Najciekawsze materiały do: Ryse: Son of Rome

Gra może nie jest hitem, ale można się przy niej odstresować.
Czym?
Piękną grafiką i czerpaniem przyjemności z siekania barbarzyńców. :3

Nie lubię tego typu gier (Dark Souls, itp.), ale ta gra mnie przekonuje swoim poziomem trudności, który jest w miarę łatwy. Tylko nie wiem jak się uleczyć. No chyba, że się nie da.

Grę oceniam na 7. Plusem jest grafika, historia, Rzym. Na minus walka. Jest po prostu słaba, a to bardzo poważna wada jak na slashera. Najgorsze i najnudniejsze są walki z bosami (a powinien to być najmocniejszy punkt tego typu gry). Gra jest raczej krótka - 7 godzin, ale to dobrze, nie zdąży znudzić za bardzo. W creditsach napisano, że Ryse powstawał 7 lat. Zadziwiające - 7 lat, setki zaangażowanych osób i nikt nie zauważył, że system walki jest totalnie skopany. Wina tego stanu rzeczy leży zapewne w fakcie, że gra miała być na kinekta, pewnie po zrobieniu okazało się, że sterowanie to straszna kupa, a poza tym nikt nie chce kinekta i trzeba było na szybko grę przerobić. Smutne, mogło z tego być coś naprawdę fajnego, a tak wyszedł średniak który pogrążył Crytec jeszcze bardziej.

Grę tak czy inaczej polecam, bo jednak nie nudziłem się aż tak bardzo.

Bardzo fajna produkcja . Powiem tak liniowość i quick time events mi nie przeszkadza , brakowało mi za to większej różnorodności przeciwników i wyposażenia a w zasadzie jego brak . Kilka poziomów klimatem i grafiką wymiata . Bardzo wymagający bosowie . Ogólnie polecam . Zapraszam na gameplaya https://www.youtube.com/watch?v=_gtxbh9_e_I

10 za kostiumy i sliczne przerywniki filmowe i za to ze dostałem te gre za free.
A bardzo potrzebowałem czegoś rzymskiego. Teraz przydało by sie obejżeć Cezara i Kleopatre i moze wróce do Total Wara jeszcze. :)

Krótka ale dobra gra, właśnie takich pozycji brakuje na rynku. Prosta i przyjemna fabuła, widowiskowe sceny batalistyczne, bardzo dobry system walki i umiejscowienie akcji są zdecydowanie na plus. Bardzo chętnie zagrałbym w coś podobnego, np. jako barbarzyńca, grecki hoplita czy też inny żołdak w okresie starożytności. Wyobraźcie sobie oblężenie Troi wykonane w takim stylu!

Co za bieda, co za nuda!
Przez całą grę mamy dwa ataki, dwa ogłuszenia, parowanie i unik. Nie zmieniamy broni, nie zmieniamy tarczy, nie ma kombosów ani taktyki.
Przez całą grę tłuczemy w kółko armię klonów składającą się z kilku typów przeciwników: Gamoń zwykły, gamoń z tarczą, gamoń z dwoma mieczami, duży gamoń z wielką bronią. Bieda. Starcia z bossami to bieda skandaliczna. Jest ich kilku i na każdego jest sposób. Czy kreatywny? Gdzie tam. Jednemu wchodzi tylko parowanie, innemu tylko unik a jeszcze innemu wyłącznie ogłuszenie.
System wykończeń też jest kiepski. Nawet jak się pomylisz to gra skończy za ciebie. Dostaniesz mniej punktów, ale nic na tym nie tracisz, bo rozwój postaci jest zwyczajnie śmieszny i zbędny. Nic nie daje (zwiększenie zdobywanego doświadczenia o 1%!).

