Gra Shadows Die Twice | PS4

Mógłbym poznać źródła wszystkiego na tej stronie? Wyłączając oczywiście "tytuł", który wcale nie musi tytułem być. Osobiście przeszukałem wiele forów i nigdzie nie znalazłem NIC poza spekulacjami osób, marzących o kontynuacji Bloodborne.

Cały ten opis powstał na bazie teasera trwającego 5 sekund? Szacun :D

https://www.reddit.com/r/ShadowsDieTwice/comments/8myors/new_leaked_info_from_4chan_on_sdt/

Ciekawe, i brzmi dość legitnie mimo, że zbyt dobrze by być prawdą.
Wiedziałem, że to nie może być BB2, ale najbardziej się obawiałem że będzie to Tenchu meh

Co prawda wstrętny clickbait, bo gameplayu tu nie ma, ale jest sporo informacji z pierwszej ręki: https://www.youtube.com/watch?v=TyqZYvbxJLw

Ja się jaram... :D

No czekam na ta gre z NIECIERPLIOWSCIA.Przeszlem juz 2 razy DARK SOULS 3 I MAM NADZIEJE ZE BEDZIE WIECEJ KOMBOSOW I UNIKOW I ze gra bedzie lub jest troszke Lepsza od DS 3!!Zapowiada sie Swietnie!!Pozdro dla fanow!!

he he ale fajnie w Japonii i jeszcze w okresie Sengoku super:)

Sorki Warrir chcialem dac Lajka na ok plus ale strona wali fochy!!

Ciekawe czy będzie grywalne na myszce i klawiaturze.

Gra zapowiada się dobrze, DS przypadły mi do gustu natomiast BB znudził mnie z czasem grając samemu a nawet z kolegą jakoś z czasem nużyło coraz bardziej choć początek był naprawdę dobry boję się że w tej grze będę miał tak samo ale nie przekonam się póki nie zagram.

https://youtu.be/lIjKLsXld6A

GotY 2019 is here.

Czy ta gra będzie łatwiejsza od soulsow i BB? Czy jest tu osoba która może mi napisać która może porównać np BB vs Nioh (chodzi mi o poziom trudności).

1,5 miesiąca to akurat nioh jeszcze raz pójdzie na rozgrzewkę. Czy ktoś wie czy system walki będzie taki jak w nioh, hodzi mi o 3 pozycje 2 bronie? Bo jak dla mnie najlepszy system walki.

Powiem tak ta gra będzie hitem jak Nioh... Bardzo podobna tematyka.... Cieszę się że nie ma kooperacji przejście takiej gry z kimś to nie ma sensu żadnego. Samemu jest znacznie trudniej... Zobaczymy ile platyn będzie w tej grze...

Niby From Software, ale czuję lekki niepokój.. Czekam niecierpliwie na recenzję. Mam nadzieje, że pojawią się w czwartek i w piątek spokojnie pobiegnę do sklepu po swoją kopię :)

Nareszcie coś świeżego bo grając po kolei w Dark Souls przy DS 3 byłem już zmęczony.

Prawie 30h za mną i z każdą godziną ta gra jest coraz lepsza :) Myliłem się na początku i to bardzo.. Najtrudniejsze w tej grze było przestawienie się z tego co było w Dark Souls I bloodborne. To kompletnie inna mechanika i potrzebne mi było prawie 10h za nim zacząłem ogarniać to w taki sposób, że walka była efektowna i efektywna :)

Gra jest genialna :)

No i koniec. Długo się głowiłem nad oceną, wciąż nie jestem pewien, czy zawyżona, czy zaniżona, ale to mało ważne. Ważne jest to, że Sekiro to po prostu kolejna świetna gra od FromSoftware, które po raz kolejny udowadnia swoją klasę.

Niemniej, nie wystrzegli się od kilku sporych wad, które całe doświadczenie nieco psuły. Np. momentami okropna praca kamery i namierzania, mała różnorodność lokacji i przeciwników, paskudny recykling bossów w końcowej fazie gry (jak spotykam po raz trzeci tego samego bossa, po raz drugi w tym samym miejscu co za pierwszym razem, to już trochę niesmak jest) Powiedziałbym, że końcówka u mnie najbardziej wrażenia z gry popsuła. Już nieco zaczynałem się męczyć i trudność ostatniego bossa była tylko malutką tego częścią.

