Forum: Podróże małe i duże

Fajnie że taki wątek powstał. W Polsce jest naprawdę wiele pięknych miejsc. Większość w odległości 150km od miejsca zamieszkania mam odwiedzone :P
Ja mogę polecić Inowrocław i tamtejsze tężnie oraz park. Przyjemnie jest też na plaży w Lidzbarku.

Polecam Podlasie.

Zalew Siemianowski to miejsce w sam raz na spokojne wakacje, weekend na żaglówce lub wędkowanie. W południowo-wschodniej części przez zalew idzie spektakularny most kolejowy, do granicy z Białorusią. Malownicze miejsce z nieźle wyposażonym polem biwakowym.

Oczywiście Hajnówka i puszcza białowieska.

Poza tym mnóstwo śladów dawnej wielokulturowości. Stare synagogi, cerkwie... Koniecznie trzeba odwiedzić meczet w Kruszynianach i tatarską restaurację.

Jadąc od strony Warszawy ciekawiej wybrać boczne drogi, przez Węgrów i Sokołów, zamiast walić ekspresówką na Białystok. Mnóstwo malowniczych miejscowości, a przy okazji dowód, o ile lepiej wygląda okolica bez wszechobecnych bilboardów i reklam.

Warto wtedy odwiedzić Górę Garbarkę. Las krzyży. Dosłownie.

Przy odrobinie szczęścia i spostrzegawczości można też trafić do hodowli alpak. Właściciele nie robią problemu, żeby dać zwierzakowi marchewkę i zrobić sobie z nim zdjęcie. Pocieszne stwory.

Ja dzisiaj miałem "zaliczyć" Grudziądz, ale dupna pogoda dzisiaj była i chyba zostawię to na przyszły rok.
A z moich ostatnich podróży po Zachodniopomorskim mogę polecić kompleks bunkrów podziemne miasto Wolin, ale nie polecam tam włazić z małymi dziećmi, bo przewodnicy bawią się w musztrę wojskową i młodsi mogą się przestraszyć.
Za to z najwyższego klifu w Polsce można zobaczyć kraniec morza Bałtyckiego, niestety okazało się, że to nie Dania, a niemiecka wyspa Rugia:-D
Za to zawiodłem się na krzywym lesie w Nowym Czarnowie, spodziewałem się lasu, a nie paru zakrzywionych drzewek.
Tak więc jeśli planujecie wyjazd w okolice Świnoujście to nawet się nie zastanawiać.

Projektu czas zacząć, chciałbym w miarę czasu pozaliczać góry i wbiec na Koronę Gór Polski. Dziś zacząłem od Mogielicy (1170m n.p.m), z Przełęczy Rydza-Śmigłego, szlakiem zielonym do góry. Relatywnie mało ludzi bo wczesna pora, fajna pogoda, bardzo dobra widoczność z wieży widokowej na szczycie. To lubie :)

1)

2)

3)

4)

OK, skoro można to i ja coś tam dorzucę.

Zdjęcia są z listopada 2019, zrobione podczas wycieczki do Kpalime. Na zdjęciach w miarę typowe widoki z okolicy.

Kpalime ma fajny klimat - jest gorąco, ale z uwagi na położenie kilkaset m nad poziomem morza jest ciut chłodniej, niż bardziej na południe.

Na szlaku - w drodze do lokalnej atrakcji, jaką jest dość duży wodospad.

Widoczek na górę Agou, położoną niedaleko Kpalime. To najwyższy szczyt Togo, ale i tak ma mniej niż 1000m npm

Sam wodospad wygląda mniej więcej tak. Zdjęcie niestety nie oddaje do końca skali, a filmik jest trochę za duży, żeby go tutaj wrzucić.

Przykład miejscowej fauny, czyli mrówki.

Znów, zdjęcie nie oddaje tego w pełni ale te mrówki są tak mniej więcej dwukrotnie większe, niż rudnice w Polsce.

Jeżeli odległy o 20km o Park Narodowy Gór Stołowych kwalifikuje się na okolice to zdecydowanie warto.

Oczywiście, że się da samochodem, choć przestrzegam przed widokową autostradą sudecką z Kudowy do Międzylesia, bo dziury potężne.
A kotlina kłodzka jest ciekawa tylko z zachodniej strony, bo od wschodu to tylko uzdrowisko w Lądku, Międzygórze i wyprawa górska na Śnieżnik jest godna polecenia.

Dziś biegowo odwiedziłem Luboń Wielki - jeśli ktoś nie był to polecam żółty trudny szlak czyli Perć Borkowskiego – z Rabki-Zaryte przez rezerwat przyrody na szczyt do schroniska PTTK z główną atrakcją czyli największym w Beskidzie Wyspowym gołoborzem, które robi wrażenie. Góra sama w sobie nie wysoka 1022 ale mająca bardzo wiele do zaoferowania, mnóstwo ciekawych miejsc do zeksplorowania. Ludzi - prawie nikogo, co dziwne bo to najpopularniejszy szlak w Beskidzie Wyspowym. Niestety widoku na okolice nie miałem przez dużą mgłę. Na fotce schodzę z gołoborza :P Zdjęcia niestety słabo oddają skale tego zjawiska. Polecam to tylko 60 km od Krakowa!

Był ktoś w PN "Ujście Warty"?
Planuję się wybrać, ale że to park narodowy to można chodzić tylko po określonych ścieżkach, a na tej mapie szlakowej https://hiking.waymarkedtrails.org/#?map=7!52.175!19.3077 (swoją drogą polecam) nie są one zaznaczone. Niby są tam jakieś ścieżki przyrodnicze, ale czy one są dobrze oznaczone i drugi problem, która z nich jest najciekawsza? Raczej drugi raz tam się nie zjawię (chyba, że te miejsce ma jakiś magiczny urok), więc zależałoby mi na tej najfajniejszej trasie, najlepiej z wieżą widokową po drodze, bo słyszałem, że jest ich tam dużo.

A ja w kategorii rozkoszowanie się naturą i wyciszenie się od mediów i problemów światowych mam nowego lidera. Park Narodowy Ujście Warty- najnowszy PN w Polsce i chyba można dać to do minusów, bo patrząc ile się tam przyrody chowa, ta decyzja powinna nastąpić dużo dużo wcześniej.
Tylu ptaków nie zobaczy się w żadnym innym zoo. Wystarczy wziąć ze sobą lornetkę, pojechać na ścieżkę "Ptasim szlakiem" i rozkoszować się przyrodą, a wtedy "oprócz błękitnego nieba nic mi dzisiaj nie potrzeba". W dodatku odwiedzany jest bardzo rzadko, a więc tłumów nie trzeba oczekiwać. Jest to też dobre miejsce na rozpoczęcie letniego sezonu turystycznego, gdyż podobno najlepiej przyjechać w to miejsce wiosną.
A jeśli patrzenie na ptaki okaże się wyjątkowo nudne, zawsze można skoczyć do niedaleko oddalonej Cedyni, gdzie odbyła się pierwsza sławna bitwa w historii Polski. Muzeum co prawda nie ma, ale tak wielkiego pomnika się nie spodziewałem. A kilka kilometrów dalej leży najbardziej oddalony punkt na zachód w Polsce. Od czterech lat stoi tam specjalny znak.
Można też zamiast tych dwóch opisanych przeze mnie punktów pojechać bardziej na południe poodwiedzać ziemię lubuską... ale to już jest raczej temat na osobną wycieczkę.

