Forum: Wasza najważniejsza gra w życiu.

Wasza najważniejsza gra w życiu.

Pytanie czyste z ciekawości. Jaka jest wasza najważniejsza gra w życiu i dlaczego?

Dla mnie najważniejszą grą w życiu od 2020 roku jest Persona 4 Golden i ogólnie seria jest dla mnie bardzo istotna. Kiedy Persona 4 Golden wyszła w czerwcu/lutym 2020 przechodziłem przez najmroczniejsze czasy mojego życia. Walczyłem wówczas z zaawansowaną depresją i myślami samobójczymi. Brak większego wsparcia wśród najbliższych i pewności siebie. Jedynie terapeuta i psychoterapeuta którym płaciłem chore pieniądze byli dla mnie jakimkolwiek źródłem terapii. Z braku ciekawszych rzeczy do grania, dobrych rekomendacji golowiczów oraz przystępnej cenie, postanowiłem spróbować i dać Personie szansę. Nie miałem wówczas żadnych większych oczekiwań wobec tej gry, więc podchodziłem do niej bardzo neutralnie. Pierwsze 2/3 godziny były dla mnie naprawdę dziwne, musiałem schować do szuflady dumę, z faktu że gram w animegierkę. No cóż, ta duma nadal tam leży, bo gierka nie tyle co cholernie angażująca to i świetnie napisana. Świetne postaci, ich osobiste dramaty i ta osławiona "Moc przyjaźni" bardzo mi pomogła w czasach leczenia i jestem pewien, że w dużej mierze jej pozytywny wydźwięk mocno odcisnął na mnie swoje piętno. Gra nie jest najlepsza w serii, ale dla mnie jak mówiłem jest tą najważniejszą. To w jaki sposób zaczynasz reagować na ostatnie pożegnanie na peronie, to tylko dowód na to jak bardzo gracz zżywa się z bohaterami. Dziś moje życie nadal nie jest takie jak chciałbym żeby było, ale dzisiaj jestem zupełnie innym człowiekiem, na pewno bardziej wrażliwszym na udręki innych, opanowanym, bardziej świadomym otaczającej nas na co dzień rzeczywistości. Staram się naprawiać relacje rodzinne, z różnymi skutkami. W tamtych czasach byłem blisko od porzucenia studiów licencjackich, a dziś cholerka jestem magistrem inżynierem (Wiadomo dziś to niewiele znaczy, ale lekcja wynikająca z mantry nigdy się nie poddawaj daje wiele do myślenia). Jestem pewien że to dzięki mojej miłości do serii tych gier postanowiłem kupić Nintendo Switcha i dać szansę większej ilości japońskich gier.

Do dziś piosenka z napisów końcowych wywołuje u mnie szklane oczy.

Edit. Nie mylmy najważniejszej z najlepszą jakby co.

Moja najważniejsza gra w życiu to Gothic, ponieważ przez niego wciągnąłem się w klimaty średniowieczno-fantasy. Drugą grą będzie Lineage 2, dlatego, że poznałem tam wiele ciekawych osób.

Via Tenor

Pierwszy Fallout. Rozwój postaci, walka, mechaniki, wszystko nadal uważam za topowe jeśli chodzi o cRPG. Do tego poważna, mroczna tematyka mieszająca się z groteską to idealne połączenie. Temat jeszcze bardziej rozwinął Fallout 2 ukazując ideał gry cRPG.

Bardzo trudne pytanie. Na myśl mi nie przychodzi jeden tytuł, lecz kilka serii, w szczególności tych ogrywanych za dzieciaka po kilka razy kiedy to jeszcze nie było dostępu do internetu. To one ukształtowały mój growy gust, a były to między innymi: seria GTA, Need for Speed, Call of Duty, Medal of Honor, FIFA, Tony Hawk's i wiele innych. Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć, ale jeśli miałbym wybrać jedną serię, to postawiłbym chyba na Grand Theft Auto

Gothic

Diablo 2 Lord Of Destruction, World of Warcraft i Planescape Torment.

Kazda z zupelnie innych powodow. ;)

Pierwsza zaszczepila milosc do lootu i szeroko pojetej matematyki/mechaniki w grach.

