Gra Hogwarts Legacy | PC

Gra zdecydowanie dla fanów uniwersum Harego Potera lub mmo. Jeśli grę potraktujemy jak rok szkolny w Hogwarcie znany z książek, wtedy te wszystkie irytujące mechaniki typowe dla mmo stają się w miarę znośne.
W przeciwnym wypadku mamy:
level scaling dotyczący wszystkiego, grindowanie postaci żeby była w stanie przetrwać, konieczność wypełniania dziesiątek powtarzalnych miniquestów żeby odblokować praktycznie wszystko. Spamowanie revelio żeby czegoś nie przegapić. Pierdylion "skórek" do odblokowania - tu akurat jest jedna fajna możliwość czyli uczynienie czapki i okularów niewidzialnymi. Respawn wrogów w każdym miejscu na mapie.

Gierka zakupiona. Zaczynamy piękną przygode w świecie magii. Na moim lapku i7 11800H i RTX3070 140W 32GB RAM po odpaleniu gry w 1080p wszystko na ultra + RT ultra z DLSS na Quality na razie chodzi elegancko. Nie byłem jeszcze w Hogwarcie ale na razie cut scenki i początek chodzi bez ścinek. Zobaczymy jak będzie dalej. Gra wygląda i brzmi PIĘKNIE! Miałem zagrać w RDR2 ale wyleciał z dysku. Hogwart zwyciężył!

No i utknąłem. Nie wiem czy to błąd gry czy może robię coś źle.
Trzecia próba z

.

Miał ktoś tak?

Może ktoś powiedzieć jak dobra jest ta gra pod względem fabularnym ?

Po 30h i początkowym hypie wystrzelonym w księżyc Jowisza ciśnienie mi spadło i niestety dostrzegam wiele problemów tej gry, a przede wszystkim niestety zmarnowany, ogromny potencjał. Ta gra naprawdę mogła być jedną z najlepszych gier w jakie grałem, a jest tylko przyzwoitym, lekko oldschoolowym tytułem w znanym uniwersum. Uświadomiłem sobie też jak genialne są książki pani Rowling, ile tam jest treści, pomysłów i jak bogate jest to lore, które i tak musiało być w połowie wycięte przez wzgląd na inne czasy i fabularną klamrę, w jakiej przyszło nam grać. No bo nie ma np. wierzby bijącej, wrzeszczącej chaty, nory Weasleyów i masy fajnych miejscówek, tych wszystkich kultowych postaci, a i tak klimat jest przepotężny.
Zamek jest fenomenalnie zaprojektowany z kilkoma wyjątkami. No bo nie rozumiem idei ruchomych schodów w... wieży? Po co te schody, skoro doładowują się tylko w dół i w górę? Równie dobrze mogłyby być na stałe jak w każdej innej wieży? Nie rozumiem dlaczego to tak skopali? Ograniczenia sprzętowe? Czasami nie podoba mi się klimat niektórych sekcji zamku, bo skrzydło w którym mieści się pokój wspólny Gryffindoru wygląda jak wnętrze Titanica, albo jakiejś rezydencji wiktoriańskiej, a nie średniowieczny zamek. Jeszcze przygrywa tam bodajże Mozart. Zupełnie to nie pasuje do tego świata.
W ogóle muzyka jest zaskakująco słaba, szkoda, że nie mieli licencji na filmowe kawałki i chociaż część z nich wrzucić do gry. Nie spodziewałem się, że położą chyba najłatwiejszy i najbardziej oczywisty element gry. W każdym innym tytule AAA muza jest co najmniej przyzwoita, a tu jakieś rzępolenie. Kawałek w Hogsemeade jest totalnie beznadziejny. No i za bardzo kojarzy sie to wszystko z Fable.
Jak zacząłem w to grać, to pomyslałem, że ta gra powinna być trochę Simsami w świecie Harryego Pottera. Niestety nic z tych rzeczy tutaj nie występuje. Zamek jest cudowny, eksploracja jest genialna (gracze chyba nie doceniają tego elementu należycie, a dobrze zaprojektowana mapa, usiana znajdźkami to potężny magnes i +100 do grywalności). Tutaj czuje się jak w grach Piranii Bytes i jak w Gothicu. Wszędzie coś jest, w każdym zakamarku jakaś skrzynia, loot (szkoda tylko, że w większości to szmaty, albo hajs). I świat jest tak skondensowany, że jak stoję na jakimś wzgórzu w jakichś ruinach, to widzę z tego miejsca 15 innych ciekawych miejsc. Nie ma czegoś takiego jak we współczesnych grach ubi, że się biega 15 minut po pustej mapie do kolejnej, tak samo wyglądającej lokacji.
No, ale niestety to tylko cudownie wykonana makieta bez życia. Uczniowie nie bardzo są ruchliwi, zwykle stoją w miejscu jak w grach sprzed 20 lat. Brakuje mi tego szkolnego życia, czemu mogę wałęsać się bezkarnie w nocy po zamku, czemu punkty przyznawane przez nauczycieli nie mają znaczenia ("punkty dla Gryffindoru!" Ale ile, kto prowadzi?), czemu nie mogę prenumerować proroka codziennego? Czemu nie mam przyjaciół z którymi mogę ciągle wszędzie chodzić? W książkach fabuła opierała się na trojce bohaterów. Czemu nie zrobiono tutaj towarzyszy jak w grach Bioware? Przeciez to aż się prosi. Czemu lekcje to animacje, czemu nie mogę się na nich czegoś nauczyć. Można by zrobic chociaż 30 sekundowy wykład na jakiś ciekawy temat. Albo jakieś prace domowe, szlabany za złe zachowanie. Albo interakcje z innymi uczniami, spanie w dormitorium wysylanie sowy, totalny brak przedmiotów, jakichś kart czarodziejskich, nie ma tu zupełnie nic.
Misje poboczne to lata 90-te. Przynieś to, przynieś tamto, idź tam, daj eliksir taki, daj eliksir taki, wybij gobliny. Ziewam.
No w każdym razie wolałbym, żeby twórcy dali spokój sobie z tą grą i zostawili ją taką jaką jest. Takie 8/10 naciągnięte ze względu na uniwersum. I niech teraz sobie spokojnie pracują z 3 lata nad kontynuacją, która wprowadzi wszystkie brakujące elementy i będzie tym, czym Mass Effect 2 vs ME 1 i tym czym Assassins Creed 2 vs AC 1. Potencjał jest ogromny.