A ja jestem dumny z siebie, bo w końcu zobaczyłem z Zakopca Tatry:-D. Ale ja widoków nieświadomie poomijałem w tym deszczu 3 lata temu.
Ta Gubałówka to akurat średnia atrakcja. Owszem widok ładny, ale przez te stragany i tłumy nie zobaczysz go na głównej drodze, musisz zboczyć z trasy.
Choć najbardziej się zawiodłem na Wawelu, bilety w jednej kasie kupowane, kolejki wielkie, każda atrakcja osobno płacona, a w katedrze niby przewodników nie ma, a jednak co drugi tam z kimś łazi. No i jeszcze bazylika mariacka w remoncie (Wita Stwosza Juniora z piętnastego pokolenia chyba zatrudnili).
Także niezbyt udana wycieczka na turystyczne zakończenie tego dupnego roku mnie spotkała.

Pierwszy raz byłem w Ardenach, mgła taka, że psa by udusiło ale klimatycznie komponuje się z tutejszymi Wysokimi Bagnami (na zdjęciu), mi się podobało. Oczywiście zwiedzony też Signal de Botrange czyli najwyższy szczyt całego Beneluksu zaliczany do Korony Europy 694 m n.p.m :D

2)

3) Signal de Botrange :)

Sorki, coś mi się schrzaniło.

Dodam komentarz później.

W swoim życiu tu i ówdzie byłem oraz to i owo zobaczyłem. Zapraszam na opis moich podróżniczych przeżyć. Będzie długie wypracowanie, ale uważam, że warte przeczytania.

Nie byłem nad polskim morzem, co dla wielu jest dziwne, chociaż mam rodzinę w Świnoujściu. Odwiedzałem za to Mazury, Roztocze, Zakopane i Tatry, Sandomierz, Kraków czy oczywiście Warszawę. Byłem w Oświęcimiu w obozie, w Wieliczce w kopalni oraz w Energylandii. No i w kopalni węgla Bogdanka w Łęcznej pod ziemią. Z polskich akcentów to niech będzie jeszcze Jasna Góra w Częstochowie przed maturą, Toruń i Malbork.

Jeśli chodzi o zagraniczne wypady to jest dość ciekawie. W 2004 roku w wieku 12 lat byłem na wycieczce klasowej. Szkoła zorganizowała kilkunastodniowy wypad do Paryża i jakiejś wioski we Francji, Luksemburga, Norymbergi oraz Pragi. Wszystko było łączone, jechaliśmy autokarem. Więc w zasadzie za jednym zamachem 4 fajne kraje. Oczywiście najbardziej zapamiętałem Paryż. Wjechaliśmy na Wieżę Eiffla na samą górę, weszliśmy do Notre Dame, widzieliśmy Łuk Triumfalny i weszliśmy na niego, byliśmy w Luwrze i do dzisiaj pamiętam ten tłum ludzi stojący przed Moną Lisą. Rejs promem Sekwaną, podziwianie Paryża nocą, przejażdżka paryskim metrem, spacer Polem Marsowym, spacer w dzielnicy biznesowej Paryża pośród drapaczy chmur i budynek-pomnik Grande Arche. Paryż to niesamowite miejsce do zwiedzania i wywarł na mnie wielkie wrażenie. Bardzo chciałbym odwiedzić to miasto jeszcze raz już jako dorosły człowiek.

No i oczywiście paryski Disneyland. Zlokalizowany jest pod Paryżem i do dzisiaj pamiętam wiele atrakcji. Dla dzieci i młodzieży w wieku w którym wtedy byłem fantastyczna sprawa. Pojechaliśmy także na francuską prowincję, do jakiegoś regionu, w którym produkuje się wina. Zwiedzaliśmy winiarnię. Do dzisiaj pamiętam, jak dorośli, w tym moja mama (która pojechała jako opiekunka) degustowali winko, a my tylko mogliśmy patrzeć. Cholerka... Tyle stracić.

Paryż był główną atrakcją, ale nie zapomniałem innych miejsc, które także były świetne. Luksemburg i jego stolica, Luksemburg. Bardzo ładne i czyste miasto. Od razu było widać także bogactwo tego miejsca, ponieważ na ulicach roiło się od super samochodów. Widzieliśmy Ferrari, Lambo, Maserati i inne fury. Dla chłopaka w tym wieku nie lada gratka.
Norymberga, tutaj przyznam, że pamiętam najmniej, ale na pewno spacerowaliśmy po mieście i zwiedzaliśmy jakieś stare kościoły. Odwiedziłem niemiecką księgarnię i kupiłem książkę o dinozaurach i o zwierzętach (wtedy fascynowałem się tymi tematami). Praga - wspaniałe mosty i architektura, Stare Miasto. I zabawna sytuacja. Mieliśmy czas wolny na jakimś rynku i zaszedłem, a jakże, do czeskiej księgarni. Piłem wtedy colę w puszce, ale nie mogłem wytrzymać i wszedłem z tą puszką do środka. Bałem się, że obsługa mnie wygoni z tą puszką, więc schowałem dłoń z puszką pod kurtką. Wychodząc z księgarni nadal trzymałem puszkę pod kurtką. A tu nagle za mną wylatuje gość z księgarni, drze się, "eeeeeeee, eeeeeeeeeeee" i coś tam bełkocze po czesku i biegnie w moją stronę. Był pewien, że ukradłem i wyniosłem jakąś książkę, bo tak to mogło wyglądać, gdy trzymałem nienaturalnie całą rękę pod kurtką. Wystraszony odwróciłem się, wyjąłem puszkę i uniosłem ją do góry. Gość zareagował w stylu "aaaaaaaa" , machnął ręką i sobie poszedł.

Potem przez dłuższy czas nie byłem nigdzie za granicą. Dopiero 11 lat później w 2015 roku udałem się z moją byłą dziewczyną, jej siostrą z mężem i dziećmi oraz przyjacielem ich rodziny do Chorwacji, konkretnie do kempingu Lanterna. Jechaliśmy na dwa samochody, zatem przy okazji przejeżdżaliśmy przez Słowację, Austrię (Wiedeń), Słowenię (Lublanę) i Włochy (Triest). Spaliśmy w bazie turystycznej nad Adriatykiem pod namiotami, to był zresztą dla mnie pierwszy raz nad morzem, więc jedno, wielkie wow. Morze cieplutkie i mocno słone, po bo każdej kąpieli jak się przeschło było się pokrytym warstewką soli. Sama baza fajna i zróżnicowana. My akurat trochę po taniości i namiot, były tam leżaki do spania i oddzielne "sypialnie" ale też i prąd, lodówka, można było doładować telefon itd, więc nie to, że jakiś survival. Toalety i łazienki były nieopodal. Sama okolica pełna drzew iglastych i do morza niedaleko. Kemping bardzo duży, na jego terenie korty tenisowe, boiska, sklep, pizzeria, winiarnia, baseny i kilka plaż. Wybraliśmy się na wycieczkę promem po Adriatyku, zjedliśmy pysznej, morskiej rybki na statku, widzieliśmy delfiny. Popłynęliśmy przez Limski Kanał do tamtejszych jaskiń. No, to było niesamowite doświadczenie dla osoby, która pierwszy raz była nad morzem.
Ponadto odwiedziliśmy dwa nadmorskie miasteczka - Poreć i Rovinji. Rozważaliśmy także podróż promem do Wenecji, a właściwie to chodzić taki gość po kempingu i namawiał do takiej podróży, ale uznaliśmy, że za drogo.