Gra jest ładna, ale to jej jedyna zaleta. Bo chodzenie po nudnych korytarzach i klepanie monotonnym systemem walki monotonnych wrogów (przerywane kilkusekundowym i nudnym strzelaniem ze stacjonarnej kuszy i wydawaniem rozkazów) jest tak słabe, że aż wstyd. Wcale się nie dziwie, że Xbox One skończył jak skończył, skoro jeden z nielicznych exów ma tak mało wspólnego z grą a tak dużo z benchmarkiem. Dawno żadna gra mnie tak nie wymęczyła.

Na tę grę miałem chrapkę już od bardzo dawna, ponieważ lubię tematykę starożytnego Rzymu, jednak z powodu bardziej interesujących tytułów cały czas przekładałem zakup w czasie, aż w końcu stało się tak, że dopiero na ostatniej zimowej wyprzedaży na steamie zdecydowałem się na zakup, a zagrałem i ukończyłem dopiero w tym roku.

Szczerze pisząc, to mam mieszane odczucia co do tej gry. Początkowo się wciągnąłem i wręcz zajarałem, jednak czym dłużej grałem, a w zasadzie nie za długo, bo na całą grę wystarczyło mi 5,5h, to tym więcej wad do mnie docierało. Pierwszą zauważalną wadą jest główny bohater. Marius mógłby być ciekawą postacią, nawet w klasycznej fabule o zemście, jednak go twórcy zupełnie olali, jest on postacią zupełnie bez charakteru, taka bardzo płytka postać. Co jest o tyle dziwne, ponieważ inne postacie wypadają zdecydowanie lepiej. Kolejną wadą jest właśnie długość gry, która jest śmiesznie krótka, a to za sprawą olbrzymiej liniowości, którą twórcy próbowali zakryć zadaniami w stylu "znajdź drogę do...", a tak naprawdę jedyne co robimy to idziemy po sznurku. Powtarzalność i nuda, ciągła walka z tymi samymi przeciwnikami, nawet można powiedzieć klonami, chociaż zdarzają się wyjątki i walczymy z innymi wrogami, jednak tak szczerze to walka z nimi jest identyczna. System walki mógłby być nawet przyjemny, gdyby jakoś go rozwinąć, wprowadzić jakieś nietypowe zachowania u przeciwników, a tak to powtarzamy ciągle te same ruchy na tych samych przeciwnikach przez co system walki się naprawdę marnuje.

Żeby też nie było, ze jest to całkowicie zła gra, ponieważ ma swoje plusy. Sama historia jest na swój sposób ciekawa, chociaż opiera się na typowym motywie zemsty, ale z ciekawymi wątkami, chociaż przyznam się, że początkowo elementy fantastyczne mi się nie spodobały, jednak samo zakończenie nabiera dzięki nim więcej sensu i jest naprawdę dobre. Graficznie nawet dzisiaj robi wrażenie, oglądanie w takiej jakości Rzymu, czy wysp Brytyjskich jest po prostu piękne. Do udźwiękowienia również nie można się przyczepić. I tutaj własnie widać przykład gry w której postawiono jakość wizualną nad rozgrywkę i nie wyszło to grze na dobre, dlatego nie potrafię się wystawić jej oceny większej niż 6+/10, czego bardzo żałuję, bo tytuł ten miał ambicje zostać naprawdę porządnym tytułem.

Chyba jak wszyscy i ja się pierw wciągnąłem, bo przez pierwsze 2 godziny gra dostarcza sporo zabawy, lecz niestety później wieje trochę monotoniom. Faktycznie lokacje, nawet dziś, robią wrażenie - zwłaszcza las, lecz grafika to nie wszystko... Największą bolączkom jest brak rozwoju systemu walki, ulepszenia naprawdę niewiele wnoszą bo rozwijają już posiadane umiejętności, szkoda że autorzy nie pokusili się o możliwości wyekwipowania bohatera w inne bronie i jakieś umiejętności które urozmaicałby walkę.
Rzemieślnicza robota - praca wykonana bez większych wad, ale i bez fajerwerków.

Grafika piękna, rozgrywka beznadziejna.

Przyjemna fabuła i system walki. Przepiękna grafika nawet po 7 latach. Do tego klimat antycznego Rzymu, czyli coś co nie trafia się często. Gra dosyć krótka. Warto zagrać.

