Chaos Chronicles PC

Chaos Chronicles to gra niemieckiego studia Coreplay, znanego głównie ze stworzenia Jagged Alliance: Back in Action. Chaos Chronicles sięga do korzeni gier cRPG – wykorzystuje bowiem najważniejsze elementy klasycznych komputerowych „roleplayów”.

Fabuła osadzona została w fantastycznym świecie, w którym koegzystują ze sobą ludzie, elfy i krasnoludy. Jednak od ponad 200 lat rasy te, wyparte przez armie nieumarłych pod wodzą złych magów, zmuszone są mieszkać na małych morskich wyspach.

Na kilka lat przed zawiązaniem się akcji gry, Zakon Świętego Płomienia wysłał na kontynent oddział rycerzy, któremu udało się odbić i utrzymać znaczące miasto portowe, Rethgard. Sukces wlał nadzieję w serca wolnych ludów i zachęcił poszukiwaczy przygód do wzięcia udziału w odbudowie królestwa przodków. Jednym z tych śmiałków jest postać gracza, która wraz z towarzyszami wyrusza na ziemie opanowane przez sługi zła.

Pod względem rozgrywki, Chaos Chronicles przypomina klasyczne gry cRPG. Prowadzona przez gracza pięcioosobowa drużyna wraz ze zdobywanym doświadczeniem rozwija swoje umiejętności, co czyni ją skuteczniejszą w walce i nie tylko. Grywalne rasy to ludzie, elfy, krasnoludy, hallingi, gnomy, pół-elfy i pół-orki. Dostępnymi klasami postaci są zaś wojownicy, kapłani, łotrzykowie, barbarzyńcy, czarodzieje, łowcy i paladyni. Na eksplorację czeka wiele rojących się od niebezpieczeństw ruin, lasów, jaskiń i podziemi. W czasie odbywających się w turach starć nasza drużyna staje naprzeciw hordom nieumarłych, orków, goblinów i innych plugawych stworzeń rodem z powieści fantasy.

Walka rozgrywana jest na siatce heksagonalnej. Zapewnia to głębię starciom poprzez maksymalne wykorzystanie sposobu ustawienia i zorientowania postaci. W Chaos Chronicles nigdy nie ma wątpliwości czy dana postać jest odwrócona do nas plecami, bokiem, czy też stoi przodem. Jako że wiele rozwiązań mechanicznych - takich jak chociażby flankowanie czy ukradkowe ataki - opiera się na tych rozróżnieniach, stanowią one jeden z głównych elementów systemu walki.

W Chaos Chronicles zastosowano mechanizm grupowania przeciwników przed określeniem ich inicjatywy. Ma to ogromne znaczenie dla przebiegu starć, ponieważ eliminuje problem poruszania się w tym samym momencie różnych typów istot. Zachowania grupowe potworów opierają się głównie na trzymaniu się razem i atakowaniu, w miarę możliwości, jednego celu. Sprawia to, że działania sztucznej inteligencji są bardziej przewidywalne dla graczy. Co ciekawe, różne istoty dysponują odmiennymi sposobami zachowań. Dla przykładu gobliny próbują rozszarpać nieprzytomnych wrogów, podczas gdy orki ignorują rannych i koncentrują się na wyeliminowaniu z walki pozostałych postaci.

Sednem rozgrywki w Chaos Chronicles jest intensywne eksplorowanie świata. Z tego powodu autorzy gry położyli ogromny nacisk na system podróży. Pomimo tego, że z punktu A do punktu B prowadzi zazwyczaj jasno wytyczona i na ogół bezpieczna ścieżka, gra zachęca graczy, aby zboczyli z traktu. Wiąże się to z możliwością odnalezienia wielu ciekawych miejsc, nietypowych przedmiotów i poznaniem historii świata poprzez odkrywanie starych ksiąg lub zwojów. Sprawia również, że nigdy nie jesteśmy pewni, czy znaleźliśmy wszystkie sekretne miejsca. Dodatkowo poszukiwanie informacji o różnych lokacjach pozwala na lepsze przygotowanie się do czyhających na ich terenie zagrożeń.

Jak w każdej grze opartej na eksplorowaniu świata, w Chaos Chronicles nie zabrakło motywu rozbijania obozów i odpoczynku po znojach podróży. Ten aspekt gry ma znaczenie nie tylko funkcjonalne (zapamiętywanie czarów i odnawianie możliwości ich użycia, polowanie i zbieranie jedzenia, leczenie ran, identyfikowanie przedmiotów), lecz również i fabularne. Rozbicie obozowiska w nieodpowiednim miejscu lub o złej porze może zakończyć się niespodziewanym atakiem wrogów, a zbytnie odwlekanie odpoczynku w czasie sprawić, że osłabiona drużyna polegnie w starciu, które w pełni sił mogłaby z łatwością wygrać. Eksplorowanie świata odbywa się w czasie rzeczywistym i dopiero rozpoczęcie walki sprawia, że przenosimy się do trybu turowego.

Grafika stoi na wysokim poziomie, choć stylem nawiązuje do starych dobrych „erpegów”. Kamera ustawiona jest w typowym dla klasycznych gier cRPG rzucie izometrycznym. Lokacje stworzono z dużą dbałością o szczegóły. Budynki i meble noszą wyraźne piętno czasu – po opuszczonych komnatach porozrzucane są przedmioty codziennego użytku, snopy światła przebijają się przez zakurzone powietrze, a zmurszałe stopnie drewnianych schodów wyglądają jakby miały się w każdej chwili pokruszyć pod naciskiem nieostrożnej stopy.

Pięcioosobowa drużyna może składać się z postaci kierowanych przez jednego gracza, bądź też kilku bawiących się razem przy pomocy Internetu.

Ostatnia modyfikacja 20 sierpnia 2012