Druga zaszczepila milosc do exploracji niesamowicie wykreowanych swiatow w ktorych az chce sie "zyc". Zostalo do dzisiaj. Tutaj ex aequo dodalbym Elder Scrolls 3 Morrowind i nowy Elden Ring, ktory ponownie sprawil ze poczulem DOKLADNIE to samo co kiedys.

Trzecia otwarla mi oczy na gatunek RPG (wierzcie lub nie ale to wlasnie Torment byl moim pierwszym duzym RPG. Jak zaczynac to z grubej rury ;))

Jesli zas bym mial podac trzy najlepsze to chyba bylyby to te same gry. :)

Morrowind. Po pierwsze, to było takie moje "nowe rozdanie" jeśli chodzi o gry, bo miałem świeżutkiego kompa. Jak na tamte czasy była to potężna maszyna i koledzy do których ja wcześniej chodziłem pograć w gierki, które na moim sprzęcie nie chodziły teraz przychodzili do mnie grać w tego Morka, bo u nich samo wczytywanie lokacji trwało czasem minuty. Wszyscy się wtedy jaraliśmy jak ta gra wygląda, jak brzmi, jak wielki świat można tam było zwiedzać. Generalnie od tego czasu zaczyna się dla mnie "dorosły" gaming.
Poza tym, totalnie wtedy wsiąkłem w ten świat. Zrobiłem wszystko co było do zrobienia, wlazłem w każdą dziurę i wszędzie gdzie się tylko dało. Jedyna taka moja sytuacja w życiu, że grałem do drugiej w nocy, potem wstawałem o dziewiątej i znowu grałem. Lałem na szkołę, na życie, ogólnie na wszystko, ważne było tylko, żeby móc pograc w Morrowinda. Nigdy później już mi się coś takiego nie zdarzyło (chyba na szczęście).

Ale najważniejsze co z perspektywy czasu dała mi ta gra, to jakies ostateczne przekonanie, że fajnie być nerdem. Niby zawsze lubiłem gierki, komiksy itp, ale jednak miałem takie poczucie, że rpg to taka trochę "rozrywka dla pedziów" i nawet robiłem sobie podśmiechujki z kumpli, którzy się w to bawili na poważniej. Po Morrowindzie sobie uświadomiłem, że jednak fajnie mieć jakąś odskocznie od rzeczywistości, trochę magii w codziennym życiu. Że warto to celebrować i się z tym obnosić. Jakby nie Morrowind to możliwe, że bym już porzucił te gierki jako rozrywkę dla dzieci i znalazł sobie jakieś "poważniejsze" hobby.
https://www.youtube.com/watch?v=nJD-Ufi1jGk

Gothic, Dark Souls, Mass Effect.

1. Original War - poznani ludzie i niezliczone ilości godzin poświęcone multi i modowaniu gry - na samym Steamie ostatnio przebiłem 1k godzin.

2. Team Fortress 2 - bez tej gry i poznanych ludzi byłbym innym człowiekiem i w zupełnie innym miejscu.

3. Seria Silent Hill (1-4) i seria Yakuza (0-6 + Judgmenty) - to pierwsze za ogólne doświadczenie, a to drugie za przywrócenie wiary we współczesne gry.

Podam dwie i to bardzo stare, a to z tego względu że to one ukształtowały mnie jako gracza, że tak to ujmę

Max Payne 2
GTA Vice City

Tego typu gry nastawione na fabułę nadal najbardziej mi siedzą..