Za śmieszne grosz kupiona na steamie na black friday. Miałem ten tytuł na celowniku już od dawna.

Swego czasu spotkałem się z opinią, że ta gra to ściek. Nie pamiętam gdzie ale okazja była taka, że: exclusive'y Playstation> exclusive'y Xboxa. Koniec końców jest to prawda ale nie mogę się zgadzać z opinią, że Ryse to jakieś niebywałe gówno. Pierwszym elementem, który należy poruszyć jest sam moment wyjścia gry- listopad 2013 co oznacza, że jest to tytuł startowy konsoli i porównywanie go do God of War'a albo Horizon Zero Dawn jest w pewnym sensie niesprawiedliwe, bo należy to zestawiać z Knackiem, który był także grą startową PS4. Pozycja exclusive'ów PS4 została ugruntowana dopiero w 2015 roku kiedy to gry takie jak The Order 1886, Bloodborne, Until Dawn, Infamous Second Son itd. powychodziły. No ale mniejsza, bo nie o tym. Ryse: Son of Rome nie jest grą wybitną, ba daleko jej do takiego statusu ale nie jest też specjalnie zły. Graficznie nadal prezentuje się świetnie do dzisiaj robi wrażenie detal i pieczołowitość tekstur i modeli (pióropusze hełmów są cudowne) podobnie jest z level designem, poszczególne mapy/misje są wykonane świetnie i lądowanie w Brytanii śmiało można zestawiać z lądowaniem w Normandii zresztą twórcy nie kryją inspiracji legendarną sceną filmową. Fabuła za to jest prosta, prostolinijna, średnio zaskakująca ale bardzo filmowa. Legenda o Democlesie jest prowadzona bardzo dobrze nie nudzi ani przez chwile i chociaż jest to w pewnym sensie odświeżenie tego co było w Gladiatorze Ridleya Scotta to nadal nie jestem w stanie się do tego przypierdolić- to zwyczajnie jest świetne. Skryptowane cutscenki mnie bawiły bardziej niż samo granie szczególnie jak po dwóch godzinach kończą się wszystkie animacje finisherów i walki są dosyć wtórne. To jest też mój problem osobisty żeby nie było. Nie jestem wielkim fanem slasherów i bijatyk arenowych za szybko mnie nudzą tego typu gry, bo walka ogranicza się do zręczności bardziej niż myślenia, a jest sama w sobie koniecznością częściej niż można od niej uciec, stąd też niespecjalnie płacze za starymi God of Warami, Soul Reaverem, Darksidersami, DMC itp. Dalej postacie niech będą i są równie dobrze zmontowane, każdy jeden pokazany na ekranie człek ma swoją agende, ma swój charakter, ma swoje bolączki i obowiązki, każdy jest realny, niekiedy przerysowany (synowie Nerona) ale realny. Z resztą gry jest już trochę gorzej. Muzyka jest i jest okej ale bez rewelacji podobnie udźwiękowienie generalnie. Technicznie wiele błędów nie było, zdarzyło mi się i parę razy, że któryś z barbarzyńców jednak był magiem i potrafił lewitować ale co większych bugów brak. Mechanicznie: system lvlowania do wyjebania totalnie. Bezsensowny koncept, po nic rzecz, połowa poziomów niepotrzebna (bonus do spetum czy do zdobywanego expa) druga połowa sprawia, że granie jest ultra proste (wszystko dające cokolwiek do focusu). Finishery są dobrze wykonane stety czy nie są koniecznością w walce, bo nie da się bez nich kończyć większości starć ale na szczęście dosyć szybko da się doprowadzić wroga do stanu, w którym QTE kończy jego działalność. Walki z bossami to największe nudziarstwo jakie istnieje, każda jedna do wyjebania, na każdego bossa jest jeden sposób, który powtarza się tak długo aż się nie obali na plery. Rzucanie spetum jest jakieś takie... kompletnie niesatysfakcjonujące, aż żenujące. Kilka rodzajów wrogów jest przyjemnym motywem, a to, że na wszystkich działa praktycznie to samo kombo to zupełnie inna sprawa. W sumie to tyle, to jest realnie największy problem gry, jest ona wizualnie boska i ma fajną fabułę, dobrze prowadzoną ale jak mam grać to szczerze bym se z tego film obejrzał milion razy bardziej niż grał w grę.

