James Bond: World of Espionage

Minirecenzja James Bond: World of Espionage – reputacja agenta 007 została zszargana

Ostatnia dekada to okres renesansu popularności Jamesa Bonda, a to dzięki wyśmienitej roli Daniela Craiga. Najnowsze części to jedne z najbardziej dochodowych odsłon tego filmowego cyklu w historii, więc nic dziwnego, że deweloperzy mobilni postanowili skorzystać z popularności marki. Niestety, oferowany przez nią potencjał koncertowo zmarnowali, oferując nam kiepską i nudą grą, która nawet dla najbardziej oddanych fanów Bonda będzie ciężka do strawienia.

Pomysł opracowania sieciowej strategii traktującej o zarządzaniu agencją wywiadowczą jest świetny, ale nie znajduje on przełożenia na interesującą rozgrywkę. Mechanizmy zabawy są bowiem nudne, oklepane i zbyt łatwe. W praktyce równie dobrze mogłaby być to gra o zarządzaniu fabryką nici dentystycznych, a poziom generowanych przez wyzwania emocji były podobny.

Teoretycznie nasi podwładni udają się na ekscytujące misje. Biorą udział w wymianach ognia, kradną cenne dane i rozbijają się luksusowymi autami podczas pościgów. My jednak to wszystko oglądamy z formie komunikatów tekstowych i nie mamy żadnego wpływu na przebieg zadań, szybko więc tracimy zainteresowanie tym, co robią nasi szpiedzy.

W praktyce gra sprowadza się do klikania na przyciski i czekania. System energii jest na tyle agresywny, że bez wydawania pieniędzy często musimy robić sobie przerwy. Rozgrywka jest jednak tak nudna, że takie wymuszone pauzy sprawiają wrażenie nagrody, a nie kary. Gwoździem do trumny James Bond: World of Espionage jest fakt, że mechanizmy nie wymagają od nas niczego poza cierpliwością. Nie trzeba tworzyć planów strategicznych i podejmować ciężkich decyzji, ani głowić się nad podziałem budżetu. Wystarczy tylko czekać.

James Bond: World of Espionage to gra nudna, brzydka i prostacka, która stanowi doskonały dowód na to, że popularna licencja jest bezwartościowa, jeśli nie towarzyszy jej dobra rozgrywka.