Ale wciąż, spędziłem w Sekiro koło 50h i przez zdecydowaną większość bawiłem się świetnie. Zaznałem fajnej historii w ciekawym settingu, oraz prawdopodobnie najlepszego systemu walki jaki kiedykolwiek powstał.
Uważam też, że potencjalna kontynuacja ma szansę zmienić stan rzeczy, że FS lepiej tworzy nowe marki niż kontynuuje stare, jak żadna wcześniej. Wyeliminować bardzo klarowne problemy SDT, rozbudować oto co było świetne i czeka nas coś fantastycznego. Także, Miyazaki, dalej ufam tobie, prowadź do lepszego jutra... ;)

Także, w moim rankingu wygląda to tak:

1.Bloodborne - 9.5
2.Dark Souls - 9
3./4.Dark Souls 3/Sekiro - 8.5
5.Dark Souls 2 - 7.5

Cóż to była za piękna przygoda, ponownie..

Geniusze od From Software pokazali kolejny raz, że potrafią stworzyć coś świeżego i z fajnymi pomysłami na rozgrywkę. Kocham ich gry i nie mogę się doczekać Bloodborne 2 :)

Plusy :

- System walki!
- Eksploracja z wykorzystaniem linki z hakiem daję sporo frajdy
- Narzędzia protezy i ich wykorzystywanie w walce
- Jak zwykle ciekawe i urocze wątki poboczne NPC
- Oprawa artystyczna i sporo jakości w tym wreszcie obsługa HDR
- No i wszystko to za co kocham gry od From Software, czyli tajemnice, nieustająca satysfakcja z rozgrywki i pokonywanie niemożliwego..

Minusy :

- Kamera.. niestety, ale podczas walk z bossami potrafi napsuć krwi..
- Recykling pod koniec gry
- Soundtrack, który nie zachwyca i jest daleko poza poziomem poprzednich gier
- Jeden z finałowych bossów.. zapowiadało się Epicko a okazał się najłatwiejszym bossem z całej gry, dlaczego From Software???

Grę przeszedłem w 58h ubijając wszystkich mini bossów a także tych z wątków NPC.

Najwięcej trudności przez pierwsze parę godzin sprawiło mi przestawienie się z taktyk i sposobu rozgrywki, który wykorzystywałem w poprzednich grach tego studia. Uważam, że to najłatwiejsza gra odkąd pojawił się pierwszy Dark Souls.

Finałowego bossa udało mi się pokonać za 7 razem i nie był on jakoś wyjątkowo trudny. Najwięcej problemów sprawił mi Sowa ze wspomnienia, które większość graczy pewnie przeoczyła..

Brawo From Software :)

Przymierzałem się do tej gry od premiery i w końcu się przekonałem. A dodam że nigdy nie grałem w żadne Solusy bo to nie do końca są gry dla mnie, nie mam tyle cierpliwości i czasu wolnego by poświęcać się tak jednej grze, choć ta seria mnie zawsze fascynowała i... fajnie się oglądało te gry na YT xD Ale Sekiro... to już inna bajka. Ta gra mocno przyciągała mnie swoim klimatem oraz fantastycznie wyglądającą walką, która oczywiście wygląda tak gdy ktoś ogarnia - ja wiedziałem że to będzie droga przez mękę dla mnie ale się przełamałem i zacząłem grać. I kląć jak dawno nie kląłem przy graniu. Nie wiem czy dobrze robię zaczynając od Sekiro jeżeli chodzi o gry FS, jedni mówią że jest łatwiejsza, inni że trudniejsza niż wcześniejsze produkcje. Ja nie mam takiego porównania bo wszedłem w nią całkiem na świeżo bez doświadczeń z Solusami. I chyba pomału zaczynam rozumieć w czym tkwi magia tej formuły. Gra karci za błędy, niekonsekwencję i chaotyczne zagrywki a nagradza cierpliwość, zaangażowanie i wyciąganie lekcji z tych błędów. I mimo że pograłem od piątku nie całe 9h to już nie raz miałem chęć żeby grę rzucić w cholerę xD Ale potem znowu ją włączałem, ze świeżym umysłem i stopniowo się przebijałem. Satysfakcja z ubicia trudniejszych wrogów jest tak duża że rekompensuje męczarnie i tortury jakimi gra mnie poddaje przez większość czasu. A mi będzie do tego trudniej, bo ginę często a to jak widzę utrudnia zarówno levelowanie jak i ogólnie walkę bo zużywam przedmioty użytkowe jak jakieś "cuksy" które już się nie odnawiają po śmierci. Ale jest spoko, podoba mi się ten motyw że można w miarę swobodnie podróżować i generalnie nie ma tu znacznika celu, sami wytyczamy drogę, a gdy okazuje się że wrogowie są zbyt trudni (vide Posiadłość Hirata z której zabrałem trochę lootu i uciekłem przed pierwszym bossem...) to można się wrócić, wybrać inną drogę lub trochę wzmocnić postać i wrócić silniejszym. Nie wiem czy tu kiedyś napiszę recenzję bo robię to jak grę przejdę a nie mam pewności czy z Sekiro mi się uda. Ale gra jest cudna, wygląda bardzo ładnie, ma genialne animacje walki, uczy pokory. Dawno nie miałem takich odczuć z grania, doceniam mocno.

