Recenzja Recenzja Tell Me Why – przerost treści nad formą

Wydaje mi się, że chodzi o ,,unikatowość" perspektywy, gry nieraz były cenione za jakiś niekonwencjonalny setting per se, a gnojone za to że są pięćdziesiątą z kolei grą o zombie/sci-fi. Nie jest to może duży plus, ale jakiś na pewno. Już nie wspominając o tym, że to może być plus dla samej autorki recenzji, która jest przecież formą subiektywną.

Bez przesady, nie porównujmy czegoś absolutnie fantastycznego do perspektywy osoby transpłciowej, bo to dwie zupełnie różne rzeczy. No i znowu- to, co dla ciebie ,,już było"(z tego co pamiętam to If Found miało taką postać, i moim zdaniem było lepsze niż to tutaj), nie znaczy że autorka też się wcześniej z taką grą spotkała. Mutant Year Zero było zresztą chwalone za te hybrydy.

Minusem jest to ze juz rok temu trabili o tym transplciowym bohaterze co wg mnie jest spoilerem bo wolalbym sie o tym dowiedziec w trakcie gry. Przypuszczam ze po nieudanym LiS2 chcieli tym wzbudzic zainteresowanie. Zaczalem w to grac i nie podzielam tych zachwytow. Jesli tak swietna gra jak Mutant dostala na Golu taka sama ocene to chyba wlasnie dlatego ze nie uwzglednili +1 do oceny za humanoidalną kaczke.

Moim zdaniem nie było to spoilerem, bo bycie transpłciowym nie ma nic do fabuły gry. To tak, jakby mówić, że fakt, że gramy kobietą czy mężczyzną w grze jest spoilerem - sama historia dotyczyła tu bardziej matki bliźniaków, niż Tylera.
Nie chodzi o samą unikatowość, ale o reprezentację, która jest ważna, i to, jak pięknie podeszli do tematu. Gra była niesamowitym doświadczeniem.

Ikazuchi - jak to nie bylo? Na poczatku nie wiadomo kim jest bohater i dowiadujemy sie tego po prawie godzinie gry. Bylaby to ciekawym doswiadczeniem gdyby tworcy nie zepsuli efektu tym spoilerem.
To tak, jakby mówić, że fakt, że gramy kobietą czy mężczyzną w grze jest spoilerem
Pewnie ze jest przykladem moze byc TLoU2

ale o reprezentację, która jest ważna Lekcja na przyszłość: nie bawić się w adwokata. I to już jest plus, którego nie mogę zrozumieć, bo ma mniej więcej tyle sensu, co parytety. Ale, ok, podtrzymuję zdanie o tym że recenzja jest subiektywna i dla autorki mógł to być plus.

Metaverse w pierwszej sekwencji w pokoju Tylera można znaleźć już tę informację. M. in. w kalendarzu ma pozaznaczane kiedy ma brać hormony, były też książki o byciu transpłciowym na jego biurku. To jest pierwsze spotkanie z bohaterem w grze, około 15-20 minuty, dokładnie nie pamiętam.

Chodziło mi raczej o to, w jak realistyczny i dokładny sposób przedstawili tę postać - jest to zdecydowanie plus, ponieważ można się wczuć i zrozumieć wiele rzeczy. Jeśli dzięki tej grze chociaż kilka osób zmieni podejście, to już będzie wielki sukces. Nie uważam, żeby był to tokenizm, bo sama gra nie jest tylko o byciu transpłciowym, po prostu bohater jest transpłciowy. Fabuła opowiada głównie o czymś innym, ale nie chcę spoilerować i psuć zabawy ;)

Twórcy gry prosili w wytycznych o nieujawnianie fabuły gry - dlatego moja recenzja jest bezspoilerowa. :) I nie uważam, żeby 3/4 recenzji było o tym wątku, niemniej jednak poruszyłam temat, bo moim zdaniem jest warty uwagi.

Dziwną fanaberie twórcy wymyślili .W dobie dostępu bezproblemowo do każdej praktycznie informacji chcą ukrywać główną fabułę. Gra już była dzień przed premierą na YouTube dostępna i można było poznać o czym gra będzie i jak toczy się historia.Reddit leaks miał już cały scenariusz miesiąc przed premierą. I większość rzeczy się sprawdziło.

