Gra WWE 2K22 | PC

Jestem fanem gier sygnowanych marką WWE od conajmniej 2009 roku kiedy to dostałem na PS2 wersję WWE SvR2010. Do tego czasu udało mi się skompletować wszytskie wydane na PS2 gry z serii i spinoffy. Grałem we wszystkie wydane na PC gry poczynająć od WWE2K16, więc wydaje mi się że jestem osobą kompetentną do pisania o tej grze zarówno w kontekście poprzednich odsłon. Niestety gry z serii pod szyldem 2K przez ostatnie lata podupadły na jakości i grywalności. Apogeum tego stanu rzeczy nadszedł tuż przed premierą poprzedniej gry z serii, kiedy to pracujący nad grami z serii przez wiele, wiele lat ludzie zaczęli odchodzić z projeku. Efektem tego stanu rzeczy jest wydany w 2019 roku WWE2K20 - najbardziej spartolona gra w serii. Gra była tak zabugowana i niedopracowana że przez chwilę była niedostępna do kupienia na PS Storze. Miesiące mijały a stan gry nie ulegał żadnej poprawie, aż studio Visual Concept ogłosiło że WWE2K21 nie powstanie, a to tylko po to aby móc dowieść w 2022 najbardziej dopracowaną grę w serii. Obiecano nam przebudowane i intuicyjne sterowanie, niesamowitą grafikę, nowe tryby gry w tym powracający w glorii i chwale tryb GM Mode, nazwany teraz MyGM, oraz wiele więcej innych pomniejszych aspektów.
Czy studio dowiozło? Odpowiedź niestety nie jest taka prosta. W dużym skrócie gra jest faktycznie świeżym spojrzeniem na grę wrestlingową, bardziej dynamiczną i taktyczną niż można by się spodziewać. Zdecydowanie najlepsza gra WWE od czasów WWE 12.

Mechaniki - Zacznę od kwestii najważniejszej czyli samych pojedynków. Te dzięki zmienionej kamerze, nowemu systemowi zadawania ciosów, wykonywaniua ruchów i po raz pierwszy w serii systemowi blokowania/uników powodują, że gra nabiera zupełnie nowego odbioru. Ciosy i ruchy dzielą się teraz na lekkie i silne, które wyprowadza się za pomocą X/A. Ich konkretne kombinacje tworzą kombosy, a w połączeniu z przyciskiem odpowiedzialnym za chwyt ,,B'' tworzą typowe dla wrestlingu rzuty i uderzenia. Zmiany w sterowaniu nie kończą się jednak tylko w kwestii wyprowadzaniu cisów, ale i w kwestii rzucania się z lin. Teraz takie ruchy wyprowadza się znanie prościej, a i wyglądają niezwykle spektakularnie i naturalnie (Z tym naturalnym w przypadku zawodnika znanego jako Ricochet jest mocno przesadzone, bo gra ma problemy z wykrywaniem kolizji przy wykonywanych przez niego backflipach, ale jest to raczej prosta do spatchowania sprawa). Nowością w serii jest przycisk uniku/blokowania który służy również do znanym z wcześniejszych odsłon kontr. Niestety nie jestem w stanie stwierdzić na jakich zasadach działa ten system, gdyż nie we wszystkich sytuacjach rzuty i uderzenia da się blokować. Seria odpowiednich combosów może uruchomić licznik ,,Stunned'' u przeciwnika. Jeżeli uda nam się go wypełnić przeciwnik staje się bezbronny i nie jest w stanie blokować ani kontrować żadnych cisów i rzutów. To po krotce zmiany które zostały wprowadzone w mechanice rozgrywki. Wszystko inne pozostało bez większych lub znaczących zmian. W ogólnym rozrachunku dostajemy mechanikę która stała się bardziej dynamiczna, taktyczna i nieprzewidywalna, co w przypadku gry o takim ,,sporcie'' jest bardzo na plus.

MyGm - Fani przez lata wyczekiwali powrotu trybu GM który został bezpardonowo zabrany przez twórców w 2008 roku. Na jego miejsce w 2010 roku pojawił się Universe mode który jest z serią do dziś. Kiedy w końcu twórcy zakomunikowali, że tryb ten wraca internet oszalał. Tryb jest świetny, daje sporo frajdy, ale niestety mam z nim kilka problemów. Chyba największym jest to że mamy możliwość wyboru wyłącznie dwóch tybów walk. TYLKO DWÓCH. 1vs.1 i 2vs.2. Mało tego gra ogranicza pasy mistrzowskie wyłącznie do dwóch, Głównego Męskiego i kobiecego. Żadnego Tag-Team Championship czy Minor Championsip. Brak mistrzostwa tag-team eliminuje automatycznie sens posiadania drużyn w trybie. Liczba walk które możemy obsadzić danego dnia też nie daje dużego pola do manewru, bo gra ma bardzo sztywną regułę że nie więcej jak 3 walki danego dnia + 2 proma, które mogą posłużyć do zwiększenia oglądalności, zwiększenia wpływów czy też zwiększenia jakości rywalizacji. Skroro juz jestem przy rywalizacjach tez są niczym przy rywalizacjach z GM Moda sprzed lat. Rywalizacje tworzą się same kiedy to zawodnicy walczą miedzy sobą, nie mamy wpływu na nic w ich przypadku. Dodatkiem w trybie są tak zwane ,,Commisioner Request''. Triple H daje mam znać jak nam idzie i daje zadania, które są w pełni opcjonalne, ale w zamian za ich zrealizowanie dosatejmy karty. Karty możemy wykorzystać w dowolnym momencie aby uzyskać bonusy w trakcie gry. Na plus możliwość swtorzenia własnego GM'a i możliwość ingerowania nim w pojedynki (należy jednak uważać aby nie przesadzić). W ogólnym rozrachunku jest to fajne wprowadzenie nowego spojrzenia na klasyczny tryb, który mam nadzieję będzie poprawiany i udoskonalany przez następne lata.