I nawet w pękniętej wersji znalazła się ta ekskluzywna misja z PS5.

Gra hula jak złoto, nie wiem gdzie te problemy z optymalizacją, jak mi na złomie z GTX 1050Ti chodzi bez ścinek.

Siostrzeniec kupił ja pobrałem pirata który działa lepiej niż oryginał czy się to komuś podoba czy nie tak jest grę usunąłem bo baba jaga na miotle to nie dla mnie

Perwol
Boże gra to nie mój klimat wszystko wam trzeba tłumaczyć jak przedszkolakom?

Ta gra jest jednym słowem przeciętna.

Czy są jakieś mody które wyłączają podpowiedzi?
W opcjach gry tego nie ma, poziom trudności na to nie wpływa, a w każdej zagadce włącza się głos naszego bohatera który mówi co mamy zrobić. Ta gra traktuje nas jak niedorozwojów (być może słusznie skoro ją kupiliśmy)

Ah, "Dziedzictwo Hogwartu"... Ileż niepewności nim ta gra miała premierę, czy nie okaże się aby bublem, ileż miłych wspomnień z dzieciństwa, ileż wielkich oczekiwań, ileż rozterek moralnych, czy wypada ją kupować w świetle skandalicznych poglądów J.K. Rowling, ileż wewnętrznego konfliktu mi ta gra sprawiła, to od lat, a być może nawet nigdy nie miałem podobnego emocjonalnego rollercoastera niż przy premierze gry wideo. No i mimo tego wszystkiego okazało się, że grę kupiłem na premierę za pełną cenę, nawet zrobiłem dla niej upgrade karty graficznej, po czym w ciągu dziesięciu dni od premiery spędziłem w sumie z tą grą jakieś 90 godzin. I żadnej nie żałuję, choć poziom był nierówny - od fenomenalnego do zaledwie przyzwoitego. Nim jednak zacznę mówić o samej grze, chciałbym oczywiście zaznaczyć (choć narażam się na oskarżenia o virtue signaling), że w żadnym razie nie popieram transfobii pani Rowling, a grę kupiłem z poparcia nie dla niej, lecz dla dobrych gier wideo i dla uniwersum, które, choć niesamowicie problematyczne, dalej pozostaje w wielu miejscach bliskie mojemu sercu. Aby jednak załagodzić choć trochę wyrzuty sumienia przekazałem równocześnie równowartość pełnej ceny gry, co wcale nie jest mało, na organizacje charytatywne wspierające osoby transpłciowe (Trans Lifeline i Mermaids, ściślej rzecz biorąc). I każdego, kto kupił tę grę zachęcał będę do tego samego, choć oczywiście nie musi to być pełna cena gry. Najlepsze jest jednak to, że teraz już nie mam środków na zakup "Atomic Heart" i bardzo dobrze, że mnie nie kusi, bo już zakup tej gry byłby nie do zaakceptowania, zwłaszcza tak blisko rocznicy inwacji Rosji na Ukranę. Uff... dobra, fragment lewicowej propagandy mamy już za sobą, czas więc przejść do omówienia samej gry. Ja bym powiedział, że "Dziedzictwo Hogwartu" to dzieło o dwojakiej tożsamości i nieco rozdarte wewnętrznie. Z jednej strony mamy tu Hogwart i wszystko, co się z nim wiąże (oraz Hogsmeade, które jest niejako przedłużeniem Hogwartu), a z drugiej - otwarty świat Szkockiego wybrzeża. I jak ta pierwsza część podobała mi się niewiarygodnie bardzo, tak ta druga ciągnęła moim zdaniem całość w dół. Wynika to z moich osobistych preferencji jako gracza, ale wydaje mi się, że znajdą się tacy, którzy będą podzielać te preferencje. Zacznijmy od Hogwartu - jego eksplorowania, uczenia się zaklęć, poznawania kolegów z klasy itp. Ten aspekt zrealizowano fenomenalnie