Kilka przygód też było. Wieczorem poszedłem się myć do łaźni. Miałem ze sobą telefon. Myłem zęby i położyłem go na umywalce. Jak gdyby nigdy nic wróciłem do namiotu. I szukam telefonu. Tu nie ma, tam nie ma, co ja z nim zrobiłem. Cholera, miałem go ostatnio w łaźni jak myłem zęby. Serce do gardła, biegnę do łaźni, nie ma. Nie ma telefonu. Ja pierniczę. Tyle zdjęć, facebook, kontakty, wszystko. Ktoś zabrał. Nie wiedziałem co robić, wyszedłem przed łaźnię zdezorientowany. I patrzę, a tu stoi facet z moim telefonem w ręku i dzwoni do kogoś. Jak się okazało, do mojej mamy i już zaczął rozmawiać. Oczywiście podszedłem i mówię, że to mój telefon, zostawiłem go przy umywalce. Ulga nie do opisania. Gość okazał się Polakiem, który mieszkał w namiocie po sąsiedzku. Dobrze, że akurat trafiłem na uczciwego człowieka. A mama prawie zawału dostała, gdy zadzwoniłem do niej niby ja, a tu w słuchawce głos jakiegoś obcego faceta, wszystkie czarne myśli, że coś się stało od razu.

Kolejna przygoda w czasie powrotu. Wracaliśmy jak wspomniałem na dwa samochody. I to nie byle jakim tam samochodem, tylko no BMW E60. I gdzieś w Austrii samochód zaczął się psuć, najprawdopodobniej coś z alternatorem. Układy zaczęły się stopniowo wyłączać, więc kwestią czasu było jak się zatrzymamy. Obcy kraj, niedziela, no nie byłoby ciekawie. Szczęśliwie udało się dojechać do Polski i w Gliwicach samochód padł. Myśleliśmy co tu robić. Facet z synem postanowił zostać w Gliwicach w hotelu i rano poszukać mechanika. W drugim samochodzie było tylko jedno miejsce. Mi i dziewczynie zostało tylko wrócić pociągiem. Pociąg był w środku nocy. Szwagier dziewczyny wywiózł nas na stację PKP i pozostało nam już czekać na pociąg, a był dopiero wieczór. Tamtejszy dworzec był w przebudowie, ni żywej duszy, ciemno jak tyłku, nic nie widać. Strach tam być tyle godzin w nocy. Na szczęście w pobliżu była stacja Orlen, a w środku stolik z krzesełkami do czytania prasy, tam spędziliśmy z 5 czy 6 godzin w oczekiwaniu na przyjazd pociągu, po czym wsiedliśmy i czekała nas 5 godzinna podróż do domu. Ot, takie zwieńczenie fajnej przygody w Chorwacji.

Na kolejną podróż za granicą czekałem do marca 2018 roku. Już wtedy z nową dziewczyną, a obecnie moją narzeczoną.
Tak się złożyło, że oboje uwielbiamy podróże i bardzo się jaramy przez każdym tripem. Dzielimy się obowiązkami, tzn. ona ogarnia bilety na samolot i hotel na booking, a ja tworzę plan wyjazdu i wyszukuję najciekawsze miejsca, które zobaczymy w trakcie podróży i rozplanowuje to w czasie, sprawdzam jak wygląda sprawa z transportem, w miarę możliwości także szacuję ile wyniesie nas zwiedzanie i transport +/-. Latamy zazwyczaj na czas od 4 do 7 dni. Budżetowo, ale bardzo intensywnie, jeśli chodzi o zwiedzanie.
Latamy najczęściej Wizzair lub Ryanair. Tanie linie, ale no właśnie o to chodzi, że tanie i jakoś specjalnie nie narzekamy.
Nigdy nie lecieliśmy z żadnym biurem podróży. Wszystko ogarniamy na własną rękę, tak jest najlepiej, kiedy sami za wszystko odpowiadamy. Ma to niezwykły urok też, to szukanie hotelu, jest taki dreszczyk emocji.

Nasz pierwszy wspólny wypad to Grecja, Ateny. Lecieliśmy w marcu. W Polsce w czasie naszego wylotu był wtedy atak zimy. Ogromne śnieżyce uderzyły dzień przed wylotem. Pamiętam jak jechałem autem z Puław do Lublina drogą ekspresową. Po drodze mijałem dziesiątki aut, które wypadły z drogi do rowu. Cały jeden pas był po prostu całkowicie zasypany. Lewy, skrajny - nieco lepiej, ale też dramat. Każdy jechał 30-40 km/h, może nawet wolniej. A i tak przy tej prędkości zarzucało dupą. Zamieć śnieżna, silny wiatr, widoczność bliska zeru. No przyznam, że siedziałem w fotelu jakby ktoś mi w dupę wbił 100 szpilek. Mimo to udało się bezpiecznie dojechać do domu. Nazajutrz o 5 rano bus do Warszawy, a stamtąd przesiadka na Modlin. Problemy zaczęły się rano. Śnieg padał całą noc, miasto było sparaliżowane. Komunikacja miejska niemal stanęła tego dnia. Mnie się udało dojechać na PKS, niestety dziewczyna nie miała jak dojechać. Żaden autobus nie przyjeżdżał, godzinne opóźnienia, taxi odmawiało jak dzwoniła. Ja czekam na PKS, dziewczyny nie ma i nie wiadomo kiedy i czy w ogóle dojedzie, a bus na Warszawę już stał. Wszystko opłacone też, bilety, hotel za granicą. Jak nie pojedziemy tym busem, nie zdążymy na lot. No dramat. Na szczęście w ostatniej chwili udało jej się dojechać jak już wszyscy wchodzili, udało jej się złapać jakąś taksówkę.

Samo lotnisko Modlin dużego wrażenia na mnie nie wywarło. Małe, dość ciasne, no ale w niczym to nie przeszkadzało, myśleliśmy już tylko o Grecji. Zaznaczę, że to miał być mój pierwszy lot samolotem ever. Narzeczona już wcześniej leciała 4 razy, bo była w Londynie oraz na Malcie. No ale też nie mogła doczekać się lotu. Pierwsza podróż samolotem, cóż. Nieco się stresowałem, ale wywarło to na mnie duże wrażenie, szczególnie start i to przyśpieszenie i moment wzniesienia się w górę i to łaskotanie w środku, dziwne, acz dla mnie przyjemne uczucie. I te widoki, które miałem okazję podziwiać po raz pierwszy w życiu. Miasta, pola, chmury z takiej wysokości, wow.