Wychwyciłem też jednak kilka problemów. Kamera, z tego co widziałem wielu na nią narzeka i ja też to odczuwam, źle się ustawia gdy robi się gęstsza zabudowa, do tego czasem dziwnie pracuje auto aim. Do tego okazjonalne problemy z chwytaniem się krawędzi, ale najgorsze czego doświadczyłem to auto aim... u wrogów. I teraz nie wiem czy po prostu nie ogarniam jeszcze meandrów tej gry i musze się przyzwyczaić czy rzeczywiście czasem gra jest nie fair w stosunku do gracza. Taki Ogr na przykład z początku gry ma atak gdzie rzuca się na nas z chwytem. Sądziłem że jak ten czerwony symbol się pojawi to wróg ma już odpaloną animkę ataku a ja unikam i jak uniknę to git. Ale nie, bo gość potrafił odpalić ten atak ale w locie(!) zmienił kierunek na mnie i mnie chwycił. To samo tyczyło się jednego minibossa, jakiegoś generała co próbując chwycić też bez żadnej animacji nakierowywał się automatycznie na mnie mimo że zrobiłem dobrze unik. Nie wiem czy to mój brak doświadczenia i trzeba to wyczuć inaczej, czy faktycznie jest z tym jakiś problem. Tak czy siak, gram dalej. Wciągnąłem się niesamowicie.

Kicha, kicha, kicha, brak trubu współpracy, latająca kamera, odbijanie ciosów- śmiech na sali.Po DS wyspuscic coś takiego????? To żart z graczy.

Więc niemalże zabiłem wszystkich bossów na NG+7, bazowej witalności, bez żadnych umiejętności (poza tymi, które są wymagane do przejścia gry), bez amuletu Kuro, używając tylko miecza. Teraz mogę powiedzieć, że Sekiro ma najlepszy system walki wręcz w grach w ogóle. Jest nowatorski, bardziej skomplikowany od wszystkiego, co dotychczas widziałem, wymagający, a co za tym idzie - satysfakcjonujący.