i przyznam szczerze, że gdyby twórcy w całości poświęcili się stworzeniu najbardziej immersywnego magicznego zamku, jak tylko się da i porzucili w ogóle walkę i otwarty świat, to wyszłaby z tego gra, której mógłbym z czystym sumieniem dać ocenę 10/10 i nawet być może nazwać moją ulubioną grą. Tak się niestety nie stało, ale nawet w bieżącym wydaniu "Dziedzictwo Hogwartu" robi bardzo dobrą robotę w oddaniu atmosfery tytułowego zamczyska, które, gdyby istniało, byłoby największym zamkiem w historii. Odkrywając każdy najmniejszy sekret Hogwartu, otwierając kolejne drzwi prowadzące do nowych klas, zwiedzając najwyższe wieże i najgłębsze lochy, ja, który ten zamek w grach eksploruję już od dzieciaka, mogłem raz jeszcze poczuć się jak wtedy, gdy, dziecięciem będąc, po raz pierwszy było mi dane znaleźć wszystkie 101 kart czarodziejów w "Harrym Potterze i Komacie Tajemnic" na PC, a (śmiejcie się, śmiejcie) jest to jedno z najlepszych doświadczeń w całym moim growym życiu. Czego tu nie ma! Jest biblioteka, gabinet dyrektora, wieża astronomiczna, dormitoria, kuchnie, hol wejściowy z herbem i mottem szkoły, tajne przejście do Miodowego Królestwa, sala muguloznawstwa, nawet mroczna wieża... No właśnie, czego brakuje w tej wersji Hogwartu? Otóż jako ktoś, kto miewa epizody obsesyjne na punkcie architektury tego zamku mam jednak kilka uwag na temat tego, jak przedstawiony jest on w "Dziedzictwie Hogwartu". Otóż zamek rzeczywiście jest całkiem spory i oddany z fantastycznymi detalami. Zdarzało mi się stawać w miejscu i przez kilka minut po prostu kontemplować to, jak wygląda jedna, konkretna półka... ALE kilku rzeczy mi tu jednak brakuje. Po pierwsze, z jakiegoś powodu nie ma gabinetu woźnego, w którym Harry przesłuchiwany był w "Komnacie Tajemnic", nie ma też bijącej wierzby i wrzeszczącej chaty, co było dla mnie sporym zaskoczeniem (ale może mieć uzasadnienie fabularne). Nie ma też sali starożytnych run. Z kolei dodano dodatkowy most do wieży zegarowej z okolic wieży grona pedagogicznego, i choć rozumiem, po co on tam jest, to szpeci mi strasznie on całe to miejsce. No i komnata trofeów, zamiast znajdować się głęboko pod wielką salą, jak to być powinno, jest z jakiegoś dziwnego powodu umieszczona wysoko nad nią. Ponadto stryszki dookoła kwadratowego dziedzińca przedstawiono tu niewiarygodnie ubogo. To wszystko jednak można jakoś wytłumaczyć. Natomiast dosyć rozczarowany byłem tym, że jest w Hogwarcie kilka takich wież, które są po prostu puste, nie w nich nic i nie sposób wejść na ich strychy. Już pal licho jedną z baszt przy wejściu do holu centralnego czy tą obok dormitorium Gryffindoru (choć nie byłem w środku, więc może się mylę), ale jedna z dzwonnic i przede wszystkim wieża centralna aneksu bibliotecznego, w której znaleźć można tylko salę numerologii bardzo rzuca się w oczy. Podobnie jest też z wieloma balkonikami i blankami, na których nie tylko nie da się wylądować, ale też na które nie prowadzą żadne drzwi! Jest to skandaliczne, że np. półkoliste blanki u zwieńczenia wieży astronomicznej, które zostały tam jeszcze z turris magnus z pierwszej części filmu (!) nie pełnią żadnej roli architektonicznej i są