Dog's Life PS2

Dog's Life studia Frontier Developments to kolejna gra z gatunku zręcznościówek. Tym, co ją wyróżnia, jest postać, w którą wcielają się gracze – pies. Odgrywając rolę największego przyjaciela człowieka wykonujemy szereg czynności, właściwych tym sympatycznym czworonogom: szczekamy, węszymy, uganiamy się za innymi zwierzakami, aportujemy patyki, żebrzemy o jedzenie, kopiemy dołki, a także bez skrępowania obsikujemy latarnie i zostawiamy organiczne miny na miejskich trawnikach.

Główny bohater (Jake) wiedzie beztroskie życie kundla, dbając tylko o trzy rzeczy: swą psią sympatię Daisy, wystarczającą ilość jedzenia i odpowiedni zapas kości. Pewnego dnia ten beztroski żywot zostaje brutalnie przerwany: ktoś porywa ukochaną Jake’a. Dzielny pies natychmiast postanawia ruszyć tropem kidnaperów - w podróż, która prowadzi go przez miasteczka, farmy, a nawet narciarski kurort.

Od tej chwili nasza rola sprowadza się do dwóch rzeczy: zdobywania kolejnych kości, a także wykonywania szeregu zadań. Aby odnaleźć poukrywane psie przysmaki, trzeba się przełączyć w specjalny tryb, nazywany Smellovision. Wtedy to, świat oglądamy z perspektywy pierwszej osoby (czyli psa), a wszystkie zapachy przedstawione są w postaci unoszących się w powietrzu, różnokolorowych chmurek. Kości pachną na pomarańczowo i to tym tropem musimy się kierować. Kiedy oczyścimy dany etap przechodzimy do części zadaniowej: stajemy do rywalizacji z psem będącym „panem” danej okolicy. Zadania dostępne w grze są bardzo zróżnicowane i mogą polegać między innymi na: odnalezieniu baterii do wzmacniacza gitarzysty, wyścigu dookoła farmy, zawodach w kopaniu dołków lub oznaczaniu terenu na czas.

Zwycięstwo w rywalizacji stwarza nam możliwość czasowego wcielenia się w skórę pokonanego przeciwnika. Pod jego postacią możemy pokonać kolejny szereg wyzwań. Czasami taka zamiana jest konieczna, by czynić postępy w grze, gdyż tylko w ten sposób możemy wykonać niektóre zadania, np. tylko Chihuahua przeciśnie się przez malutkie drzwi, z kolei dalmatyńczyk jest na tyle szybki, by doścignąć gęś, uciekającą z porwaną kością.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007