Opinia Po Top Gun chce się grać w DCS. Oto czego warto spróbować

https://store.steampowered.com/app/502500/ACE_COMBAT_7_SKIES_UNKNOWN/

Dzięki za wskazówkę, sprawdzę. A faktycznie w latach 90 grałem w którąś część AC, gdy gry od Jane's okazały się zbyt wymagające xD

T_bone miałam na myśli DCS jako podstawkę i grę właściwą, nie mody. Sam Ace Combat mógłby dodać samouczek walki powietrznej czy zawsze zaczynać od opcjonalnego startu i lądowania. Oraz zrobić z wizzo/rio prawdziwe postaci jak w Project Wingman. Jak dla mnie ten acecombatowy mod trochę nie ma sensu, jest właśnie takim PW ale bez superbroni lecz ma cutsceenki jak w Deadly Skies 3 (gra Konami to jest anime z samolotami, przy którym AC to nic).

Sama lubię materiały na yt od prawdziwych pilotów myśliwców. Jak dla mnie królem yt pod tym względem jest Mover, uwielbiam jego zgryźliwy humor, lubię rzeczowość Hasarda, Eckholm też jest spoko ale najwięcej zarzutów mam do Moocha. Może dlatego że jest totalnym fanbojem F-14,.którego sama nie znoszę,.może dlatego że nadal twierdzi że Duch Kijowa istnieje jako pojedynczy żywy człowiek (Też jestem za Ukrainą ale wiem że oni też prowadzą wojnę informacyjną i na takie rzeczy trzeba patrzeć ze zdrowym dystansem. Jak ktoś czytał książkę Mity Wielkiej Wojny Ojczyźnianej tak widzi że obie strony odwołują się do propagandy radzieckiej i carskiej z naciskiem na totalną mitomanię Rosjan i zrozumiałą ze względu na sytuację lekkie naginanie faktów przez Ukrainców dla utrzymania morale).

Premiera Mavericka to impuls dla polskich wydawnictw by publikować literaturę faktu i powieści o tej tematyce. Już wyszła książka Top Gun napisana przez jednego z założycieli tej szkoły. Zwłaszcza że prawdopodobnie będzie tam dużo o wojnie powietrznej nad Wietnamem,.na co prywatnie liczę. Sama wolę czytać literaturę faktu, bo jak ktoś jak ja chce napisać powieść o tej tematyce, to lepiej inspirować się prawdziwą służbą. Oczywiście rozpisywanie procedur w rozrywce może znużyć ale nikt nie powiedział, że rozrywka nie może mieć w sobie kszty realizmu czy jego pozoru. Toż to nie instrukcja obsługi ani podręcznik akademicki.

Edit. Była sobie taka manga i anime (nawet dwa i jeden film na nośniki). Nazywa się to Area 88. Jak najbardziej może nas śmieszyć że główny bohater ma grzywkę,.która zasłania mu jedno oko jak Seto Kaibie w YuGi Oh (że ja też to pamiętam XD) czy wplątanie go przez rywala w jakąś pseudo wojnę irańsko-iracką, gdzie jako najemnik musi zarobić odpowiednią sumę by się wykupić lub dożyć do końca kontraktu by stamtąd uciec. Oczywiście za wszystkie naprawy czy uzbrojenie musi bulić z zarobionych zwycięskich potyczek, więc uzbieranie tego 1,5 miliona dolarów takie proste nie jest. Jednak ta historia czy raczej odwzorowanie ówczesnych samolotów i walk tak przypadło do gustu wielbicielom lotnictwa, że nie obrażają się na te fikcyjne przekokszenie. Z komiksowego podwórka europejskiego, są produkcje o podobnej tematyce, gdzie rysunki zapierają dech w piersiach ale z historiami jest różnie. Z japońskiego podwórka, polecam minicykl The Cockpit, zwłaszcza pierwszy odcinek. Może i jest to rysowany dramat, ale kurczę, to do mnie trafia,.tak jak większość twórczości pana Matsumoto.

T_bone a nic. Czekam sobie na książkę i tyle XD

Ale co masz na myśli mówiąc "latanie arcade"? Bo After Burner czy G-loc to coś kompletnie innego niż Ace Combat, Project Wingman, bardziej symulatorowym Tiny Combat Area że nie wspomnę o DCS. Ja sama wolę podejście z AC/PW, to jest taki simcade, trzeba się nakręcić ale totalnie miliarda wrogów też nie ma (w sumie w AC przydałoby się mniej przeciwników ale czy większość fanów by na to poszła, skoro spin-off Assault Horizon nie był jakoś dobrze przyjęty,.choć był też simcade ale z nieco innej beczki).

Gry od Segi jak After Burner czy G-loc to był arcade pełną gębą. Tam to trzeba było spamować guziki i były raczej zbyt szybkimi grami, no ale wywodzą się z automatów.

Tiny Combat Area mógłby mieć opcję gdzie randomowym paden zrobisz wszystko co jest bardziej wymagającym Ace Combat ale nie jest DCS. A by się przydało tak samo jak polskie napisy, bo tam i tak fabuły nie ma.

DCS jest totalnie nie dla mnie. Bo nie mam czasu na grę trudniejszą niż życie (a mam wrażenie, że w wojsku o wiele praktyczniej podchodzą do szkolenia, bo jednak taki samolot jest bronią, oczywiście bardziej skomplikowaną niż kałach ale jednak uczą tego co jest najważniejsze w przyswajalny sposób). No i komputer by mi wybuchł od wymagań technicznych

DM z twojego opisu wynika że AC zaskakująco jest bliski rzeczywistości. DCS to nie jest ale jednak. Oczywiście nie wierzę, że w głównej serii zrobią limity przeciążeń, bo była jedna misja w Ace Combat X na PSP, gdzie takie coś występowało i prawie nikt nie lubił tej misji. Nawet Ace Combat Fan, a on jednak zjadł zęby na tej grze. Sama mam porównanie AC z After Burner czy G-loc (da się go kupić na Switcha) i to jest niebo a ziemia. Gry Segi to jest fala wrogów i ciągłe krzyczenie przez radio "fire, fire". W AC jest ta iluzja realizmu, jak na tytuł gdzie wlatujemy każdym samolotem do tunelu, mamy lasery, helicarriery a obrona przeciwpowietrzna jest głucha i nie słyszy czterech myśliwców lecących wąwozem naszpikowanym szperaczami. Jak dla mnie AC mogłoby zrobić o wiele mniej bezimiennych wrogów do odstrzału, przez co ta iluzja realizmu zyskałaby ale że sama gram na domyślym widoku z kokpitu tak nie narzekam na imersję.

DM ktoś tu czytać ze zrozumieniem nie potrafi. Ja nie twierdzę że AC jest symulatorem ale że pewną ułudę realizmu posiada. No i w twoim komentarzu zalatuje elitaryzmem jak u fanów soulsów. Dlatego symulatory wyginęły z mainstreamu, MFS ma opcję by polatać dla frajdy a AC7 trzy lata po premierze ma wsparcie. Dlaczego w takim razie nie mogę dyskutować o podobnej w tematyce ale nie w podejściu grze? I z czystej złośliwości to MFS i AC dostały oficjalne dlc od Paramountu z Mavericka a nie DCS

„Bynajmniej” to nie to samo co „przynajmniej”.