tylko pustą dekoracją. Aż mam nieprzyjemne wspomnienia z latania wokół niemożliwie pustego Hogwartu z pierwszych gier na PS2. Ostatecznie Hogwart w "Dziedzictwie Hogwartu" mniejszy jest nawet, co było dla mnie zaskakujące, niż Hogwart z doskonałej customowej mapki do "Minecrafta" stworzonej przez The Floo Network, którą swoją drogą serdecznie polecam. Ma jednak nad nią tę przewagę, że jest nie tylko znacznie ładniejszy (nigdy nie lubiłem estetyki "Minecrafta"), ale też dużo bardziej czytelny i mi np. po jakimś czasie nie sposób było się już w nim zgubić, co jest bardzo przyjemnym uczuciem, a czego w Hogwarcie minecraftowym nie osiągnąłem w 100% po dziś dzień. Choć jest zatem wspaniale, wciąż znajduje się tu przestrzeń do ulepszeń i mam głęboką nadzieję, że ewentualny sequel poprawi wiele z tych wzmiankowanych przeze mnie rzeczy. Co się zaś tyczy otwartego świata, to miałem flashbacki z "Assassin''s Creed''a", a obiecałem sobie solennie, że już nigdy więcej nie będę w to grał. Tymczasem tu znowu zająłem się czyszczeniem mapy, na szczęście całkiem niewielkiej z różnego tałatajstwa w ramach identycznej pętli gameplay''owej. Walka na całe szczęście wypadła tu jednak dużo lepiej niż w serii Ubisoftu, bo i zaklęć jest strasznie dużo do wyboru, i ich ciskanie na odległość sprawia dużo większą frajdę niż walka w zwarciu. Mimo moich obaw, że okaże się to strasznie nudne i odwiedzie mnie od tego, co rzeczywiście chciałem robić w tej grze - eksplorować Hogwart - i ten fragment rozgrywki wspominał będę ciepło, choć może nie aż tak ciepło. Natomiast bardzo miło będę wspominał ścieżkę dźwiękową, bo choć nie wyróżnia się aż tak jak ta z filmów, to kilka przynajmniej melodii wpada tu w ucho i jest czego słuchać. No i voice acting też jest bardzo sympatyczny, ale to raczej standard w grach wysokobudżetowych. Nie wspomniałem jeszcze co prawda, nic o fabule, ale za bardzo nie ma o czym. W sensie, napisano tu całkiem rozsądną historię i wpleciono w niej stosunkowo sympatyczne postaci, ale nic, co by się wyróżniało. Podoba mi się zróżnicowana reprezentacja różnych etniczności, chociaż nie wiem, na ile jest ona realistyczna dla wybranego okresu historycznego (każdy profesor z osobna mógłby spokojnie w tym czasie trafić do Hogwartu, ale że tak wielu ich naraz?). Koniec końców mam teraz nabite w grze 98% i brakuje mi tylko chyba jakichś osiągnięć z walki, których nie mam zamiaru robić, bo to strasznie żmudne i nie przynosi mi frajdy. Poza oczywistymi porównaniami z innymi grami z tego uniwersum "Hogwarts Legacy" wywołało też u mnie niespodziewane, ale bardzo miłe skojarzenia z pierwszą częścią "Fable", a to bardzo wysoka pochwała, bo również jest to jedna z moich ulubionych gier wszechczasów. Myślę, że będę do tego tytułu jeszcze wracał nie raz. Kto wie, może ukończę szkołę jako uczeń każdego z domów (a jako ślizgon nawet ze znajomością zaklęć niewybaczalnych, czego tym razem odmówiłem)? No i liczę również na przyzwoity sequel, najlepiej taki z jeszcze mniejszym otwartym światem i jeszcze większym Hogwartem. No i taki, od którego Rowling będzie szczęśliwie jak najzupełniej odcięta. To uniwersum zasługuje na lepszego stwórcę.

