Knights of Pen & Paper 2

Minirecenzja Knights of Pen & Paper 2 – stołowe RPG w wydaniu mobilnym

Pierwsze Knights of Pen & Paper spotkało się z ciepłym przyjęciem. Gra, symulująca sesje stołowych gier fabularnych, okazała się sprawnie zrealizowanym (choć niepozbawionym wad), zabawnym turowym RPG-iem, wykonanym w cieszącej oko stylistyce retro. Nikogo nie zdziwiła więc zapowiedź kontynuacji. Pieczy nad nią nie sprawowali jednak twórcy oryginału (Behold Studios kończyło w tym czasie prace nad Chroma Squad), co rodziło pewne wątpliwości co do jakości sequela. Ostatecznie studio Kyy Games, znane z Cabals: Magic & Battle Cards, dostarczyło na rynek solidnego następcę.

Knights of Pen & Paper 2 nie wprowadza żadnych rewolucyjnych zmian do formuły zaserwowanej w udanej „jedynce”. W zakresie kreacji postaci otrzymaliśmy do wyboru kilka dodatkowych profesji i klas, nanoszących na bohaterów rozmaite modyfikatory. Twórcy wprowadzili też podział na rasy (do ludzi dołączyły krasnoludy i elfy). Większe zróżnicowanie nie wpłynęło jednak jakoś specjalnie na skomplikowanie rozgrywki. Zabawę napędza dość prosta, ale zabawna historia kręcąca się w wokół pogoni za Papierowym Rycerzem.

Rozgrywka, podobnie jak w części pierwszej, polega na eksploracji świata gry i zaliczaniu kolejnych questów. Zadania sprowadzają się do likwidacji zagrożenia. Co prawda, bitwy urozmaicają zdarzenia losowe (np. pojawienie się złodzieja w lokacji miejskiej), lecz w dłuższej perspektywie i tak stają się nużące. Ciekawym dodatkiem są wymagające lochy, lecz występują w grze zdecydowanie za rzadko. Z dziennikarskiego obowiązku należy też wspomnieć o nowym systemie craftingu. Niestety, został on potraktowany po macoszemu i tak naprawdę jego wpływ na rozgrywkę jest znikomy.

Największym problemem gry jest niski poziom trudności. Wynika on przede wszystkim ze złego zbalansowania klas, w efekcie czego kleryk z łowcą bez problemów zaliczą całą kampanię bez pomocy żadnych dodatkowych bohaterów. Wystarczy jedynie w toku rozgrywki odblokowywać i rozwijać właściwe zdolności oraz ulepszać od czasu do czasu zdobyczny ekwipunek. W przypadku innych klas jest nieco trudniej, ale w dalszym ciągu łatwiej niż w „jedynce”. Następstwem tego jest jednak ograniczenie męczącego grindu – jednego z najpoważniejszych grzechów poprzednika.

Knights of Pen & Paper 2 wypada gorzej od utrzymanej w stylistyce 8-bitowej części pierwszej. Gra nie stanowi takiego wyzwania, na co wpłynęło przede wszystkim złe zbalansowanie klas, jest krótka i szybko staje się nużąca. Szkoda potraktowanych po macoszemu nowych, dobrze rokujących rozwiązań. Z drugiej strony to ciągle dobra produkcja – twórcom udało się ograniczyć męczący grind, a 16-bitowa stylistyka prezentuje się wyśmienicie. Fani „jedynki” powinni rozważyć zakup.