Życie eko w Sims 4 to nie tylko bara-bara w śmietniku – cały dodatek wymiata (śmieci też) - Strona 2

Zacznijmy od rzeczy najważniejszych: po pierwsze, tak, bara-bara w śmietniku w The Sims 4: Życie eko to prawda. Po drugie, wraz z dodatkiem pojawia się nowy sposób na ukatrupienie sima. Po trzecie... drabiny. Teraz możemy przejść dalej.

Nie wiem jak Wam, ale mnie od dłuższego czasu doskwiera brak wyzwań w Simsach. Niekiedy, gdy przeprowadzam rodzinę simów na maksymalnym przyspieszeniu (z palcem przyklejonym z przyzwyczajenia do klawisza trójki) przez kolejny dzień, i kolejny, i następny, marzę sobie o wprowadzeniu mechaniki poziomu trudności. Żeby tak któryś dodatek stanowił wreszcie jakieś większe – i dłuższe! – wyzwanie. Żeby tak wzrosło prawdopodobieństwo śmierci sima, żeby potrzeby, zamiast się zmniejszać, się zwiększały, długoletnie małżeństwa brały rozwody, a dzieci sprawiały ekstremalne problemy wychowawcze. Żeby dom sima nagle się zawalił (ile pożarów może wytrzymać jeden dom?!), zniknął w morzu magmy albo by w całości zajął go komornik.

Cokolwiek! I powiecie, że są przecież mody. A ja Wam odpowiem, że sami wiecie, ile Simsy kosztują – czy ceny niezliczonych dodatków nie usprawiedliwiają moich oczekiwań?! Wygląda jednak na to, że EA odpowiedziało wreszcie na moje nieme biadolenie, bo 5 czerwca premierę ma mieć dodatek Życie eko i jeśli uważacie podobnie jak ja, zawiadamiam: jest nadzieja. Będzie dobrze.

Oczywiście przy założeniu, że nie hejtujecie drzew i czystego powietrza. Chociaż właściwie nie ma to żadnego znaczenia. Ale o tym niżej.

Czyszczenie ekwipunku jeszcze nigdy nie było tak przyjemne.

Symulator śmieciarza: 10/10

Ostatnio coraz częściej natykam się na gry, które do mnie trafiają (tzn. trzy w ciągu dwóch lat). One mi się podobają, a ja wpadam w trybiki wielkiej machiny kapitalizmu. Może nie jestem wymagająca albo po prostu – to trochę przerażające, ale jednocześnie bardzo możliwe – szczególnie oryginalna. A może jestem typowym produktem swoich czasów, toteż łatwiej znajduję dla siebie rzeczy, które mnie zajmują?

Staram się żyć ekologicznie i less waste, walczę w domu z plastikiem, szczoteczkę do zębów oczywiście mam bambusową, a produkty zwierzęce ograniczam, jak się da. Edukuję się, wspieram inicjatywy prośrodowiskowe. Spełniam kryteria – tak mi się wydaje – statystycznej kobiety z wielkiego miasta między 25 a 30 rokiem życia. No i jeszcze jedna rzecz. Chodzę po śmietnikach.

Przemysłowe dzielnice nie wyglądają zbyt pięknie, ale za to jaki mają potencjał!

Buszuję jak dzik. Z freeganizmem nie czułabym się zbyt komfortowo (mówiłam już, że jestem germofobem?), ale większość swojego mieszkania umeblowałam rzeczami przytarganymi z mniej lub bardziej okolicznych wystawek i altan śmietnikowych albo od kogoś, kto na „Śmieciarce” (to taka grupa na Facebooku) ogłaszał chęć pozbycia się potrzebnej mi rzeczy. Stołuję się na śmietnikowych talerzach z PRL-u, kawę piję ze śmietnikowych filiżanek, siedząc przy śmietnikowym stole, na śmietnikowych krzesłach albo śmietnikowych fotelach. Zbieram to wszystko w Polsce i zagranicą, a każde znalezisko jest dla mnie jak nowa, zupełnie darmowa, absolutnie unikatowa skrzynia z lootem. Nie brzydzę się. Takie hobby i już.

Możecie sobie zatem wyobrazić, że Życie eko, śmietnikocentryczny, proekologiczny dodatek do jednej z moich ulubionych gier (20 lat razem, to jedna z moich najdłuższych przyjaźni), trafiło na podatny grunt – jestem wzorowym simem (to egzystencjalny wniosek – takie Heideggerowskie „się”). I od razu mam dla Was dwie informacje: po pierwsze jest to symulator śmieciarza prima sort. Po drugie, przez cały czas, kiedy odkrywałam nowości tego dodatku, nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że twórcy świetnie się bawili, wymyślając, co jeszcze wpakować do rozgrywki. A wpakowali sporo.

Krzak soi, barwnik ze śmietnika, trochę pracy, i gotowe!

Możemy tu wprowadzić np. coś w rodzaju otwartej seksualnie społeczności. Mamy bara-bara w śmietniku, hodowlę mięsa cruelty-free w donicy, freeganizm, system domów samowystarczalnych wraz z maszynami umożliwiającymi normalne funkcjonowanie na parceli bez przyłącza. Mamy produkcję świec sojowych, które – zapalone (nowość!) – wypalają się po jednym dniu. Urządzenia do przetwarzania dosłownie wszystkiego w części potrzebne do tworzenia kolejnych przedmiotów i w paliwo do zasilania mediów. Simy z papierowymi torbami na głowach (nie zdradzę, o co chodzi!), panele słoneczne, wiatraki i manufaktury napojów gazowanych. Drabiny, z których można i schodzić, i zjeżdżać, świetne industrialne meble, posadzki i tapety z naturalnych surowców, absolutnie piękną stolarkę i nowe bloki mieszkalne. Okna i drzwi da się przesuwać, jak tylko się nam podoba. Wymieniać można by tak bez końca, a to tylko główne nowości. W trakcie rozrywki odkryjecie jeszcze mnóstwo drobnych zmian. Zwłaszcza gdy posiadacie inne dodatki.