Super Mario Bros. Wonder | Switch
Pierwsza prawdziwa gra Nintendo od czasów pegasusa. Zero powtarzalności,0 sandboxów, zero bezsensownego chodzenia i szukania świecidełek na siłę by przejść dalej tylko idziesz do przodu i grasz jak w prawdziwej definicji gry komputerowej. Czekam na maksa :) innym też to radzę, bo w końcu, szczególnie młodziaki poznają, jaka jest definicja prawdziwej gry wideo, gdyż to z czym mieli do tej pory stycznośc nią nigdy nie było. No i najważniejsze: jest to typowa gra dla prawdziwego dorosłego gracza. Do takiej gry trzeba dorosnąć, dlatego też może nie każdy chcieć się do niej przekonać, bo nie każdemu dorosłości jest po drodze ;)
PS - uzupełnijcie pole FABUŁA. Niby ta jest znana, adres dla młodszych graczy nie do końca i warto to opisać, zwłaszcza że między innymi dla niej będę w to grał
Dobra odklejka Panie Chlebek, jak już mowa o prawdziwych graczach to tacy mieli NESa zamiast bazarowego pegasusa... Poza tym gierka zapowiada się świetnie, ale z tą dorosłością odjechałeś równo. Annac twierdzi że upałów nie ma, ale jak widać są skoro udary się zdarzają.
Wskaż mi w Polsce kogokolwiek, kto miał oryginalne Nintendo zamiast Pegasusa. Jak ktoś w PL mógł kupić coś, czego nie było w sklepie?
będę w to grał i mam tylko nadzieję że system zapisów będzie rozsądny i nie trzeba będzie zbierać jakichś gownien odblokowojacych kolejne mapy.
Zapowiada się super - może się skuszę na premierę.. choć po ostatnim mario na iphone mam lekkie obawy
piszesz o Super Mario Run ?
Nie ma sensu porównywać.
Choć osobiście jestem nowym Marianem zachwycony, to mam przeświadczenie, że Wonder nie przypadnie wielu osobom do gustu.
Zmieniono stylistykę; gra jest maksymalnie kolorowa i sweetaśna, ale w kwestii rozgrywki jedyne, co może wywołać efekt WOW, to zmiana plansz po zebraniu kwiatka Wonder.
Ja efekt WOW miałem jeszcze w trakcie przełączania z mapy w menu na mapę gry (wyboru plansz) podczas gry w Docku (zmienia się chyba wtedy rozdzielczość i gra działa przez kilka sekund w 30 klatkach)...
...na prawdę nie dało się tego zoptymalizować ?
W grze zauważyłem też pewien regres.
Zrezygnowano mianowicie z trójskoku, który był obecny w wielu ostatnich odsłonach platformowych Mariana.
Jest to jednak zapewne celowy zabieg, by móc wprowadzić w zamian nowe umiejętności.
Dla mnie SMB.Wonder to wydanie Raymana Legends w wersji od Big N
Biorę na premierę nie mogę się doczekać aż ze swoim przyjacielem zagramy sobie w tą gierkę na switchu ale najpierw ogramy super Mario 3d world + bowser fury gry z Mario są najlepsze.
Nintendo lepiej kosi kasę z owieczek niż Activision, EA albo T2.
Ta sama gra tylko z paroma "zmianami" z inną warstwą farby, sprzedawana za full price i tak w kółko.
Dla ciekawskich bez problemu działa na emulatorze w 4K60fps.
Super gra. Kupiłem w dniu premiery, grałem już z kilkanaście godzin. Grafika super, gameplay super - każda plansza inna, co chwila nowi przeciwnicy. Fajnie że dodali te odznaki (pojedyncze umiejętności wybierane przed każdym poziomem). Tryb Wonder - fajny dodatek. Jak zwykle można przejść tylko główny wątek, ale oczywiście masa tajnych znajdziek jest wszędzie. Żeby wymaksować grę, to trochę czasu trzeba poświęcić.
Strasznie wciągające to jest, właściwie gram w każdym możliwym momencie.
Nie jestem fanem platformówek, ale Mario Odessy mi się podobało, w Astro Bot bawiłem się świetnie. tu dość szybko straciłem zainteresowanie. Poziomy wonder-seed to takie po prostu dodatkowe poziomy, te które widziałem, jakoś szału nie ma. Córka w ogóle nie była zainteresowana. Multiplayer słaby, postaci nie mają na siebie wpływu - tu chyba najlepiej mi się grało w Sac Boya.
Mimo że mam prawie od premiery to dopiero teraz zacząłem na poważnie w to grać i co mogę napisać o tym tytule? To najlepszy dla mnie klasyczny Marian od bardzo dawna, piękna grafika i bardzo przyjemna rozgrywka. Co prawda czuć tutaj niższy poziom trudności choćby w porównaniu do New Super Mario Bros U Deluxe, ale szczerze Wonder swoją grafiką i nowymi rozwiązaniami podoba mi się znacznie bardziej. A poza tym Nintendo zrobiło mi wspaniały prezent i wywaliło coś czego zawsze nienawidziłem w tych grach, mimo że grałem w nie z wypiekami na twarzy.
Nie ma czasu i niewidzialna ściana nie pcha gracza do przodu! To jest coś czego zawsze nienawidziłem w klasycznych Marianach, bo jestem graczem typu co lubi się czasem zastanowić lub popatrzeć. Nawet taki świetny tytuł jak Mario 3D World które miało być taką klasyką poziomową w pełnym 3D również dostało ten irytujący czas, gra świetna ale też denerwowało mnie to że nie zawsze mogłem sobie pozwolić na dłuższą zabawę na pewnych etapach.
Podsumowując jeśli lubisz klasykę z Marianem i przyjaciółmi w roli głównej, to nawet się nie zastanawiaj. Wciąga jak bagno w formie przenośnej jak i również na telewizorze.
