowane na zwiększenie głębi taktycznej bitew morskich.

Kampania Kriegsmarine rozpoczyna się wraz z wybuchem drugiej wojny światowej, kiedy to zadaniem niemieckiej marynarki wojennej jest wsparcie sił Wehrmachtu operujących w okolicach Gdańska. Pod dowództwo gracza trafia wówczas zarówno słynny pancernik Schleswig-Holstein, jak i grupa mniejszych jednostek, które mogą zostać użyte do wyeliminowania polskich okrętów, zanim te zdążą się ewakuować. Kolejne misje zabierają nas nie tylko w inne rejony Morza Bałtyckiego, ale też na Morze Północne oraz Ocean Atlantycki, gdzie stajemy w szranki z potężnymi flotami Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Nasze krążowniki i niszczyciele osłaniają lądowanie w Narviku, a wilcze stada U-Bootów polują na alianckie konwoje. Miłośników historii alternatywnej ucieszy możliwość wprowadzenia w życie Planu Z, zwodowania w pełni sprawnego lotniskowca klasy Graf Zeppelin, oraz uratowania pancernika Bismarck od zguby.

Już pierwszy scenariusz pozwala zaznajomić się z nowymi mechanikami urozmaicającymi system walk morskich. Okręty otrzymują teraz bonus do uników zależny od liczby wykorzystanych punktów ruchu – im dalej okręt przemieści się we własnej turze, tym trudniejszy będzie do trafienia przez wroga w jego turze. W połączeniu ze starą regułą, że dla optymalnej celności ognia ruch statku nie powinien zmienić odległości od ostrzeliwanego celu, czyni to walki morskie o wiele dynamiczniejszymi.

Uzbrojenie najpotężniejszych okrętów, takich jak pancerniki, zostało podzielone na ciężką broń główną oraz lżejszą broń pomocniczą. O ile broń główna zadaje ogromne obrażenia, można z niej wystrzelić tylko raz na dwie tury. Broń pomocnicza może być za to używana co turę i świetnie sprawdza się przeciwko mniejszym jednostkom, atakującym z bliższego dystansu.

Okręty podwodne otrzymały znaczący bonus do kamuflażu. Jeśli nie są one zanurzone, można wykryć je tylko poprzez umieszczeniu statku na sąsiadującym polu. Jeśli zaś zdążyły schować się pod powierzchnią wody, do ich znalezienia będzie potrzebny sonar. Okręt podwodny nie może jednak chować się w głębinach w nieskończoność – po pewnym czasie (3-4 tury, zależnie od modelu) musi wynurzyć się, aby przeładować baterie.

Dodatek wprowadza ponad 50 nowych jednostek, włącznie z nowością – transporterem (tenderem) wodnosamolotów. Ten prekursor lotniskowca może przenosić i zaopatrywać różnego rodzaju wodnosamoloty: zwiadowcze, myśliwskie oraz bombardujące.

Ostatnia modyfikacja 22 października 2022