Wróciłem do tej gry po jakiś 8 latach i muszę stwierdzić, że za bardzo się nie zestarzała. Doskonale wiedziałem czego się po niej spodziewać - uproszczona walka (QTE), prosta historia i tunelowe etapy. Ale jednocześnie bardzo fajne miejsca akcji, klimat i prostota, która pozwala się skutecznie odmóżdżyć. Nawet długość gry (5-6 godzin) jest dla takiego tytułu wystarczająca, bo gra kończy się, gdy forma (głównie QTE walki) zaczyna już trochę męczyć. Poniżej moje spostrzeżenia:

Plusy
- grafika nawet po 10 latach od premiery daje radę
- walka ma swoje wady, ale generalnie daje sporo przyjemności
- gra ma swój klimat
- mroczne etapy w lasach północnej Anglii
- jak na prostą grę akcji ma angażującą fabułę
- bardzo ciekawy okres historyczny i miejsca akcji - starożytny Rzym i dzikie prowincje dobrze oddają surowość tamtych czasów
- uczta dla fanów historii - można się poczuć jakbyśmy tam byli
- sceny walk i większych bitew robią wrażenie
- brutalna i mięsista walka
- piękny ten Rzym - wizja miasta przed 2000 lat robi wrażenie

Minusy
- walka mimo, że daje radę, to po czasie robi się trochę monotonna (za dużo elementów arcade)
- zupełnie nagina fakty historyczne - Koloseum zaczęto budować po śmierci Nerona, Kommodus nie był jego synem, Boudica nigdy nie opuściła Anglii itp.
- sporo fantastyki - pływanie w pełnej zbroi czy ogromne fortyfikacje w najdzikszej prowincji Rzymu
- brak 60 fps - rozumiem, że w czasach premiery mogło być o to trudno, ale mogliby dać łatkę dodającą wyższą płynność na konsolach nowszej generacji czy aktualnych PCtach
- niejasny, mało interesujący i nie dający satysfakcji system rozwoju
- 4-5 rodzajów przeciwników na krzyż
- nudne fragmenty podczas których korzystamy z balisty (skorpiona)

Największą, ogólną i zbiorczą wadą jest jednak niewykorzystany potencjał tego tytułu. Gdyby popracowali nad walką, systemem rozwoju czy konstrukcją gry (np. misje poboczne), mógłby powstać tytuł, do którego wracano by co chwilę i porównywano z nim inne gry. A tak powstała prosta "tylko" gra akcji, którą po ciężkim dniu można sobie odpalić, by poodcinać wrogom Rzymu kończyny ;) Trochę naciągane 7/10.

Żółwik najlepszy gra po 10 latach wygląda jakby miała premierę w tym roku.

youtu.be/SHk1YVJzvJE?si=C2X5odbRMXViIEmG

Ryse: Son of Rome 9/10
Platforma: PC
Czas ukończenia: 5h
Ponowne przejście Ryse to czysta przyjemność. Do bólu liniowa gra, brak otwartego świata, idziesz przed siebie i w efektowny sposób siekasz wrogów. Szkoda, że nie doczekaliśmy się kontynuacji, bo dla mnie bardzo dobra gra. Polecam.

Wyszło spolszczenie mojego autorstwa, link - https://mega.nz/file/1A4wCJTT#yQxSGJzw3bHBIyqWxmTnACYTuZCKxiIY1J0uJcxFzuw.

Wyszło spolszczenie, nowy link - https://mega.nz/file/QIAhBLBY#3cfJtf0It-PkpC9Fi93fjenVXlzHYewo85JY2f-q-us.