Gra Warhammer 40,000 Mechanicus | PC

Wychodzi na to że gierka jest sporym hitem bo w tej chwili jest już 546 recenzji na Steam z czego 89% to pozytywne :) Szkoda że GOL nie tutaj o niej nie wspomina, nie recenzuje itd bo mamy prawie hit na miarę X-Com 2 jak widać. Teraz czekać tylko na polską wersję która mamy nadzieję że się pojawi, bo tekstu czytanego jest sporo, jak i przy rozwoju, misjach itd.

Gra jest dość miodna, trochę mało wyzwania ale smaczków jest pod dostatkiem. Jest też jeden kapłan który mówi komendami programistycznymi co z jakiegoś powodu jest niesamowicie urocze

Bardzo dobra i ciągle rozwijana przez twórców adaptacja mechaniki znanej z serii XCOM. W grze w trakcie fazy taktycznej nie ma prawie żadnych elementów losowych ( nie licząc zakresu obrażeń od broni ), ruch i walka bez zbędnego RNG pozwalają na dokładne planowanie rozgrywki - w tej grze dosłownie prawie wszystko można sobie wyliczyć. Największą bolączką jest losowość sprzętu/broni/żołnierzy w zależności od misji - może się okazać że maszyny klasy cataphracti nie zobaczycie aż do ostatniej misji ( ja tak miałem przy pierwszym przejściu kampanii ). Twórcy zapowiedzieli więcej jednostek / broni i ekwipunku przy kolejnych aktualizacjach - trzymam ich za słowo. Polecam.

PS: 8,5 tylko dla tego że strzelamy do nekronów a ja zazwyczaj grywam nekronami więc ciut nie halo wyszło ;)

Aż musiałem się zalogować, ponieważ rzadko trafia się dobra gra w tym uniwersum.
Polecam spróbować, ale ostrzegam że jeśli jest za łatwo to się zdziwicie po pewnym czasie. Wprowadzenie kolejnych typów przeciwników wzięło mnie z zaskoczenia ;)

Bardzo klimatyczna, ale niestety kiepska mechanicznie i niezbalansowana gra. 7,5/10 tylko za świetnie dobraną ścieżkę dźwiękową i dobrze oddany charakter W40K. Nie rozumiem porównań Mechanicus do serii XCOM - te gry nie mają ze sobą nic wspólnego poza tym, że obie są turówkami.

Parę słów o mechanice:
W samych misjach wszystko rozbija się o Cognition Points, potrzebne do „wykupywania” dodatkowego sprintu dla kapłanów albo do używania potężniejszej broni oraz niektórych zdolności specjalnych. Na początku nasza drużyna uzależniona jest od umieszczonych na mapie miejsc, z których raz na turę można te punkty pozyskać (i chyba właśnie pod tym kątem balansowano grę), ale parę awansów w odpowiednim drzewku pozwala generować je w niemal nieograniczonych ilościach. W ostatnich paru misjach nie jest niczym dziwnym przebiec jednym z kapłanów całą mapę, zhakować wszystkie konsole, zniszczyć 1-2 z nich, a potem wrócić do reszty drużyny i mieć praktycznie pełen pasek Cognition Points, dzięki czemu kolejny z naszych podkomendnych może odpalić którąś z najpotężniejszych broni, nierzadko zabijając znakomitą większość wrogów na planszy jednym strzałem. Zabicie bossa jednym strzałem również jest jak najbardziej wykonalne bez specjalnego kombinowania.

W pierwszych paru misjach nasi techkapłani mają do dyspozycji bardzo słabą, ale darmową w używaniu broń, przez co walki stanowią pewne wyzwanie. Dosyć szybko jednak uzyskujemy dostęp do lepszych pukawek, co w połączeniu z wyżej wymienioną mechaniką pozyskiwania Cognition Points sprawia, że stajemy się bogami pola bitwy. Jeśli graczowi uda się przebrnąć przez żmudny początek, to reszta nie sprawi mu żadnych trudności.

Mechanizm „budzenia” Nekronów
Polega na tym, że każda wykonana misja, zależnie od naszego podejścia i skuteczności, generuje (a przynajmniej powinna) 3-5% wybudzenia. Limit to 100%, przy jego osiągnięciu automatycznie stajemy do walki z bossem (lub bossami, jeżeli nie zdążyliśmy ich wcześniej ubić pojedynczo). Niestety to totalny niewypał.
Coś, co miało wprowadzić presję czasową i nie pozwolić graczowi zbyt wzmocnić drużyny, a więc zmuszać do kompromisów, rozwalone zostało doszczętnie inną z mechanik, tj. niszczeniem rozsianych na większości map konsol. Rozwalenie każdej z nich obniża poziom zainteresowania naszymi działaniami w misji. Im trudniejsza mapa, tym więcej konsol. Tak od połowy gry nie jest żadnym problemem zhakować i zniszczyć wszystkie konsole, a potem wyczyścić mapę w pierwszej turze. W ten sposób można przechodzić całe misje bez nabijania % wybudzenia Nekronów. Grając w grę drugi raz bez problemu odblokowałem wszystko, co się dało, a także ubiłem każdego bossa poza finałowym przy ok. 65% wybudzenia, przy czym konsole zacząłem niszczyć dopiero od ok. 30%. Nie korzystałem z żadnych powerbuildów ani exploitów, po prostu tak pomyślana jest ta gra.

Mimo tych niedociągnięć, dla fanów W40K to i tak nie lada gratka. Soundtrack jest świetny, podobnie jak oprawa graficzna, głosy postaci i dialogi. W obliczu braku naprawdę mocnych pozycji z tego uniwersum, nie pozostaje nic innego jak tylko cieszyć się każdym strawnym tytułem.

Heretek, dodatek do Mechanicus, jest za to zdecydowanie niewarty uwagi. Ledwo parę nudnych misji, do tego słabiutkich fabularnie plus kilka niegodnych uwagi broni. Szkoda.

- Fantastyczna muzyka
- Świetny klimat
- Oryginalność (w końcu nie Space Marines)
- Dość dobry gameplay.
- Żadna z umiejętności i drzewek rozwoju nie jest zbędna. Każda wnosi coś do drużyny.

Gra silnie inspirowana X-comem. Tury rozgrywa się szybko i przyjemnie. Niestety w późniejszych etapach robi się za nudno. Ciągle powtarzamy schemat, a w misjach nie pojawia się wiele nowości. Na poziomie normalnym drużyna w połowie gry staje się o wiele potężniejsza niż przeciwnik. Często kończymy bitwę w pierwszej turze.

Epic dał za darmo i należy się z tego cieszyć.