Publicystyka Najbardziej żenujące momenty z głośnych filmów

Tinimig95
W robot chickenie raczej naśmiewali się z tego, że Padme przygotowując się do rozmowy, w której miała powiedzieć Anakinowi, że między nimi to jednak nic nie będzie, ubrała się w dość... hm... kuszącą kieckę. A podtekstu seksualnego w samym tekście o piasku bym za Chiny nie wygrzebał...

Schodząc trochę z tematu, uważam, że Lucas strasznie zmarnował wątek Anakina i Padme przez to, że praktycznie w pierwszej scenie w Ataku Klonów, w której Skywalker się pojawił już było wiadomo, że jest po uszy zadurzony w pani senator. Efekt tego był taki, że cała relacja nie miała za grosz dynamiki czy też jakiegoś napięcia. Po prostu od początku wiedzieliśmy jak się to skończy. A wystarczyło wziąć bardzo powszechny topos (w gwiezdnych wojnach to nic złego), w którym oboje zaczynają od niechęci do siebie i potem dopiero się do siebie przekonują. Doskonale by w tym miejscu pasowało to co G.R.R. Martin zrobił przy okazji Jona Snowa i Ygritte. W ten sam sposób Lucas powinien przedstawić Anakina jako w pełni oddanego zakonowi (wszak było to jego marzenie, sam zaś zakon uratował go z niewoli) i starającego się za wszelką cenę udowodnić (również sobie), że wszelkie uczucia jakie mógł żywić do Padme nic dla niego nie znaczą. W ten sposób dostalibyśmy bohatera, którego pierwotna niezachwiana lojalność zostaje poddana próbie. Dzięki temu całość nabrałaby znacznie większego ciężaru bo przecież znacznie silniejsze wydaje się uczucie, które rodzi się i rozwija wbrew woli niż to, które jest po prostu kontynuacją dziecięcych sympatii... Byłby to również świetny sposób na pokazanie utraty wiary Anakina w zakon Jedi. Początkowo byłby on w 100% przekonany o słuszności decyzji przełożonych, byłby dumny ze swojej przynależności do zakonu, wręcz ślepo posłuszny etc. A potem zacząłby odkrywać jak wielu rzeczy zakon go pozbawia i z jak wieloma decyzjami się nie zgadza.

Oczywiście to by wymagało trochę bardziej złożonego scenariusza. W filmie mamy bowiem do czynienia z sytuacją, w której Anakin zostaje przydzielony Padme "bo tak" i nikt nawet nie myśli o tym, że oddelegowanie dorastającego młodzieńca (który sam rzuca tekstami "wolałbym śnić o Padme") do ochrony senator, która wygląda jak Natalie Portman, może nieść poważne konsekwencje... Natomiast gdyby zostano przy opcji, w której Obi-Wan jest przydzielony do ochrony, i w której to on sam (na skutek niespodziewanych wydarzeń) decyduje się udać tropem łowcy nagród i zostawić Padme z Anakinem (który jest bardzo niezadowolony z tej decyzji bo wolałby akcję zamiast nudnego pilnowania senator) wtedy całość nabrałaby znacznie lepszej dynamiki. 1.) Mielibyśmy poczucie, że to "los", "fatum" pcha Anakina i Padme do siebie mimo iż wszyscy próbują się temu przeciwstawić. 2.) Rada Jedi nie wyszłaby na głupią 3.) Relacja Anakin/Padme miałaby okazję powstać samoistnie, wbrew ich woli co z marszu byłoby znacznie ciekawsze 4.) Obi-Wan czułby się winnym całej sytuacji co tłumaczyłoby jego zachowanie w trzecim epizodzie.

Gdyby Lucas zdecydował się na taką opcję, epizod II byłby wielokrotnie lepszy. Zobaczylibyśmy historię Anakina, którego fatum pcha na drogę ku ciemnej stronie, i który, chociażby bardzo chciał pozostać dobrym Jedi - coraz bardziej oddala się od zakonu. W oryginale niestety mamy do czynienia z sytuacją, w której Anakin po prostu chce pewnych rzeczy - związku z Padme, uznania przełożonych, potęgi większej od pozostałych Jedi. To niestety sprawia, że całość jest nudna i nijaka bo od początku wiadomo, w którą stronę to idzie. I wiadomo, że to prequele więc wiadomo jak się całość skończy, jednak znacznie lepiej by wszystko zadziałało gdyby widział inne możliwości, które "prawie by się wydarzyły" gdyby nie dramatyczne zrządzenie losu. Jednym z najlepszych momentów Zemsty Sithów jest scena, w której Anakin podejmuje decyzję czy pomóc Palpatinowi czy nie. Widz ma wtedy świadomość, że wystarczyło chwilę poczekać, zaufać radzie i całość potoczyłaby się inaczej, jednocześnie jednak rozumie dlaczego Anakin postąpił tak jak postąpił. W ten sposób można było też ograć Atak Klonów - zarówno Skywalker jak i Padme nie chcieliby nic do siebie czuć i aktywnie działali przeciw temu a jednak ostatecznie by ulegli. Tak jak pisałem - miałoby to wtedy swój ciężar w przeciwieństwie do sytuacji, w której Anakin do samego początku mówi jak to jest zadurzony po uszy w Padme...

(Nie wiem w sumie jak komentarz do Robot Chickena zamienił się w tyradę o alternatywnym epizodzie drugim... chyba po prostu strasznie drażni mnie to jak Lucas położył wątek z tak wielkim potencjałem).

Chodzi o to, że tam same osobniczki płci żeńskiej!!!

Ta scena została wklejona do wielkiej bitwy tak trochę z dupy, ale nie jest żenująca. No chyba, że wszędzie się widzi niszczenie patriarchatu a przecież w MCU wybitnie przeważają faceci i to już jakoś to nikomu nie przeszkadza.