No dobrze, ale przejdźmy już do samej Grecji. Wylądowaliśmy na lotnisku pod Atenami i od razu poczuliśmy zupełnie inny klimat. W Polsce śnieg, zamiecie śnieżne, zaspy, zimno, grube kurtki. Ateny? Wieczór i około 18 stopni ciepła, kurtki do walizek. Przepaść. Do Aten dojechaliśmy komunikacją miejską spod lotniska. Oczywiście wszystko ogarnąłem wcześniej i wiedziałem skąd i jaką linią jechać oraz gdzie wysiąść. Dojechaliśmy do Syntagma Square, takiego niewielkiego parku w centrum Aten, naprzeciwko greckiego parlamentu. I stąd pieszo do hotelu. Było już wieczór i ciemno, no ale jakoś udało się dojść z Google Maps, tym bardziej, że już wcześniej ogarniałem jak dojść z centrum do naszego hotelu. N

Sam hotel mieścił się w typowej dla Aten kamienicy. Odebraliśmy rezerwację i klucze do pokoju i cóż, sam pokoik nieduży, kibelek mały, ale łóżko wygodne. Luksusów się nie spodziewaliśmy bo widzieliśmy co rezerwujemy, a i tak nie przyjechaliśmy tam wylegiwać się w pokoju, tylko zwiedzać i jeszcze raz zwiedzać. Na plus na pewno to, że było darmowe (czyli w cenie pobytu) śniadanie na hotelowej stołówce. I przyznam, że tak nawet na bogato, bo szwedzki stół, wędlin do wyboru do koloru, jajka, jakieś dodatki, dżemy, chleb, bułki, kawa, herbata, kakao, gorąca czekolada, woda. Brało się tyle, ile się chce, więc przyzwoicie jak na standardy takiego miejsca raczej.

Co zapamiętałem i podobało mi się w Atenach i okolicach?

1. Akropol. No to oczywista oczywistość, symbol Aten i całej Grecji oraz nie ma co się oszukiwać, główna atrakcja tego miasta. Wywarł na nas niesamowite wrażenie i każdy kto przyjedzie do tego miasta musi tam wejść i zwiedzić to miejsce. Czy jest przereklamowane? Według mnie absolutnie nie. To kawał historii nie tylko greckiej, ale i europejskiej cywilizacji i kultury. Słynny Partenon, coś wspaniałego. Znajduje się na szczycie wzniesienia, dojście tam troszkę zajmuje, ale też jakie cudowne widoki na całe Ateny. Oprócz tego masa innych zabytków. Odeon Heroda Attyka, Teatr Dionizosa, Chalkoteka, Świątynia Nike, Erechtejon i wiele więcej. Zdecydowanie można tutaj spędzić niemal cały dzień napawając się widokami oraz chłonąc starożytny klimat tego miejsca i doprawdy, turyści w tym nadto nie przeszkadzają, chociaż byliśmy tuż przed sezonem.

2. Świątynia Zeusa Olimpijskiego. Widzieliśmy z dość daleka, zza płotu, ponieważ akurat nie można było tam wejść. Mimo wszystko również warte zobaczenia miejsce.

3. Łuk Hadriana. Miejsce w pobliżu Świątyni Zeusa.

4. Stadion Panateński. Nie weszliśmy już z braku czasu, ale widzieliśmy zarówno z góry z oddali, jak i przechodziliśmy obok.

5. Wzgórze Lycabettus. Miejsce, które także każdy powinien zobaczyć będąc w Atenach. Jest to dość wysokie wzniesienie na szczycie którego znajduje się taras widokowy, restauracja i niewielki kościółek św. Grzegorza. Dostać tam można się na kilka sposobów. Pieszo idąc wijącymi się wokół wzgórza serpentynami, samochodem/skuterem lub kolejką. My oczywiście wybraliśmy sposób pierwszy. I przyznam, że męczące, ale tak zmęczyć się to czysta przyjemność. Wejście na górę zajmuje do około godziny, w sumie zależy od tempa. Jednak to co czeka nas na górze wynagradza cały wysiłek. Widoki - coś niesamowitego. Widać morze, całe miasto wokół i góry w oddali. Weszliśmy akurat tuż przed zachodem słońca, tak więc spotęgowało to wrażenia wizualne. Idealne miejsce do wielu wspaniałych fotografii.

6. Rejs promem z Pireusu na wyspę Egina. Już na etapach przygotowań wiedziałem, że popłyniemy na Eginę, zorientowałem się jak wygląda dojazd do Pireusu, gdzie kupuje się bilety na prom, ile kosztują, jak wygląda sprawa z powrotem i jak długo się płynie. Do Pireusu dostaliśmy się pociągiem/metrem. Podróż trwała około 15-20 minut. Po drodze minęliśmy stadion Olympiakosu, co samo w sobie było fajną sprawą dla fana piłki, jakim jestem. Dotarliśmy do portu, odszukaliśmy kasę dla wycieczek promowych, kupiliśmy bilety, po czym zaczęliśmy szukać promu. Nie było to zadaniem trudnym, bo chociaż statków w porcie cała masa, no to nasz prom był nie dość, że ogromny (bo wjeżdżały tam nawet ciężarówki), to jeszcze dobrze oznaczony jeśli chodzi o firmę rejsową. Wsiedliśmy i płyniemy. Rejs na Eginę zajmował chyba około 1,5h, jeśli mnie pamięć nie myli. Co jakiś czas towarzyszyły nam delfiny. Dobiliśmy do portu w miasteczku o tej samej nazwie co wyspa- Egina. Sama wyspa - niezwykle malownicza. Jednak porwaliśmy się trochę z motyką na słońce, ponieważ chcieliśmy zwiedzić ją pieszo i dotrzeć do najwyższej góry wyspy - Oros. Przerosło to nas niestety, ponieważ wyspa jest wyżynna i udając się pieszo w głąb wyspy szliśmy cały czas pod górkę, a dodać należy fakt, że było dość ciepło tego dnia. Żeby dojść do góry i na nią wejść potrzebowalibyśmy jeszcze kilku godzin (a co dopiero z powrotem, nawet jeśli szybciej), prom przecież nie zaczeka, a kolejnego tego dnia nie było. Gdzieś w połowie drogi zrezygnowaliśmy i zaczęliśmy wracać w stronę wyspiarskiego portu. Mimo lekkiego niedosytu, bo napaliłem się na to, że wejdziemy na Oros i będziemy podziwiać niesamowite widoki, to było warto. Szliśmy wąskimi uliczkami, które prowadziły w głąb tej niewielkiej wyspy. Mijaliśmy dziesiątki gospodarstw i pól, rosnące cytrusy, cisza, ni żywej duszy. Niesamowity klimat. Mimo wszystko na przyszłość lepiej wypożyczyć np. skuter, bo wtedy zobaczyć można znacznie więcej.