System walki w Sekiro na początku wygląda bardzo podobnie do tego znanego z serii soulsborne, tylko że z odbiciami zamiast przewrotów. Tylko, że to kompletne złudzenie, bo Sekiro ma kompletnie inne podejście. W 99% gier po tym jak walniemy przeciwnika czymkolwiek, to albo nic nie będzie sobie z tego robił, albo się zawaha. W Sekiro zależnie od tego co zrobimy, przeciwnik zareaguje inaczej. Najlepiej widać to na Genichiro, który jeżeli nie będziemy w ogóle atakować, a jedynie blokować ciosy, to dostaniemy po naszej posturze bardzo mocno, bo jego ataki są eratyczne i celują w złamanie naszej postury. Ale kiedy będziemy non-stop atakować i kontrować kontrataki bossa, Genichiro będzie wystawiał o wiele prostsze ataki, które są łatwe do kontrowania. I dosłownie każdy atak jest potem łączony w inny przy różnej naszej akcji. Niektórych najlepiej jest atakować jedynie raz po kontrowaniu ataku przeciwnika, niektórych dwa, może niektórych lepiej jest zostawić i poczekać aż pierwsi zaatakują, niektóre ataki lepiej odbić, inne uniknąć, może lepiej użyć narzędzia protezy, może lepiej nie kontrować podcięcia i tak dalej. Wyjątkiem są tu: Małpa Strażnik (pierwsza faza), Skuty Ogr i Demon Nienawiści, ale to żaden problem, bo służy to jedynie urozmaiceniu rozgrywki. I to jest główna przyczyna, dlaczego uważam ten system walki wręcz za najlepszy w grach ogólnie. Jest tu niesamowita wręcz głębia, i mam nadzieję, że będą powstawać gry, które tę głębię będą chciały odtworzyć. Czym byłby jednak ten system, gdyby nie wyśrubowany poziom trudności tytułu? To on sprawia, że trzeba system walki ogarnąć. Chociaż... Tutaj ujawnia się pierwsza wada systemu walki.

Wiele przeciwników jest niesamowicie łatwych do "cheesowania", biegania po arenie, czekając na ten jeden jedyny atak, który jest w 100% bezpieczny i wymaga zerowego wysiłku. Solucją byłoby uniemożliwienie zadania śmiertelnego ciosu poprzez zbicie paska zdrowia. I w sumie to wiem dlaczego twórcy zdecydowali się na umożliwienie tej czynności, tyle że to trochę obraza tego inaczej wybitnie zaprojektowanego systemu walki.

Drugą wadą jest niska wartość replayability. Sekiro jest obecnie grą na dwa przejścia - najlepiej za pierwszym razem grając defensywnie i skupiać się na blokowaniu (które notabene przyśpiesza regenerację postury, o czym wielu ludzi nie wie i przez to się męczy), a za drugim razem grając agresywnie bez amuletu Kuro. Boli wysoki recykling mini-bossów, bo nawet jeżeli są zaprojektowani świetnie, to walka z tym samym przeciwnikiem szósty raz w ciągu 30 godzin gry staje się po prostu nużąca. Solucją byłoby zaprojektowanie większej liczby mini-bossów i dodanie dwóch innych typów broni. Ta wada jest zapewne skutkiem zbyt małego budżetu i szkoda, że tak to wszystko wyszło.

