U mnie zima, ludziska!
Tutaj kilka zdjęć z dzisiejszego poranka (4 - z mojego balkonu, a 8 - widok z mojego okna):
https://wiadomosci.radiozet.pl/Pogoda/Snieg-w-pazdzierniku.-Zima-zaatakowala-na-poludniu-Polski/snieg-2
A nie zdążyłem jeszcze opon zmienić na zimowe. Na szczęście jakoś się do pracy dostałem, bo wszyscy potulnie zasuwali zakopianką 30-40 km/h. Wszędzie leżą połamane gałęzie (liście jeszcze nie opadły i wszystko się wali pod ciężarem). W moim ogrodzie dąb właściwie stracił całą koronę.
W tytule wykorzystałem fragment "Chłopów":
Nadchodziła zima…
— jeszcze się barowała z jesienią i porykujący tłukła po sinych dalach jako ten zwierz srogi i głodny, że nie wiada było, kiej przeprze a skoczy i lutymi kłami weżre się we świat…
— jeszcze czasami prószył śnieg nikły, płowy — jesienny śnieg… — jeszcze przychodziły dnie osłupiałe, chorością sine, ckne, stękliwe, oropiałe i zgoła lamentem przejęte, a lodowym światłem mżące — dnie trupie, że ptactwo z krzykiem uciekało do borów, trwożniej bełkotały wody i toczyły się leniwo, jakby strachem stężałe, ziemia dygotała, a wszelaki stwór podnosił czujące, lękliwe oczy na północ — w niezgłębioną topiel chmur…
— jeszcze noce były jesienne; oślepłe, głuche, zamętne, a pełne strzępów mgieł i brzasków gwiazd pomarłych — rozgniłe noce dygotliwego milczenia, przenikniętego zduszonym krzykiem trwogi; pełne wzdychów bolesnych, szamotań, nagłych cichości, wycia psów, targań marznących drzewin, żałosnych głosów ptactwa szukającego schronisk, strasznych wołań pustek i rozstajów zgubionych w ciemnicy, łopotów jakichś lotów, cieniów zaczajonych pod ścianami zdrętwiałych chat, pełzających hukań, zjaw przerażających, nawoływań nierozeznanych, mlaskań okropnych, przeszywających jęków…
— jeszcze czasami, o zachodzie, z posępnych pól ołowianego nieba wyłupywało się czerwone, ogromne słońce i spadało ciężko, niby kadź roztopionego żelaza, z której buchały krwawe wrzątki i biły dymy smoliste, czarne, popręgowane gorejącymi żagwiami, że świat cały stawał w łunach i w pożodze.
Ja opony wymieniam w czwartek ale z tego co widzę po znajomych to czekają właśnie na pierwsze śniegi i paraliż. To takie polskie że masakra
No ja też mam umówiony termin czwartkowy. Szkoda tylko, że jutro znowu ma walić śnieżek. ;)
Właśnie przez te opisy, gdy byłem w "lekturowym" wieku, "Chłopi" mnie zmęczyli :P Teraz człowiek docenia takie opisy, wtedy pare razy omal nie usnąłem czytając wieczorami :P
PS. Bukary wróć :)
Szczerze mówiąc, mnie też dawniej tzw. opisy przyrody straszliwie nużyły (przeklęte "Nad Niemnem"!). Wyleczyłem się z tego dopiero wtedy, kiedy dorosłem. I czasem świetnie się bawię, czytając chociażby opis ogródka czy dwóch stawów z "Pana Tadeusza"... :)
Bukary wróć
Przeca jezdem.
A już myślałem, że do rozbudowanych opisów przyrody u Tolkiena się odniesiesz -)
Ale Ty wiesz, gdzie chcemy byś wrócił - brakuje Twoich wyważonych i merytorycznych wpisów... Chlip chlip...
;)
Weź mi nie przypominaj, to była jedyna książka, którą ja, mól książkowy, przekartkowywałem poszukując jakiejś akcji... Nawet "Lord Jim" mnie tak nie zmasakrował :P
O nie. Od dziecka nie znoszę chłopomani wśród mieszczuchów. Tych achów i ochów nad agrarnym żywotem człowieka poczciwego. Książka mogłaby być pełna trupów, magii i gołych elfek - w życiu poza pierwsze 50 stron bym nie przeszedł.
Ale co mają wspólnego "Chłopi" z chłopomanią? I że niby "agrarny żywot człowieka poczciwego"? Reymont to nie Rej, a chłopi to nie szlachta ziemiańska.
"Chłopi" to akurat znakomita książka o biologicznej podszewce ludzkiego życia (instynkty, popędy, seks, walka o dominację, darwinizm społeczny, prawo silniejszego itp.) i religii jako narzędziu sprawowania władzy i utrwalania patriarchalnych relacji społecznych. A wszystko osadzone w wyjątkowo kunsztownym świecie archetypów (Jagna jako Gaja-Ziemia, pierwotna bogini płodności; Antek i Maciej jako Edyp i Lajos albo Zeus i Kronos, którzy walczą o ziemię/władzę/Jagnę/żonę-macochę; Hanka jako wierna Penelopa itp.).