7. Greco's Project.To ateńska restauracja. W czasie pobytu w Atenach odwiedziliśmy kilka gastronomicznych miejsc, ale to zapadło w pamięci szczególnie, ponieważ byliśmy tam kilka razy. Obsługa bardzo miła i zapamiętaliśmy w szczególności kelnera o imieniu Coco ?? W każdym razie przychodziliśmy tam na typowo greckie danie, czyli Suwlaki - mięsne szaszłyki oraz Moussakę, czyli coś ala Lasagne. Potrawy przepyszne, a porcje całkiem spore. Cen nie pamiętam, ale przystępne. Na koniec kelner zawsze przynosił deser - co zaznaczę - za darmo, nie doliczali nic. Chociaż mieliśmy dziwną sytuację z wodą. Za pierwszym razem kelner przy odbieraniu zamówienia przyniósł szklanki i szklaną butelkę wody, którą schował do takiego wystającego z blatu schowka specjalnie na butelkę. Spytał, czy chcemy wody. Powiedzieliśmy, że ok, nie ma problemu. Napijemy się, no bo przecież dania słone, popić czymś wypada. Potem okazało się, że doliczyli chyba jakieś 2-3 euro do rachunku, właśnie za tą wodę, o czym nas nie poinformowali. Myśleliśmy, że ta woda w gratisie jest. My, naiwni...
No cóż. Mimo wszystko dania nam bardzo smakowały i przyszliśmy tutaj kolejny raz i tym razem byliśmy przygotowani, by odmówić jak będą chcieli nam dać wodę. Podchodzi kelner, ma już przygotowaną butelkę i pyta się, czy chcemy wody. A ja z takim uśmiechem, że haa, przechytrzyłem cię, nie doliczycie nam żadnych euro już, nie, dziękuję, nie chcemy wody. Kelner jakoś mimo wszystko nalegał. W końcu zapytałem czy to będzie darmowe czy za opłatą? Powiedział, że za darmo. Eee, no ok? No dobra, to daj pan. Dał i faktycznie, woda była tym razem za darmo, nic nie doliczyli, a było jej tyle samo co poprzednio. W każdym razie same dania - przepyszne. Wybierasz się do Grecji? Musisz spróbować Suwlaki i Moussaki.

8. Wizyta w Świątyni Posejdona na Sunionie. Kolejna wycieczka, która można powiedzieć osobiście zorganizowałem, podobnie jak rejs promem na Eginę. Dostać tam można się za pomocą autobusu, który jest specjalnie dedykowany temu miejscu oraz odjeżdża z zajezdni autobusowej w centrum Aten. Podróż trwa około 1,5h, miejsce oddalone o około 50-60 km od Aten. Świątynia położona jest na półwyspie Sunion na szczycie wysokiego klifu przy samym brzegu morza, które otacza świątynię z trzech stron. Zabytek sam w sobie jest niezwykle ciekawy, ale widoki... Coś wspaniałego. Szum rozbijających się u stóp klifu fal, wiatr, malutkie stateczki w oddali, jakieś wysepki. To po prostu trzeba poczuć i zobaczyć na własne oczy. Jak ktoś jest w Atenach - powinien odwiedzić także i to miejsce, zdecydowanie warto.

9. To taka ciekawostka. Pierwszy dzień w Atenach przywitał nas jakimś wielkim maratonem, w którym udział brało setki, albo nawet tysiące biegaczy. Drugiego dnia wieczorem był z kolei jakiś wielki strajk/manifestacja, w którym brało udziało także tysiące osób. Niestety nie wiedzieliśmy o co chodzi i co krzyczała przez megafon jakaś babka.

10. Zmiana warty pod Greckim Parlamentem, przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Trafiliśmy na to całkiem przypadkowo po prostu przechodząc obok Parlamentu. Akurat odbywała się zmiana warty tamtejszych żołnierzy. Zgromadziło to sporą gapiów, którzy oglądali i filmowali świetnie wyszkolonych żołnierzy. Przyznam, że całkiem ciekawe. I na pewno to kawał tradycji dla Greków. Trochę tak jak u nas jeśli chodzi o Grób Nieznanego Żołnierza.

11. Coffee Island. Wiem, że nie każdy przepada za kawiarniami tego typu, bo to sieciówka w rodzaju Starbucks. Mimo wszystko my przychodziliśmy tam codziennie, ponieważ bardzo posmakowała nam tamtejsza kawa mrożona. Szkoda, że w Polsce nie ma tej sieci.

Dodam, że praktycznie wszędzie chodziliśmy pieszo (za wyjątkiem podróży do Posejdona i lotniska). Koszt takiego wypadu na 5 dni wyniósł nas około 1500 zł, na pewno mniej niż 2000, wraz z wyżywieniem. I mówimy o kosztach całościowych, za dwie osoby. Ludzi także bardzo dużo nie było przy atrakcjach turystycznych, bo to był marzec, jednak tuż przed sezonem. Dogadać się można z większością ludzi po angielsku. My oboje znamy jako tako tylko ten język i na luzie można się porozumieć. Młodzi Grecy ogarniają w miarę ok, barmani, kelnerzy, kasjerzy i recepcjoniści w hotelach siłą rzeczy muszą coś umieć, miejsce bardzo turystyczne.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo to chodziliśmy po ciemku, późnymi wieczorami, zdarzało się, że i w nocy i nikt nas nie zaczepił. Ludzi kręci się cały czas sporo mimo wszystko, szczególnie w centrum. Nieco dalej faktycznie, ruch już mniejszy, to trochę czuć taki niepokój, ale to naturalne. Trzeba jednak wziąć poprawkę, że byliśmy tam zaledwie kilka dni, więc to niewielki okres czasu, by stanowiło to jakiś wyrazisty punkt odniesienia.

Co na minus? Niewiele. Na pewno to, że kręci się tam wielu bezdomnych, nawet w centrum miasta. Na przykład spacerujemy sobie niedaleko Syntagma Square, a tu przed przejściem dla pieszych, na całym chodniku leży gość i śpi. Tłum ludzi przechodzących i każdy musi go omijać, a ten nic sobie z tego nie robi. No i wieczorami było zauważalne, że sporo bezdomnych siedzi pod budynkami, nawet i 10 osób. Wiecie, śpiwory, ubrani w łachmany itd. Nie zaczepiali, ale nie wyglądało to ciekawie. Policja stała obok i nic - przyzwolenie na to jak widać jest.

Na razie to by było na tyle, ale odwiedziliśmy jeszcze Cypr, Berlin i Sycylię. Jeśli chcecie, bym kontynuował opisy naszych przygód, to chętnie się podzielę, bo mam jeszcze sporo do napisania :) Na razie wystarczy bo i tak za długi ten jeden post. Mogę dodać ewentualnie jakieś zdjęcia też.

