Hyperdimension Neptunia Re;Birth 1

Hyperdimension Neptunia Re;Birth 1 to kompletny remake pierwszej części satyrycznej serii jRPG, której bohaterki są personifikacjami konsol oraz japońskich deweloperów gier. Pierwotnie tytuł ukazał się w 2010 roku na konsoli PlayStation 3, a jego producentem były studia Compile Heart oraz Idea Factory. Gra okazała się na tyle popularna, że w zaledwie trzy lata od premiery doczekała się dwóch pełnoprawnych kontynuacji oraz jednego tytułu pobocznego. W obliczu dość sporego zainteresowania twórcy uznali, że warto poprawić pierwszą odsłonę cyklu, krytykowaną nawet przez fanów za kompletnie nieudany system walki oraz nieciekawy gameplay i wydać ją m.in. na platformę PC i PSV. Stworzenie portu powierzono studiu Felistella, odpowiadającemu za gry jRPG spod szyldu Summon Night.

Trzon historii przedstawionej w tytule nie uległ większym zmianom i jest identyczny jak w oryginalne na PlayStation 3. Główną bohaterka jest pełna energii dziewczyna o imieniu Neptune, będąca wcieleniem nigdy nie wydanej konsoli Segi o kodowej nazwie Neptune. Podobnie jak jej przyjaciółka Noire, która reprezentuje PlayStation 3, Blanc (Wii) oraz Vert (Xbox 360), rządzi własnym krajem i sprawuje rolę jego opiekunki. Bezpieczeństwu wszystkich nacji zagraża niebezpieczna organizacja, dążąca do rozprzestrzenienia piractwa i obalenia stojących na jej czele władczyń. Do znanych przygód Neptune i jej drużyny w wersji Re;Birth dodano zupełnie nowe scenariusze i sceny, a także fragmenty scenariusza, które dostępne były w wydanych DLC.

W przypadku Hyperdimension Neptunia Re;Birth 1 mamy do czynienia z tradycyjnym jRPG-iem, przepełnionym absurdalnym humorem. Jest on często bardzo specyficzny, ponieważ odnosi się do kultury Japonii lub wiedzy na temat rożnych schematów i klisz znanych z gier czy anime. Sporo czasu upłynie nam na przerywnikach fabularnych, wykorzystujących schemat znany z visual novel (animowane dwuwymiarowe portrety postaci oraz tekst dialogów w okienkach). Większą część czasu gry spędzimy jednak na eksploracji różnych podziemi i zamkniętych lokacji oraz walce z napotkanymi tam przeciwnikami. W porównaniu do oryginału, w którym poziomy były prostymi i nudnymi korytarzami, twórcy poprawili je i urozmaicili, wprowadzając do nich wiele nieobecnych wcześniej elementów oraz niespodzianek.

Kompletnej zmianie uległ turowy system walki, który został zapożyczony z trzeciej odsłony głównego cyklu. Pozwala on na uczestnictwo w spotkaniach z wrogami maksymalnie ośmiu bohaterek. Bezpośrednio w potyczkach biorą udział jedynie cztery z nich, pozostałe spełniają rolę wsparcia, wpływając na statystki walczących. Po trójwymiarowych arenach możemy poruszać się swobodnie w każdej turze. Wszystkie ataki mają swój zasięg i pole działania. Podstawowe przypisane są do trzech przycisków i w zależności od kolejności w jakiej je naciskamy, możemy budować specjalne kombosy. Niektóre postacie mogą przechodzić transformacje, zamieniając się w swoją silniejszą, „boską” formę. „Płacimy” za nią zdobywanymi w czasie pojedynku punktami.

Oprawa graficzna na platformie PC i PSV reprezentuje poziom podobny do tego, z jakim mieliśmy do czynienia w trzeciej części. Twórcy w dużej mierze zapożyczyli z niej modele postaci oraz przeciwników, a także ich animacje. Jest więc bardzo kolorowo i cukierkowo, ale poza samymi bohaterami, otoczeniu brakuje detali, które sprawiłyby, że przyciąga na dłużej wzrok.

Ostatnia modyfikacja 13 grudnia 2024