Robienie challenge'y w stylu tego, jakie prawie zrobiłem, to krew, pot i łzy, ale tylko w taki sposób można ocenić jak bardzo gra jest sprawiedliwa. I prawie każdy moment w grze mogę ocenić jako sprawiedliwy typu I. Czyli za pierwszym przejściem to raczej nie da się przejść bez otrzymania obrażeń lub szczęścia, ale jeżeli znamy grę, to jak najbardziej. Jedynym problemem są przypadkowe rzeczy umieszczone na arenach walki, które wybijają nas z rytmu. To nie do końca niesprawiedliwa rzecz, bo da się temu zapobiec, ale... Takie rzeczy są po prostu irytujące, szczególnie tutaj, w Sekiro, bo w czasie walki nie możemy zmieniać naszej pozycji z taką łatwością jak w innych grach, gdzie głównym elementem wyzwania jest często właśnie utrzymanie naszej pozycji -- Sekiro jest jednak inną grą, opierającą się nie na pozycjonowaniu, a na wyuczeniu się rytmu walki (co jest, ponownie - nowatorskie i skomplikowane), a takie przeszkadzajki na arenach służą niczemu. Szczególnie widoczne jest to przy Demonie Nienawiści. No i, jest jedna walka, która jest irytująca z innego powodu - RNG (cóż, technicznie poprzedni irytujący czynnik także jest winą RNG, aleee to trochę inna kategoria). Rozwodzi się tu o niejaką Pani Motyl. Może przyzwać swoje iluzje, co praktycznie resetuje całą posturę. Pomijając fakt, że iluzje zmuszają nas do biegania po arenie jeżeli nie mamy odpowiedniego przedmiotu, problem polega na tym, że to czy je przyzwie to już zależy od RNG, a może je przyzywać pewnie i nieskończoną ilość razy. W moim ostatecznym podejściu nie przywołała ich ani razu i walka skończyła się jeszcze przed piątą minutą i gdyby tak działo się zawsze byłaby to jedna z moich ulubionych walk. Jest jeszcze parę mniejszych i większych problemów w innych walkach, ale zamiast rozgadywać się o nich, po prostu zamieszczę listę od najgorszej do najlepszej walki (walki, nie oceniam designu czy lore bossa -- tak bym oceniał ich trochę inaczej):
14. Pani Motyl (zbyt RNG)
13. Genichiro, Droga Tomoe (zbyt łatwa na tym etapie)
12. Demon Nienawiści (wolny "pacing")
11. Wielki Shinobi Sowa (trucizna to niepotrzebny dodatek)
10. Małpa Strażnik (nic większego do zarzucenia, ale są bardziej skomplikowane walki, jak już wspominałem)
9. Gyoubu Masataka Oniwa (dobry pierwszy boss, ale oczywiście zbyt łatwy)
8. Isshin Ashina (bodaj jedyny przeciwnik, który może po prostu uniknąć naszego ataku - na plus za różnorodność)
7. Emma (standardowa walka w Sekiro :P)
6. Genichiro Ashina (doskonały test znajomości systemu walki)
5. Prawdziwa Mniszka (atakowanie nie jest wskazane w pierwszej fazie - unikalność na plus. W trzeciej fazie boss nieźle żongluje nieblokowalnymi atakami)
4. Zdeprawowana Mniszka (trzeba znajdować okienka do zdejmowania witalności, a te są rzadkie. A ten boss został wręcz stworzony do nieatakowania, więc na plus za pomysłowe utrudnienie)
3. Sowa Ojciec (znowu, unikalna walka - Sowa co chwilę odskakuje, więc trzeba go gonić, żeby utrzymać postęp w walce)
1. Isshin, Święty Miecza (zawahanie się oznacza przegraną - tutaj szczególnie! Jeżeli zaatakujemy zbyt późno po tym jak Isshin zblokuje nasz atak, to jesteśmy martwi)

Naprawdę, mam nadzieję, że będzie powstawać więcej gier, które będą czerpały garściami z systemu walki z Sekiro i robiły to dobrze (Star Wars: Fallen Order nie robił tego dobrze :P). Bo to doprawdy najlepszy system walki wręcz w grach.
https://www.youtube.com/watch?v=6OM0K6eULlU

Gratki.

From Software jak zwykle wydało grę wysokiej jakości. Wprawdzie nie jest to styl gry podobny do Bloodborne albo Dark Soulsów. Raczej przypomina NIOHa choć jest mniej wymagająca. Dla mnie gra jest super. IMHO przegrywa z Bloodbornem który był wybitny i klimatyczny. W Sekiro twórcy nastawili się na blokowanie i ripostowanie w tempo i nabijanie paska postury.Moje nawyki uników z Bloodborna wystarczyły aby przejść grę bez nadmiernego blokowania. Polecam w 100%

Strasznie przekombinowane chyba juz pomysły się kończą. O ile DS1 to majstersztyk o tyle im dalej w las tym gorzej przy DS3 było już widać sporo oszustwa przy walkach z bosami oraz cała masa hord przeciwnikow.

Bardziej podoba mi się dark fantasy z stamina i w głównej mierze unikami a nie parowaniem oraz niekonczoncym się kombo przeciwników.

Odradzam lepiej zagrać w pierwsze dark Souls albo Bloodborne gry dużo lepsze na każdej płaszczyźnie.

Kamera też w każdej grze od tego studia wydaje się być coraz gorsza.

Myślę, że po pokonaniu ostatniego bossa powinniśmy

Naszło mnie żeby kupić wersję na PlayStation dla kumpla, który nadrabia u mnie powoli wszystkie SoulsBorne. Wchodzę na Allegro i OLX a tam ceny po 200 zł. Gra stała się jakaś mega rzadka?

Gra jednocześnie super a z drugiej strony spier*** przestałem w to grać . Cierpliwość się skończyła . Trudniejsza można było jebanc . Nagród nie wiem za co to tyle dostało …