Właśnie tak myślałem dzisiaj, czy nie podbić tego wątku:-)
Na razie same podróże górskie są w planach (a o takich to bardziej w tym nowym górskim wątku będziemy rozmawiać).
Być może szykuje mi się taka "ostatnia" podróż na Dolny Śląsk w okolice wygasłych wulkanów, ale szczegółów jeszcze nie znam. Choć trochę smutno mi wtedy będzie, bo to jest ostatnie miejsce z tego regionu, którego nie zwiedziłem. Kurde, tyle wakacyjnych wspomnień stamtąd mam, jakby dało się je przeżyć jeszcze raz... Teoretycznie można do tych miejsc powrócić, ale już parę razy tak zrobiłem i efekt był trochę taki sam, jak przy powrotach do starych gier. Inaczej to wszystko się zapamiętuje.

Aż dziw, że tak dzikie tereny mogą być tak blisko mojego miejsca zamieszkania. Okazało się, że Rogalin to nie tylko pałac z parkiem, ale i też nadwarciańskie bagniste tereny, takie jak na tym zdjęciu zrobionym z małej wieży widokowej.
A z dalszych wycieczek jakie miałem ostatnio, to drugi raz wyjazd na Ślężę, która znów dała ciekawe wspomnienia, które bardziej szczegółowo opiszę w wątku górskim. Ponieważ wejście tam nie jest czasochłonne, to zdążyłem w tym samym dniu zaliczyć podróż szlakiem filmu "Sami swoi":-D. Niestety zawód troszkę był.
W Sobótce pod samą Ślężą, znajduje się kamieniołom z ostatnich części filmu, podobno piękne miejsce, ale miejscowa kopalnia go zamknęła dla turystów. W Czernicy Wrocławskiej pod Oławą znajduje się dworzec z początku filmu, który nadal jest czynny, a w Dobrzykowicach autentyczne domy Kargula i Pawlaka. I trochę śmieszna sytuacja z tym jest, bo te domy są zamieszkane przez zwykłych ludzi i jedna rodzina jest otwarta na turystów, a druga wręcz przeciwnie, wysoka brama z napisem zakaz fotografowania. Coś czuję, że między tymi rodzinami nie ma zbyt przyjemnych stosunków:-D. Może to jakaś klątwa jest?
Także jakby ktoś chciał podobnym szlakiem zrobić sobie wycieczkę to polecam najbardziej Lubomierz, w którym też sceny były kręcone. Sceneria miasteczka praktycznie wcale się nie zmieniła, być może dlatego postawili tam filmowe muzeum.

Zamek w Bolkowie w pełnej okazałości. Wygląda na mocno niedocenionego i w sumie nie dziwię się, na Dolnym Śląsku aż roi się od atrakcji turystycznych i taki zameczek nie robi za dużego wrażenia. Ale za to widok z głównej wieży przepiękny, szczególnie na miasto.

W konkursie na ostatnią wycieczkę w tym roku wygrało u mnie pobliskie Gniezno z katedrą jako ten najważniejszy punkt. Kościół jak to kościół, nic ciekawego za bardzo tam się nie znajdzie, tylko drzwiami gnieźnieńskimi to miejsce się wyróżnia, bo same podziemia dużo lepsze ma katedra w Poznaniu. Aczkolwiek warto wejść na wieżę kościelną dla widoków na miasto, które wydaje się bardzo ładne i przyjazne do życia.

Dzięki za polecenie, napewno coś wybiorę na tak krótki czas żeby zwiedzić.

Stegnę odpuść bo tu nie ma nic oprócz korków.

Jak komuś sie nudzi w niedzielę a pochodzi z centrum Polski to Lipce Reymontowskie nie są złym wyborem. mamy tu dwa ciekawe muzea. Aczkolwiek głównie dla fanów twórczości samego Reymonta :)

Na tropie drugowojennych tajemnic i fortyfikacji - część kolejna, już nawet nie wiem która. Kategoria Projekt Riese, przystanek sztolnie walimskie.
Półtoragodzinna trasa w podziemiach i nic więcej nie trzeba dodawać, trzeba po prostu tam być. Dużo fajniejszy klimat zwiedzania niż w Osówce, choć byłem tam bardzo dawno, więc ciężko porównywać. Nawet znalazło się miejsce na małe inscenizacje multimedialne, o ile można tak nazwać zabawę światłem i dźwiękiem.
A przecież to nie wszystko co rejon Gór Sowich ma do zaoferowania w tym temacie. Niebywałe, że po tylu wycieczkach na Dolnym Śląsku nadal mogę polegać.

Wróciłem z dwutygodniowego urlopu. Zdjęć nie będzie bo wszystko ogarnę w jednym wpisie.

W tym regionie Polski byliśmy pierwszy raz.

Zatrzymaliśmy się w Stegnie. Spodziewałem się dziury pokroju Rowów, ale na szczęście nie - ja lubię gdy są ludzie, lubię stoiska z pamiątkami i gdy mam sklepy pod nosem. Ludzi całkiem sporo, gwar, sporo miejsc gzie można zjeść, sklepy czynne do 23. Więc jako baza wypadowa: fajnie. Tylko....cholernie daleko do plaży. Trudno. Co zwiedziliśmy ?
Sztutowo. No, tutaj to głównie obóz koncentracyjny.....Poza tym niewiele, no bo co jest, most czterech pancernych i tyle :) Mielismy iść na plażę ale nie doszliśmy bo to był jedyny dzień co deszcz nas zaatakował potężnie.
Kąty Rybackie - malutkie, śliczna biblioteka (jako bibliotekarz nie odmówiłem sobie odwiedzin), spore muzeum...A, no, restauracja Janosikówka faktycznie świetna, ale jadłem co innego niż Widzący polecał bo nie lubie rzeczy marynowanych, nie lubie łososia i nie lubie niczego w oleju :P Ale sznycel i tak bardzo dobry.
Krynica Morska - drogo jak jasny wuj, pełno ludzi, wąsko i ciasno, jak na Helu, no ale zaliczyliśmy latarnię morską i popływaliśmy statkiem.
Piaski - no, ciekawostka bo w sumie nic tu nie ma, ale jest spokój. Podreptaliśmy do granicy z ruskimi i już :P Po drodze zahaczyliśmy o punkty widokowe: Wielbłądzi Garb i Górę Pirata.
Nowy Dwór Gdański zawiódł bardzo, niby jest Żuławski Park Historyczny i to...tyle. Tylko tam można też było zdobyć magnesiki i pocztówki bo ichnia Poczta tego nie ma xd Masakra.
Za to Nowy Staw to była niespodzianka, bardzo ładne miasteczko, cudny rynek, szkoda tylko że kolegiata była zamknięta :(
Elbląg bardzo ładny, dużo do zwiedzania, oglądania, taki mniejszy Gdańsk. A skoro o Gdańsku mowa to byłem tu też pierwszy raz w życiu i powalił mnie na kolana. Pięknie! Choć ludzi też od zaje......Na Gdynię zabrakło czasu, zahaczylismy tylko o jedno muzeum i plażę i tyle, podobnie zresztą jak na Sopot, gdzie wbilismy na molo (żeby płacić na wejście na molo.....a ceny parkingów to też dowcip) i do Opery Leśnej.
Tolkmicko całkiem przyjemne ale że małe więc chwilę tu zabawilismy (po drodze odwiedziliśmy Kadyny); potem był związany z Kopernikiem Frombork, który też zrobił naprawdę spore wrażenie na nas. Braniewo ok ale bez szału.
Odwiedziliśmy jeszcze Mikoszewo, ale że niewiele tu jest więc pomińmy....Chyba najlepsze z tej miejscowości to magnesik na lodówkę xd Jantar się żonie podobał, że miło i przyjemnie i na plażę bliżej i fajna plaża.....
A, no i nawet Ostródę odwiedziliśmy bo żona chciała ale się zawiodła, więcej się spodziewała ale mi tam sie podobało. Za to myslałem że więcej będzie w Pasłęku ale tragedii nie było, nie żałuję odwiedzin.
Tak więc dużo zobaczyliśmy, wakacje udane :)