Showcase - W tym roku tryb Showcase koncentruje się na najpopularniejszym luchadorze świata czyli Rey'u Mysterio. Śledzimy jego najważniejsze etapy kariery zaczynając od WCW i na kończąc na walce z Gran Metalikiem na RAW. Moim zdaniem WWE wybrało naprawdę dobre momenty kariery Rey'a ale dziwi brak walki z Ortonem na Wrestlemani gdzie Rey wygrał swój pierwszy tytuł WHC. Chciało by się jeszcze rywalizację Rey'a z Chrisem Jericho i Codym Rhodes'em ale niestety kwestie licencyjne nie pozwoliły. Bardzo fajnym aspektem audiowizualnym jest płynne przechodzenie w czasie rzeczywistym z silnika gry do archiwalnych materiałów wideo. Na plusik muzyka lecąca w tle w trakcie walk które powoli budują tępo walki. Muzyczka w trakcie walki Rey'a i JBL'a kosmos!!!

MyRise (Tryb kariery) - Nie spędziłem w nim zbyt wiele czasu, więc nie powiem o nim więcej tyle że jest i działa poprawnie. Struktura trybu bardzo podobna do tego co możemy doświadczyć w NBA2K. Obserwując internet mogę stwierdzić że tryb jest długi, satysfakcjonujący i nienastawiony na grindowanie/płacenie vc.
Universe Mode - Ten tryb nie jest zmieniany od czasów wwe2k17 i w sumie nie ma żadnych zmian poza interfejsem w menu. Jedyna zmiana to fakt, że w ramach universe mode możemy prowadzić karierę jednego konkretnego zawodnika.
MyFraction – Tryb który mnie najmniej interesuje i w sumie raczej grać w niego nie będę. Tryb gry który podpina się pod populary ostatnio w grach sportowych ,,trybów karcianych''. Dostajemy pulę kart z zawodnikami za pomocą krtórych musimy wykonywać konkretne wyzwania, dzięki czemu zyskujemy punkty za które możemy kupić następne karty. Nie mam na jego temat nic do powiedzenia.

Grafika – W tym roku twórcy przeszli sami siebie. Grafiki, areny, zawodnicy tak bogaci w szczegóły że w pewnych momentach można odnieść wrażenie że faktycznie ogląda się transmisje w TV.

Roster – Jest w mocnym rozkroku. Jest tam wiele już zwolnionych zawodników którzy nie pracują w WWE od Maja 2021. Jest to zapewne spowodowane wydłużonym procesem produkcyjnym. Niestety skutkuje to brakiem wielu obecnych zawodników i po opublikowanych listach nadchodzących DLC wcale nie zapowiada się lepiej. Duży minus za ukrywanie ukończonych już postaci. W grze dla przykładu znajduję się nijaki T-BAR jest to obecne wcielenie tego zawodnika, ale w grzej w jednym momencie w trybie kariery pojawia się on jako Dominik Dijakovic czyli jego poprzednie wcielenie. Ma on swój moveset, unikalną wejściówkę, muzykę itd. Jedyny sposób aby móc się w niego wcielić w tej postaci to zbugowanie gry i pogrzebanie w kreatorze postaci.

Ważna informacja dla grających na PC. Gra nie ma wbudowanego w opcjach suwaka dla V-syncha. Musicie wymusić jego uruchomienie w ustawieniach karty graficznej dla konkretnej aplikacji.

Będzie krótko. Czy to najlepsza gra wrestlingowa ostatnich lat? Zdecydowanie. Czy najlepsza kiedykolwiek? Niekoniecznie. Cieszy fakt że twórcy wzieli sobie do serca zasłużoną krytykę po WWE2K20 i dopracowało opisywany tutaj produkt. Gra jest raczej wolna od krytycznych bugów które uniemożliwiają grę (A przynajmniej chwilowo nie spotakłem się z takimi). Liczne tryby gry które urozmaicają rozgrywkę, grafika z najwyższej półki, świetny lecz nieco ubogi soundtrack i świetnie rozbudowane lecz w początkowych odczuciach przekombinowane sterowanie, przekładają się na tytuł absolutnie obowiązkowy dla każdego fana tego specyficznego sportu/rozrywki.

8,5/10