Nie bez powodu książka dostała Nobla (jako "epopeja wsi"). Po raz kolejny mam wrażenie, że pałasz nienawiścią do lektur, a tak naprawdę nawet ich za dobrze nie przeczytałeś. ;)
No a na jakiej fali powstała? Jedźmy na wieś, oglądajmy wieśniaków, oni są solą ziemi i znają prawdziwe życie. itd. itd.
Chłopomania. Nie dla mnie.
Z tego samego powodu Wesele wywołuje u mnie niesmak. Bo widzę z jednej strony jego wartość dla polskiej literatury, ale sama "kanwa" mnie po prostu obrzydza.
W "Chłopach" nie ma "inteligenckiej" fascynacji wsią. Autor (syn wiejskiego organisty) nie musiał jeździć na wycieczki krajoznawcze, bo doskonale znał to, o czym pisał. Zamiast Arkadii - pokazał więc brutalność i okrucieństwo.
A "Wesele"? Chyba najsłynniejsza w polskiej literaturze książka wymierzona przeciwko... właśnie chłopomanii:
ŻYD
No, to tak, jak w kieszeni; —
pan dzisiaj w kolorach się mieni;
pan to przecie jutro zruci — ?
PAN MŁODY
Narodowy chłopski strój.
ŻYD
No, pan się narodowo bałamuci,
panu wolno — a to ładny krój —
to już było.
PAN MŁODY
No, to jeszcze wróci.
Cała inteligencja zauroczona wsią ukazana jest w "Weselu" jako banda dekadentów (Poeta), pozerów (Pan Młody) i pijaków (Gospodarz, Nos), którzy nawet nie wiedzą, kiedy się sieje, a kiedy zbiera plony (Radczyni). Z kolei chłopi to próżni materialiści (Jasiek, Gospodyni), brutalne prymitywy (Czepiec) i tępe idiotki (Panna Młoda). Tak się to towarzystwo "bałamuci" na weselu, a jedni kompletnie nie rozumieją drugich. Chłopi najchętniej by zadźgali inteligentów kosami, a inteligenci uznają chłopów wyłącznie za bezmózgich modeli do obrazów (w "bajecznie kolorowych" strojach):
CZEPIEC
Panowie, jakeście som,
jeźli nie pójdziecie z nami,
to my na was — i z kosami!
GOSPODARZ
Wy, a jako — ?
POETA
Wiecież, kto my!?
Co wy o nas wiecie — nic.
CZEPIEC
O, pon, widno, niewidomy;
widać, że nie znacie nas.
PAN MŁODY
Widzę, żeście krwi łakomy;
jeno że na krew nie czas.
Taką to masz "chłopomanię" w "Weselu". ;)
No ciepło nie jest, ale w sumie dobrze, człowiek się przyzwyczai i nie będzie narzekać w grudniu/styczniu/lutym.
Znowu u mnie od wczoraj non stop pada deszcz, a prognoza pogody nie wskazuje na to by coś się poprawiło w tym tygodniu :/
Teraz jest chłodno i mokro, ale założę się, że na Wszystkich Świętych pewnie będzie bardzo ciepło i wietrznie, a na Boże Narodzenie wystąpi odwilż. Tak jak w poprzednich latach.
Nikt w październiku nie ma opon zimowych zalożonych. Nawet w górach to zwykla anomalia, zaraz znowu moze byc 20 C. Tak czy owak na 3 listopada jestem ustawiony na nowe zimówki.
No u mnie się raczej zmienia opony dość wcześnie. Zazwyczaj to robię w okolicach Dnia Nauczyciela (i muszę się zapisywać u wulkanizatora dwa dni wcześniej, bo są kolejki), więc stwierdzenie, że "nikt" nie zmienia opon w październiku, nie jest prawdą.
Ty jajo polonista powinieneś brać po uwagę że pisząc "nikt" nie mam na myśli 100% społeczeństwa.
No rozumiem istotę hiperbolizacji, ale tu jest kompletnie nieuprawniona. :P Całe Podhale już w październiku zerka w stronę wulkanizatora. Zresztą jak temperatura spada poniżej 5 stopni, to już najwyższy czas pomyśleć o gumach.
W moim ogrodzie dąb właściwie stracił całą koronę.
Skoro flora potrafi, to dla ludzi też jest nadzieja!
Ładne widoczki.
Zazdroszczę. Na moich terenach nie widziałem śniegu już ze 3 lata, o ile się nie mylę.
No w sumie przywitałem ten pierwszy śnieg z radością. Raki już wyciągnięte z szafy, w pierwszy wolny (i nielawinowy) weekend ruszam wreszcie w zimowe góry.
Na razie tu pracuje. Do Polski będę zjeżdżał co jakiś czas na wolne. Zjade na pewno przed świętami i po nowym roku przyjadę znowu.
Południe Francji, wybrzeże, Tulon, Hyčres.
Ten rok może ma wirusa, ale to pierwszy rok od 2009, gdzie pory roku idą wlasciwym rytmem. Lato miało właściwą liczbę upałów, prawdziwa odczuwalna jesień nadeszła z kalendarzem co do dnia i teraz pierwszy raz prawdopodobnie na święta bedzie padać śnieg. Założę się, ze Covida wymyślili właśnie po to, by pogodę ustabilizować.