Drugi urlop, tym razem krótszy, bo tygodniowy. Pojechaliśmy do mojego kochanego Karpacza, który służył jako baza wypadowa. Żałuję że za późno się zorientowaliśmy by skorzystać z wycieczek do Pragi czy Drezna, ale trudno, następnym razem. Ze względu na średnią pogodę dużo nie zwiedziliśmy, ale coś nie coś....W jeden dzień weszliśmy na Śnieżkę. Nie wiem po co, bo już kiedyś ją zdobyłem....I ogólnie w ten dzień zrobiłem 28 km pieszo i kolano mnie napier.....Do dzisiaj czasem odczuwam skutki.
Kowary - może i dużo do zaoferowania nie miały, ale deptak miły i przyjemny.
Kamienna Góra - kolejne przyjemne miasto, bardzo fajne Muzeum Tkactwa, niedrogie a z przewodnikiem. Zamek Grodztwo zawiódł, otoczone siatką, zakaz wstępu, zero możliwości sensownego obejrzenia.
Szklarska Poręba - niby ładnie, ale wąsko i ciasno, Karpacz zdecydowanie.....wygodniejszy. No ale Wodospad Kamieńczyka piękny, trzeba zobaczyć. Tak, wiem, jest ten drugi też (nie pamiętam nazwy, widziałem tylko na pocztówkach/magnesach), ale półtorej godziny chodzenia, gdzie z moim kolanem.....
A jak ktoś chce w Szklarskiej bardzo tanio zjeść a porządnie, nastawiając się na polską, domową kuchnię to tylko Bar za Misiem.
W pobliżu Karpacza jest Pałac Łomnica - całkiem, całkiem, ale 24 zeta od osoby to zdecydowane przegięcie. Zwłaszcza że w ten sam dzień pojechaliśmy Zamku Bolków, który oferuje znacznie więcej do oglądania za mniejszą kasę.....
Żona jeszcze na zakończenie powiedziała że trzeba jechać do Krzeszowa bo jest tam Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej . Nie powiem, sporo ładnych rzeczy, ale pomijając moją innowierność, mam nieco przesyt tego typu "świętych" miejsc. Jednak jak ktoś jest religijny i lubi wszelkie Jasne Góry i inne Lichenie to tu też mu się spodoba.

Wracając do Karpacza. Pijalnia czekolady i kawy Mount Blanc zostaje chyba moim ulubionym tego typu miejscem ;) Na wykwintne dania polecam Browar i Restaurację Sowiduch. Albo Dwór Liczyrzepy gdzie oprócz przystępniejszych cen (choć i mniejszego chyba menu) jest świetny klimat/wystrój. Za to nie polecam Beef and Rock chyba że ktoś lubi eksperymentować i wydać przy tym duże pieniądze.

To tyle o moim ostatnim urlopie :)

A jak ktoś z was będzie w Łodzi to zajrzyjcie do Food Art - Street Food & Cocktail Bar na Piotrkowskiej 37 :)

Teneryfa to przepiękna wyspa, jest bardzo dużo do zwiedzania ale chyba największe wrażenie na turystach robi Masca wraz z jej wąwozem. Wieś do czasu wybudowania drogi (kręta jak jasna cholera, Teneryfa słynie z tego typu dróg ale jedynie tam nie odważyłem się pojechać samochodem) była odcięta od świata. Masca zdaniem wielu to najlepsza miejscówka na wyspie z genialnym widokiem i absolutny must see.

cd Masca :)

Za oknem śnieg i mróz, więc miło sobie przypomnieć wakacje - parę migawek z Teneryfy :)

1)

2)

3)

4)

W 2022 mimo nastawienia na prace ile sie da, i tak weszlo kilka wyjazdow - gran canaria, lanzarote, fuerteventura, walencja, cypr.
Kanary na zime to idealne miejsce. Generalnie na caly rok idealne miejsce pod wzgledem pogody, ale jest sporo minusow + ceny mieszkan sa po prostu wysokie, wiec jak juz cos tam kupowac to na niemiecka/skandynawska emeryture xD

maviozo

Ja tam polecam Mazury :-D i tu woda i tu woda, i tu plaża i tu plaża, a ludzi dużo mniej, a i woda jak naleci do ryja to przynajmniej nie taka niedobła

Planuję w tym roku. Co polecasz bo w zasadzie nigdy nie byłem ? Z tamtych rejonów byłem tylko w Ostródzie o ile to się łapie na Warmię i Mazury, ale było tak.....średnio, na pewno nie na urlop a na jeden dzień ewentualnie.

UP, bo cały czas nie wiem, a będzie trzeba robić rezerwacje jakieś......W północno wschodniej Polsce w sumie nie byłem (najdalej to Malbork i Ostróda). Pytanie: czy lepiej zahaczyć do Warmińsko - Mazurskiego czy do Podlaskiego ? Gdzie "fajniej" ? I czy przy drugiej opcji jest szansa na jednodniową wycieczkę do Wilna czy to bez sensu ?

Byłem wczoraj z żona w Radomsku. Ktoś może powiedzieć że "nic tam nie ma", ale....Wycieczka była miła i przyjemna (pewnie też przez pogodę xd). Jeśli ktoś będzie przejazdem to niech wpadnie chociaż do Muzeum (dawnego ratusza; na zdjęciu). A naprzeciwko tegoż jest piękna kolegiata.

https://wiadomosci.wp.pl/gorale-placza-przed-majowka-straszna-bieda-masa-wolnych-pokoi-6887700978064288a?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=fbwiadomosci&utm_term=post&utm_content=wiadomosci&fbclid=IwAR0qkSmIYhj925qhf9yXNnBy4BjeKs_q5iu1XA3SLmQyaACn0pgefDXTNkQ

Górale mówią że jest źle, małe obłożenie i w ogóle będzie bida z nędzą....Ale....Proszę znaleźć w rozsądnej (a nawet nierozsądnej) cenie wolne miejsce w Karpaczu, Wiśle czy Szczyrku! Bardzo ciężko! Po prostu ludziom znudziło się Zakopane. Wyjeżdżamy z żoną na majówkę do Szczyrku, ale długo szukaliśmy, znalezienie wolnych miejsc w Karpaczu, Szczyrku czy Wiśle w rozsądnej cenie (a nawet nierozsądnej) nie było łatwe. Zakopanego, mimo że je bardzo lubimy, nawet nie braliśmy przez sekundę pod uwagę. Nastąpił przesyt chyba Zakopanego, ludzie odkryli że w górach są inne fajne miejsca xd

Odkąd pamiętam górale narzekali i jednocześnie windowali ceny do takich poziomów, że taniej można było znaleźć wczasy za granicą.

