Dark Earth: Vienna Calling PC

Dark Earth: Vienna Calling jest taktycznym shooterem, którego inspirację stanowił papierowy roleplay o tym samym tytule. Scenariusz pierwowzoru napisał Samuel Miller - autor Himmlers Schoggothe oraz kilku dość makabrycznych historii osadzonych w świecie fantasy. Natomiast przygotowaniem gry zajęło się studio Homegrown Games, znane między innymi z horrorowej przygodówki Anderson & The Legacy of Cthulhu.

Akcja Dark Earth: Vienna Calling osadzona została w niedalekiej przyszłości, a dokładniej w momencie, gdy według przepowiedni Majów nastąpi koniec znanego nam świata, czyli już w 2012 roku. Katastrofę rozpoczyna wiadomość o zamordowanej Francuzce, która wróciła do życia. Wkrótce potem świat ogarnia panika - umarli w przeciągu ostatnich trzydziestu godzin ożywają. Nie ma to jednak nic wspólnego z cudem, prędzej przekleństwem, gdyż tracą swoje człowieczeństwo i stają się bezmyślnymi drapieżnikami polującymi na żywych, a w dodatku ci których dopadną szybko dołączają do swoich oprawców. Grupki pozostałych przy życiu ludzi zakładają niewielkie osady - Whiteland, które za wszelką cenę starają się ochronić. Po całym świecie rozsianych jest tysiące takich miejsc i tylko niektóre z nich maja kontakt z pozostałymi.

Rozgrywka przedstawiana jest z perspektywy pierwszej osoby. Obejmujemy kontrolę nad sierżantem Henry'm Millerem, weteranem wojny w Iraku i jednym z nielicznych, którzy przetrwali atak Iranu na Stany Zjednoczone w 2011 roku. Naszym zadaniem jest ratowanie ocalałych i obrona jednego z lepiej uzbrojonych, bo połączonego z pozostałościami bazy wojskowej, Whiteland w Montanie. Ponadto musimy odkryć w jaki sposób zlokalizowanemu gdzieś daleko w Austriackich Alpach Whiteland Oetscher, mimo słabszego uzbrojenia, udaje się nie tylko utrzymać, ale i sukcesywnie poszerzać swoje granice. W tym celu musimy przemierzyć łącznie czternaście poziomów podzielonych na trzy duże rozdziały. Do walki z plagą nieumarłych twórcy oddali nam bardzo zróżnicowany typy oręża, w tym także broń białą.

Ostatnia modyfikacja 15 września 2008