Widzę że w ogóle nie grałeś a wypowiadasz się. Gra w żaden sposób nie gloryfikuje osób transpłciowych. Pokazuje za to, jak trudno żyć w zgodzie z samym sobą, gdy matka natura wsadza cię w nieodpowiednie buty.Dla mnie wielką bolączką Tell Me Why są wybory. Dokładniej ich pozorność i płytkość.W Life is Strange podejmowaliśmy kilka naprawdę ważnych wyborów. Mogliśmy decydować o czyimś życiu lub śmierci. Mieliśmy gigantyczny wpływ na osoby dookoła i to, jak nas postrzegają.Bardzo brakowało mi tego w Tell Me Why. A tutaj - zero odcieni szarości oraz dylematów moralnych. Wystarczy, że będziemy empatyczni i cierpliwi wobec rodzeństwa, a możemy liczyć na najlepsze zakończenie.Wybory ograniczają się do rzeczy skrajnie kosmetycznych. Dontnod ma gotową historię do opowiedzenia i jasno sprecyzowane zwroty akcji. Twórcy nie pozwalają, aby gracz maczał palce w ich scenariuszu i wychodził poza sztywne ramy korytarzowej opowieści.

Raczej prefiks trans- tak nie działa.
Przykładem z WoW jest transmog.

Początek dobrze, bo dany byt staje się inny i już taki nie jest, lecz dalej wewnątrz jest tym co był.

Jeśli nie uwzględnisz tego, że dalej wewnątrz jest tym co był, to transmog by zmieniał całkiem przedmiot, a nie tylko jego zewnętrzną ekspresje. :]

Można to też tak ująć, przedrostek trans- podkreśla "zmiany formy, a nie istoty".

Tak samo osoba transpułciowa nie staje się kobietą, tylko zmienia farmę by wyglądać jak kobieta.

Może to ci pomoże zrozumieć. :]

Moim zdaniem Tell Me Why zdecydowanie jest bliżej do jedynki, niż dwójki. Przede wszystkim wybija się tu piękna i przykra historia, która co prawda trochę moralizuje, ale delikatniej i nie w tym temacie, którego się spodziewamy po zapowiedziach. W dwójce miałam wrażenie, że niektóre wydarzenia były "wepchnięte" tylko po to, żeby coś pokazać, tu fabuła jest spójna i rozwija się w sposób naturalny.

Dokładnie o to mi chodziło.

Zgoda. Sam odniosłem się nie tyle do samej gry co recenzji. Mi jest wszystko jedno kim gram tak długo jak postać jest dobrze napisana, i nie robi mi różnicy to czy gram facetem, kobietą, czarnoskórym czy osobą z mniejszości seksualnych. Więc jeśli Tyler jest dobrze napisany to dla mnie w porządku.

Masz absolutną rację jeśli chodzi o Neflixa (i nie tylko). Tam czasami bardzo to razi nie dlatego, że mniejszości etniczne/wyznaniowe/seksualne są, tylko że są wrzucone po macoszemu, wręcz na siłę bo chcieli mieć kogoś w obsadzie reprezentujących daną grupę, ale nikt nie przysiadł i nie poświęcił czasu by postać była po prostu ciekawa. Dobrze to widać w The Old Guard, gdzie żadna z postaci prócz tej granej przez Theron (tutaj też różowo nie było) nie jest specjalnie interesująca. W grach też różnie z tym bywa. Są kiepsko napisane postacie jak Jacob z ME2, ale też bardzo dobrze zrobione całe wątki jak ten poświęcony Jimowi Millerowi w Deus Ex Mankind Divided.
Wszystko zależy od podejścia do tematu przez twórców.

Bardziej mnie tylko razi robienie z tego selling point jakiegoś serialu czy filmu jak np. na obrazku obok.

Tematyka gry nie czyni ją z definicji odporną na krytykę tylko dlatego, że porusza trudne tematy.