Pograłem z 4h i wieje nudą, o ile sam zamek i okolice są klimatyczne i wykonane super tak reszta leży, nie czuje jakoby ten świat żył wygląda jak makieta wypełniona zapchaj znajdźkami i na okrągło trzeba naciskać R, walka tak prosta że grając na hardzie ziewałem i zasypiałem. Pozycja raczej dla fanów bo tylko oni będą tutaj czerpać przyjemność. Chwalmy cesarzową :)
No i jeszcze ten ekwipunek, wejście do mapy czy wyposażenia zabiera z 5 sekund nim te animacje się zrobią, masakryczna strata czasu :d

Czemu nikt nie pisze, ze optymalizacja to jakis zart?
Ryzen 3600, 32gb ramu i RTX 2070 Super (czyli rekomendowana konfiguracja, ale wiecej ramu), a gra scina jak diabli
Wahania są dosłownie od 20 do 60 klatek, a niekiedy animacja po prostu freezuje

Problem z optymalizacją w tej grze nie leży po stronie wydajności karty tylko po stronie pamięci karty. Gra do poprawnego działania wymaga w pi*du pamięci vram. Niewystarczająca ilość vram po jakimś czasie skutkuje zacinaniem się gry na dłuższe chwile i dość sporymi spadkami fps. Do zwykłego Full HD na Ultra musi być 10GB vram do poprawnego działania a już nie wspominam o RT ktore w Full HD wciąga nastepne 4GB vram !!! Spójrzcie na tabelke! Dlatego w wiekszaści ludzie mają spadki! U mnie na ultra + RT w Full HD w Hogwarcie też chodzi płynnie i elegancko do czasu, ale mam tylko 8GB vram RTX 3070 laptop, czyli sama karta daje rade ale po chwili jak sie zapcha vram zaczyna się kaplica! Gra klatkuje w tych miejscach gdzie przed chwilą było płynniutko i bez problemu a za chwile znowu fps na dół na jakąś chwile i powrót do płynnej rozgrywki. Po wyłączeniu RT gra chodzi super na ultra i to bez DLSS! Pozdr.

Wstrzymywałem się z opinią do momentu aż gre skończe, i dzisiaj nastał ten moment kiedy skończyłem wątek fabularny z łącznym procentem ukończenia na 75% 80 godzin spędzone według Steama. I jakie jest moje zdanie? Na pewno nie jest to gra wybitna ani nie jest to gra przeciętna jest najzwyklejszą w świecie dobrą produkcją i bez wątpienia jest to najlepsza gra w uniwersum Harrego Pottera.

Plusy
+Piękny, duży różnorodny świat
+Magiczny klimat
+Grafika i audio
+System walki
+System rozwoju postaci
+Historia
+Masa aktywności pobocznych
+Stan techniczny (Mimo że miejscami klatki spadały to nie uświadczyłem żadnego buga ani glitcha i raz mnie wywaliło do pulpitu
+Uczucie Nostalgii

Minusy
-Nie zbalansowany poziom trudności. (Grę przechodziłem na trudnym poziomie a i tak miejscami było za łatwo)
-Mało rozwinięte zadania poboczne
-Dialogi i postacie
-Syndrom Ubisoftowości (Czyli bardzo dużo zapychaczy które są bardzo powtarzalne momentami po czasie nudzą.
-Brak Quidicha

Podsumowanie
Do Hogawartu podszedłem bez większych oczekiwań, nie czekałem na tę grę im bliżej do premiery było to coraz więcej materiału się pojawiało i mnie ta gra przyciągnęła. I mimo wszystko bardzo przyjemnie mi się grało po mimo że nie jest to gra wybitna jest co najwyżej poprawna. Fanem Harrego Pottera nie jestem aczkolwiek gra mnie zachęciła do odświeżenia sobie przygód Harrego i mimo że za dzieciaka oglądałem wszystkie części tak teraz również dobrze mi się oglądało i możliwość doznania nostalgii. Grę oceniłbym na 7/10 ale z racji tego uczucia nostalgii przywołaniu tych wspomnień daje 8/10. Mimo wszystko uważam że ta gra ma jeszcze nie wykorzystany potencjał i mam nadzieje że wypuszczą jakieś DLC a jak nie to moderzy też dadzą tej grze drugie życie.

Wiem że nie związane z tematem ale dla tych znafców którzy twierdzili że 16 GB Ramu będzie jeszcze długo zalecane pod 1440p. Myk kolejna gra z 32 gb ramu. I co? Dalej będziecie Pier*** że to wina optymalizacji? Czas kupić ramik a nie pier***lić eksperci Lithryn