Najważniejsza? Ciężka sprawa. W sumie to nie wiem. Przez prawie 20 lat miałem dwie ulubione gry i w sumie po tym czasie nie spodziewałem się, że wyjdzie jeszcze coś co będzie w stanie tych dwóm grom dorównać. Sporo było świetnych gier przez lata no ale nic co mogłoby się równać z legendą tych dwóch gier. Przez dłuższy czas miałem na oku dwie gry, w które bardzo chciałem zagrać ale były one tylko na konsole. W tamtym czasie czytałem opinie "ekspertów", że nie ma żadnych szans aby te dwie gry wyszły na PC. W 2018 roku jednak okazało się, że przynajmniej jedna z nich wyjdzie na PC. Pamiętam jak oglądałem jakąś konferencję na E3 i wtedy została zapowiedziana Yakuza 0 na PC. No i wtedy się zaczęło. Premiera była dwa miesiące później, to był gorący sierpień pamiętam jak się topiłem wraz z komputerem grając w Y0. Jednak okazało się, że można zrobić grę, która może dołączyć do dwóch legendarnych klasyków Gothica II i GTA Vice City. Od tego sierpnia 2018 roku przez kolejne 5 lat ograłem w sumie 8 części serii, najkrótsza z nich to była zabawa na prawie 80 godzin. Yakuza trochę zmieniła moje postrzeganie gier, w szczególności tych z otwartym światem. Jeszcze dobitniej pokazując, że to co robi np. Ubiszaft ze swoimi otwartymi światami to jest kryminał. Można zrobić kapitalną grę z otwartym światem na 150 godzin, gdzie otwarty świat jest malutki ale wypełniony super zawartością, gdzie nic nie może nudzić a dodatkowo można równocześnie mieć świetną fabułę. Od tamtego czasu zachodnie molochy, z pustymi światami wypełnionymi znaczkami zapytania i śmieciową zwartością jeszcze bardziej mnie odrzucają.

Mam dwie najważniejsze. Pierwsza to Quake III, bo była to pierwsza moja gra w którą w swoim życiu zagrałem, a druga to pierwsza część Gothica.

Unreal tournament 2004. Grałem w gry sporo wcześniej, ale ta była tym czego zawsze chciałem i chce nadal. Battlefield, któremu obecnie najbliższej do tej odsłony to moja ulubiona seria.

Fallout 2 i Dungeon Keeper 2

Hmmm, Hard Truck 18 Wheels of Steel? Prawdopodobnie moja pierwsza gra odpalona w życiu. Limitów na granie nie miałem, także niektóre dni były całkowicie poświęcane na jeżdżeniu ciężarówą. Potem płyta odeszła w kąt na rzecz wymarzonego Euro Trucka, ale niedawno wróciłem wspomnieniami do tamtej gry i kurde, ale ta gra dużo zrobiła dla mnie ale i też dla innych ciężarówkowych gier. Niektóre elementy zostały zrobione lepiej niż w ETS/ATS, zarządzanie kierowcami, muzyka, głosy z CB Radia, działanie policji...
Dużo w tym nostalgii, ale naprawdę świetnie się to wspomina. Szczególnie, że znam osobę, co również się w to wgrywała i również podziela moje odczucia. Niestety przez powyżej wspominaną konkurencję nie potrafię już grać w tak starą grę, poza tym i tak mi słabo działa, ale znalazłem jednego youtubera mało znanego, który nagrywa tą gierkę i się niesamowicie wciągnąłem w te jego filmy, a przecież faza na oglądanie jak ktoś inny gra mi przeszła z parę lat temu.

Bardzo trudne pytanie. W pierwszej kolejności cisną mi się do głowy gry takie jak Untitled Goose Game i kilka innych podobnych gier w tamtym czasie, ponieważ to był moment w którym moja córka która miała wtedy około 4 lat pierwszy raz wyraziła zainteresowanie grami video w które "pykał" tata i często bawiliśmy się w tej grze razem, uczyła się obsługiwać pada, próbowała zrozumieć jak to działa że ruchy tych gałek przekładają się na ruchy postaci w grze. Niedługo potem dostała "po tacie" moje PS4 a prośbą do Mikołaja w ostatnie święta, jako niemal 8 letnie dziewczę zdecydowała że chce dołączyć do obozu Nintendo (czym złamała serce "zielonego" taty).
Natomiast kolejne tytuły które cisną mi się do głowy to Spec Ops: The Line oraz Scorn. To są gry które ponad wszelką wątpliwość udowodniły mi że gry to jest sztuka w pełnym znaczeniu tego słowa, drugi tytuł zrobił też że mnie maniaka twórczości Gigera oraz (głównie) Beksińskiego.

Gothic. Zanim pierwszy raz w niego zagrałem w 2006 roku grałem głownie w Fife, gry wyścigowe, Wormsy, Deluxe Ski Jump i inne gry, które stawiały głównie na rywalizacje, w które grałem w kuzynem. To dzięki niemu pokochałem gry action RPG i w ogóle zainteresowałem się grami fabularnymi. Dodatkowo miał bardzo duży wpływ na mój gust. Można powiedziec, że ukształtował mnie jako gracza.