Jasne że nie. Nie znaczy to jednak, że nie jest to wykorzystywane do zbywania krytyki. Nawet u nas na Golu był taki jeden, który część zarzutów odnośnie TLOU2 sprowadzał do homofobii. W social mediach z tym jest gorzej bo dochodzi do tego mentalność stadna i wystarczy by jena osoba wspomniała o -fobii by dziesiątki innych powtórzyły to samo.

Nic tylko się zgodzić. Problemem jest tokenizm, ale tez w moim odczuciu zbyt prymitywne i sztampowe moralizatorstwo. Jeżeli tych dwóch elementów nie ma to gra/film może być dla mnie o kimkolwiek, byleby ciekawie.

Bardziej mnie tylko razi robienie z tego selling point jakiegoś serialu czy filmu jak np. na obrazku obok.

Oczywiście tenże fakt może razić, ale mnie zupełnie taka promocja, ale to zupełnie nie dziwi. Pomijając kwestie tego, jak są napisane postacie załączone na danym obrazku (tego nie wiem), kwestie reprezentacji zawsze tłumaczę na przykładzie "polskich aktorów w Hollywood" - statystyczny Kowalski, wyzłośliwiający się na to, jak czarnoskórzy jarali się Czarną Panterą, z trudem ukrywa własną erekcję, gdy słyszy polskie nazwisko w amerykańskiej produkcji. Typ, który grał Polańskiego u Tarantino przez 5 sekund udzielał miesiącami wywiadów o współpracy z panem wielkim reżyserem i o tym, jak się żyje w Hollywood, a w latach 90-tych, gdy tryumfy święciło Archiwum X, pół kraju jarało się tym, że David Duchovny miał polską babcię. Zresztą, lista aktorów z polskimi przodkami na wiki to jedna z moich ulubionych absurdalnych rzeczy w internecie, bo przecież praprapradziad imigrujący do Nevady z Koziej Wólki nijak nie definiuje życiowych wyborów, ale tak właśnie działa poczucie reprezentacji.

I tak samo jest z reklamowaniem udziału takiej a nie innej grupy społecznej w serialu - z jednej strony jest to obecnie modne, by podkreślić świadomość społeczną twórców (czy jest to tylko chwyt marketingowy, łatwo ocenić po poziomie dzieła), z drugiej jednak - faktycznie dana mniejszość czuje się doceniona choćby wzmianką o niej, zwłaszcza, jeśli przez ostatnie 50 czy 80 lat była spychana na margines lub ogólnie zapomniana przez popkulturę.

Dlatego też w obecnych czasach natłok treści z mniejszościami wydaje się wręcz nachalny - obecna rewolucja kulturalna zachodzi w błyskawiczny sposób i statystyczny odbiorca jest wręcz zasypywany wszystkimi treściami z którymi wcześniej nie miał większej styczności (bo kwestie transpłciowości, niebinarności i innych -ości siedziały albo w totalnej niszy, albo pojawiały się raczej w ramach klasycznego żartu "chłop przebrany za babę"). Rozumiem szok kulturowy niektórych, ale też alergiczna reakcja na każdą odmienność w popkulturze, sprowadzaną do "wciskania na siłę" to jest absurd, bo da się bardzo łatwo odróżnić temat poruszony z sensem od wspomnianej wcześniej tokenizacji, w której charakterologia danej postaci obraca się tylko i wyłącznie wokół jej transpłciowości czy orientacji seksualnej, bez żadnej obudowy innych aspektów. Zresztą, sam wymieniłeś dobre i złe portrety takowych osób, więc obaj doskonale wiemy, jak to działa.

Jakoś rzadziej, albo wcale robią gry, gdzie jest trans-facet. :D
Znaczy kobieta transformowana na faceta.

keeper_4chan
Taaa, a sprawdziłeś o jakiej postaci mowa w tej grze?

Świat się zmienia. Trzeba się dostosować do nowych warunków. Przykład dzisiejsze wiadomości. Nowe zasady przyznawania Oskarów które chcą wprowadzić za 4 lata rozwalają mnie. Film może być świetny fabularnie z przesłaniem i ogólnie świetnie zmontowany ale nie wygra jak w rolach pierwszoplanowych nie wystąpi osoba trans-płciowa z mniejszości społecznej i najlepiej z zaburzeniami psychicznymi, wszystko po to żeby uświadomić na ból i cierpienie takich osób.