Najciekawsze materiały do: Agents of Mayhem

Czekam ;]

Fajnie że Voliton coś wypuszcza, ale te dźwięki laserów...

Fabuła i bohaterowie dają radę, szkoda że otwarty świat popsuli.

Zupełnie zmarnowany potencjał. Gra wygląda nawet ślicznie, ale całokształt nie prezentuje się zbyt dobrze. Po 3-4 godzinach staje się monotonna (a przechodzi się ją 20+), postacie są płytkie i bez żadnej głębi. Tylko "Stokrotka" to jakiś potencjał, reszta to zupełne schematyczne, nieśmieszne osobistości.Mogę jeszcze doliczyć niektóre dobre momenty z Hollywoodem i rozmowę Dżulii z ojcem. Jeżeli ktoś lubi dużo aktywności, przyzwyczajony jest do schematycznych zadań to gra dla niego. Jeżeli ktoś szuka gry, gdzie poczuje się jak prawdziwy agent, bądź potrzebuje wielowarstwowych bohaterów to nie ma czego tutaj szukać. Jak wielokrotnie mogłem przeczytać na różnych serwisach to takie Saints Row na sterydach. Tylko to już było wielokrotnie i jest to niezbyt strawne.

Dość przyzwoita gra akcji z przyjemnym modelem walki i licznymi, ciekawymi postaciami. Niestety brak ciekawszych pomysłów i parę niedoróbek nie pozwalają jej być czymś więcej niż średniakiem.

https://www.youtube.com/watch?v=769ZcBLbEbY

Jestem ogromnym fanem Saints Row 3 i 4. Ale Agents of Mayhem mnie rozczarowało. :(

Na początku bawi nieźle, ale powtarzalność zadań i lokacji z czasem męczy strasznie. Zwłaszcza, że wiele misji polega na zrobieniu tego samego 3 razy np. odbiciu trzech zakładników, obronie trzech punktów, spenetrowaniu trzech (niemal identycznych) podziemnych baz, co dodaje grze męczącej monotonii.

Na porządnej promocji nawet warto, bo przez pierwsze 10 godzin bawiłem się nie najgorzej. Ale za pełną cenę zdecydowanie odradzam. Wątpię, bym kiedykolwiek grę ukończył.

Hero Shooter dla pojedynczego gracza w świecie Saints Row... zamiast Saints Row. Czy to miało prawo się udać?
Jako wieloletni fan serii nie byłem w stanie przez długi czas przełamać się żeby sięgnąć po ten tytuł. Ale z szacunku do twórców w końcu to się dokonało, po zaskakująco dobrym Gat out of Hell które również dosyć późno ukończyłem.
Zacznę od WAD bo jest ich więcej, a chciałbym zakończyć recenzję zaletami.
Technicznie gra leży – optymalizacja jest tragiczna (mój komputer nie jest nowy, ale przykładowo w Assassin’s Creed Odyssey grałem komfortowo na wysokich ustawieniach) gra klatkowała na nisko-średnich ustawieniach.
Dwa razy wpadłem pod mapę oraz pojawiały się okazjonalne glicze.
Różnorodność dostępnych aktywności, a właściwie jej brak, jest wręcz nie do zaakceptowania. Wszystkie misje działają w ten sam sposób, a odwiedzane kryjówki wyglądają identycznie. Tylko jedna misja (z „psychopatyczną” Ariadne) była naprawdę w porządku i czymś się wyróżniała.
Fabularnie gra również nie zachwyca – nie ma naprawdę tragedii, ale mogłoby być dużo lepiej. Widać że gra w domyśle miała otrzymać kontynuacje bo jest sporo cięć i niedopowiedzeń.
Ostatnią z istotnych wad, jest moim zdaniem sam początek gry. Agenci których otrzymujemy na start gry są IMO najgorszymi agentami z całej gry (mówię o samej rozgrywce a nie o charakterze, ale o tym później). Przez to maiłem na początku ochotę grę po prostu porzucić… aż do odblokowania pierwszego, nowego agenta. I tutaj zacznę z ZALETAMI.
Różnorodność jaką oferują nowi agenci jest niesamowita! Każdym z nich grało mi się naprawdę dobrze i każde kolejne pokonywanie identycznych i nudnych korytarzy w kryjówkach LEGIONU przynosiło mi dzięki temu ogromną ilość frajdy. Kilkukrotnie po prostu prowadziłem samą walkę (bez misji) z przeciwnikami bo aż tak przyjemne to było. Szczególnie na wyższych poziomach trudności gdzie gra wymaga większego kombinowania w wyborze agentów i ich umiejętności.
Humor również daje tutaj radę – nie jest to poziom Saints Row, ale o dziwo nie byłem zbyt często zażenowany, a bardzo dobry voice acting tylko umilał wysłuchiwanie dialogów. Warto tutaj wspomnieć o fakcie, że w grze znajduje się masa unikatowych dialogów wykorzystywanych w zależności od misji i aktualnie wybranego agenta – no po prostu miód.
Same postaci są naprawdę w porządku i nie miałem problemów z ich polubieniem.
Przerywniki filmowe trochę smucą statycznością, ale za to umilają czas ładną kreską.
Jest to jedna z tych gier, podczas której bawiłem się jak dziecko, ale jednocześnie za jakiś krótszy czas kompletnie o niej zapomnę.
Z jednej strony smuci słaba sprzedaż, ale z drugiej strony jest większa szansa na nowe Saints Row zamiast sequel’a Agents of Mayhem.

Bardzo zmarnowany potencjał. A szkoda. Największy plus to różnorodność postaci i ich ekwipunku. Ale na tym kończy się różnorodność. Reszta gry to recykling zadań pobocznych (których jest zaledwie kilka na całą mapę) oraz recykling map i pomieszczeń. Przez całą grę praktycznie robimy to samo w kółko. Nawet misje główne specjalnie się nie różnią. Gdyby dali sobie więcej czasu na stworzenie czegoś więcej to rozgrywka mogła wyglądać by lepiej