Ze starszych gier na pierwszą myśl przychodzą Gothic, NFS Underground, Mass Effect, Diablo i GTA.
Z nowszych gier na pewno Elden Ring, Cyberpunk 2077, Wiedzmin 3, Monster Hunter, Baldru's Gate 3 i od biedy New World bo jednak fajnie się drewno zbierało ;)

Guitar Hero: World Tour gdzieś koło 2011 r.- od tego wzięło się w ogóle moje zainteresowanie muzyką, od tego pory basuje, robie swoją muzyke (projekty rockowe, elektroniczne), nagrywki, a w planie mam nowego fendera oraz nowy album.

Via Tenor

Myślałem nad Gothiciem, który mnie trochę ukształtował jako gracza albo o trylogii Mass Effect (trylogię traktuję jako jedną grę) ale jednak Wiedźmin 3 zabrał mi tyle godzin z życia, spędziłem tam tak cudowne chwilę, że nie jestem w stanie postawić nic ponad tę grę. Dla mnie absolutny masterpiece.

Chyba Skyrim i Morrowind, Gothic, Witcher, Cyberpunk, GTA, RDR. Co tam jeszcze? Jest ich dużo, bardzo dużo.

Guild Wars.

Dzięki niej poznałem wielu wartościowych ludzi.

Resident Evil 4 (pierwowzór)
Ukończona z 70 razy na przeróżnych platformach, od PS2 po Xboxa Series X.
To właśnie dzięki tej grze oddałem się pasji jaką są gry komputerowe, i zarazem stałem fanem całej serii, i mimo że nie jest to gra idealna, bo takich nie mam, to jest na moim szczycie listy gier wszechczasów, a klimat wioski, po prostu uwielbiam. Dodam że ukończyłem tą grę na profesjonalnym poziomie trudności, nie ginąc, potem używając tylko pierwszego pistoletu, ale z możliwością ulepszania go, robiłem także speedruny, a teraz mam w planach postarać się przejść gre hitless na profesjonalnym poziomie trudności, i to jest jedyna gra jaką mogę kończyć wiele razy, i po kilku miesiącach znowu mnie nachodzi ochotą by sobie popykać.

Diablo Hellfire i D2 LoD, Starcraft, Warcraft 2, Dune 2000, Freespace 2, HoMM 2 i 3, Homeworld, Civ 2, Icewind Dale, Wing Commander 2, Chuck Yeagers Air Combat, POD, Quake, Doom, Unreal, Lotus 3, Street Rod, F-22 Lightning 2, Ishar 3... . Nie potrafię wytypować jednego tytułu, żadna z gier nigdy nie miała wpływu na moje życie, może dlatego, że jestem jeszcze z pokolenia X a nie Y bądź Z. Cyfryzacja w swoich wczesnych etepach rozwoju (końcówka lat 80 i początek 90) nie rzutowała na popkulturę, nie kształtowała jej odbiorców jak przykładowo muzyka bądź sport.

Może nie tyle, co najważniejsze, ale dwie gry, które często ogrywałem, bo zwyczajnie dawały mi frajdę, to Need for Speed Porsche 2000, bo zawsze byłem i jestem fanem tej marki samochodów i ze względu na klimat pierwsza część SW KOTOR.

Są dwie serie. Seria Mass Effect i seria Fallout. Ciężko napisać która ważniejsza :)

Było takich kilka, ale chyba przede wszystkim Colin McRae Rally 2.0, Race Driver Grid i Mass Effect.

Gra wstępna (ale nie dłużej niż 10 minut)

Gwint

jej uniwersalnosc. przede wszystkim za to ze moge grac z kumplem wlasne turnieje miedzy soba gdzie tylko jestesmy.
U mnie? Nad Wisełką? Każdy u siebie wieczorkami czy nocami? Wypad z ekipą na kajaki i przy ognisku?
prosze bardzo :D

do tego swiat wiedzmina ktory kocham, swiadomosc ze to polskie i ta uniwersalnosc.. czy to pc czy telefon. stacjonarnie lub plener