Plus tłumy - pamiętam Zakopane sprzed dwudziestu lat gdy było już dość tłoczno. Od tamtej pory liczba turystów BARDZO wzrosła.

Po Polsce jeżdżę bardzo dużo i zwiedziłem dużo muzeów w różnych zakątkach kraju. Nie sądziłem, że jakieś mnie zaskoczy....A jednak! Muzeum z zewnątrz )i przy samym wejściu) wygląda zwyczajnie, niepozornie. Okazuje się jednak że w cenie biletu 8zł za osobę obejrzymy jedno z najciekawszych muzeów w województwie, jeśli nie w Polsce. Dunin - Borkowski zgromadził potężną kolekcję: zdjęć, książek, dokumentów, broni, porcelany, obrazów i innego typu dzieł sztuki i archiwaliów związanych z polonicą, w tym potężne zbiory poświęcone generałom: Andersowi i Sikorskiemu. No i pracownicy muzeum, bardzo sympatyczni, pomocni ludzie, z chęcią porozmawiają i opowiedzą o zbiorach :) Ja jestem mega zadowolony z wizyty.

Większość powoli już widzę rozpoczęła tegoroczny sezon turystyczny, rozpocząłem też i ja. Nietypowo co prawda, bo ćwiczeniami studenckimi zamiast prywatną wycieczką jak to było kiedyś. Ale to bardzo dobrze, bo jest okazja wyjść ze schematu turysty, który musi wyjechać gdzieś 100 kilometrów od chaty, bo przecież w okolicy nic nie ma:-D.
Na razie plan się udaje znakomicie, co prawda w Muzeum Narodowym w Poznaniu byłem z każdą możliwą szkołą, także niczego nowego nie odwiedziłem, ale za to w końcu zobaczyłem co jest ciekawego w Wielkopolskim Parku Narodowym. Zabawne, bo byłem kilka razy w tych rejonach na pobliskiej wieży widokowej, niestety od kilku lat zamkniętej (i chyba już niestety tak pozostanie), ale nigdy nie skusiłem się na odwiedzenie pobliskich lasów. Zresztą nawet nie przyszło mi to przez myśl żeby tam w ogóle iść, bo z góry nie wyglądały one zachęcająco. A tu proszę jakie tereny do łażenia. Nie wszystkie są co prawda w całości naturalne, ale i tak są godne parku narodowego. A że to była dosyć krótka trasa, także prywatnie na pewno te miejsca jeszcze odwiedzę, może nawet w tym roku.

Iselor - w Białymstoku masz wspomniane Muzeum Pamięci Sybiru. Zamków nie mamy ;) ale mamy Pałac Branickich. W Choroszczy kilka minut od Białegostoku jest Pałac Letni Branickich. W kilka chwil możesz się dostać do Supraśla, tam jest Muzeum Ikon. Z Białegostoku też blisko do Tykocina - tam jest zamek oraz (chyba) muzeum żydowskie

Jestem właśnie na majówce w Szczyrku :) Pozdrowienia dla wszystkich :)

Od 29 kwietnia byłem z żoną na majówce w Szczyrku, wyjechaliśmy 3 maja.

W Szczyrku trafiliśmy do Domu Narciarza co okazało się genialną miejscówką bo niemal w samym centrum miasta :) Bardzo przyjemne miasteczko, z kilkoma rzeczami do zobaczenia i rewelacyjną bazą gastronomiczną na każdą kieszeń (bardzo możliwe że w Piccolo Pizza zjadłem najlepszą pizze w życiu).
Żywiec to oczywiście Muzeum Browaru Żywiec. Jest tu też oczywiście ładny Rynek i Muzeum Miejskie, które warto zobaczyć :)
Wisła i Ustroń to śliski temat. W obu tłumy i ścisk jak w Zakopcu, w sumie w Ustroniu za wiele do roboty nie ma (Muzeum Pluszowego Misia w budynku dworca kolejowego to koszt 24 zł za osobę jeśli dobrze pamiętam....darowaliśmy sobie), Wisła to dla mnie Galeria „Sportowe Trofea Adama Małysza”. Imponujący zbiór, warto obejrzeć; i to pisze człowiek, który fanem Małysza nie był a skoki narciarskie go nudzą ;) No i czekoladowy Małysz w jednym z budynków na Rynku :)
Bielsko-Biała śliczne miasto, warto odwiedzić dla samego Zamku Sułkowskich (Muzeum Historyczne). W pobliskiej Bystrej zwiedziliśmy tzw. fałatówkę czyli Muzeum Juliana Fałata. Przyjemne miejsce (i sama miejscowość), ale jeśli ktoś fanem malarstwa nie jest, może sobie darować :)
Cieszyn bardzo ładny, zwłaszcza ruiny zamkowe (ciekawe zdjęcie mi wyszło ze "wzgórza" zamkowego; patrz obok). Na chwilę byliśmy w czeskiej części ale tam zdecydowanie mniej do zobaczenia.

W innych terminach gdzie byłem? Dobronianka czyli minizoo w Dobroniu, słynące głównie z alpak :) Fajnie miejsce, głównie dla dzieci ale nie tylko.

W podsieradzkiej Warcie byliśmy na Nocy Muzeów; Muzeum małe ale fajne. Do tego dwa ładne kościoły i ciekawy rynek.

Rawa Mazowieckama Muzeum miejskie z potężną kolekcją starych radioodbiorników (nie wiem czy to wystawa stała czy czasówka), ale sama wieża zamkowa.....no mega niedosyt, w środku niewiele do oglądania, dobrze że Noc Muzeów to gratis.

Do Kalisza trafiliśmy troche pechowo bo cóż z tego że ratusz śliczny skoro cały rynek rozkopany :) W dodatku muzeum miejskie nieczynne do odwołania...Jednak miasto ładne, cieszę się że zwiedziliśmy, te małe wąskie uliczki robią mega klimat :)
W drodze powrotnej zahaczyliśmy o Tubądzin i tamtejszy Pałac Walewskich. Niewielki ale wyposażenie "robi robotę", jak ktoś lubi pałace zwiedzać to koniecznie.

Pisałem miesiąc temu, że do WPNu jeszcze powrócę i długo czekać nie musiałem. Naprawdę, takie tereny w okolicach Poznania to ewenement, nie dziwię się teraz, że postanowili zrobić z tego park narodowy. Tym razem ta popularniejsza część tego rejonu, Jezioro Góreckie. Szkoda, że nie we wszystkie zakamarki da się wokół jeziora wejść, ale no cóż, matka natura musi w takich miejscach czuć się jak u siebie.